Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου: Απαλείψεις

Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου: Απαλείψεις

1' 55" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τι ξεχωρίζει τον «απλό αγωνιστή» από το «χρεοκοπημένο» ΠΑΣΟΚ; Πώς πρέπει κανείς να ερμηνεύσει τους όρους που χρησιμοποίησε στη Βουλή ο πρωθυπουργός για να υπερασπιστεί τη συριζαϊκή διαλογή των καλών από τα κακά πασοκικά υλικά;

Μήπως απλός είναι ο αγωνιστής που δεν ψήφισε μνημόνια; Οχι, γιατί δεν θα ήταν στον ΣΥΡΙΖΑ ο Μιχελογιαννάκης ή ο Κουρουμπλής – και πολλοί άλλοι.

Μήπως ο αγωνιστής περνάει τις εξετάσεις μόνο όταν δεν έχει κρατήσει χαρτοφυλάκια σε πασοκικές κυβερνήσεις; Πάλι όχι, γιατί δεν θα είχαν γίνει δεκτοί στο κυβερνών κόμμα στελέχη όπως ο Μπόλαρης ή η Τζάκρη.

Μήπως το κριτήριο είναι να μην έχουν σταδιοδρομήσει σε θέσεις διορισμένες, στη κομματική ή στην κρατική γραφειοκρατία;

Η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, πάντως, ανήκει και στις τρεις κατηγορίες. Και υπουργός ήταν, και μνημόνιο έχει ψηφίσει, και έχει κάνει καριέρα στο ΠΑΣΟΚ –ή, ακριβέστερα, είχε διαλέξει το ΠΑΣΟΚ σαν καριέρα– διάγοντας όλη της την επαγγελματική ζωή σε δοτές θέσεις συμβούλου, προτού προαχθεί σε πολιτικό στέλεχος. Κι ωστόσο, πήρε στον τελευταίο ανασχηματισμό πιστοποιητικό αγωνιστικής απλότητος από τον Τσίπρα.

Η συζήτηση για τον κανιβαλισμό του φθίνοντος ΠΑΣΟΚ από τον ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν εξαντλημένη, αν δεν της έδινε νέο περιεχόμενο ο προεκλογικός οίστρος της κυβέρνησης. Δεν είναι μόνο το σχέδιο του υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης να καταρτίζει πλάνο προσλήψεων σε βάθος τετραετίας – σχέδιο δηλαδή να τάξει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ διορισμούς, που ο ίδιος δεν θα κληθεί να υλοποιήσει. Είναι και το σκεπτικό της υπουργού, που περιέγραψε την πρωτοβουλία της ως αποτέλεσμα της επιστροφής στη «διοικητική κανονικότητα».

Αυτή η αντίληψη περί κανονικότητας –η ιδέα ότι κανονικά είναι μόνο τα κράτη που υπάρχουν για να προσλαμβάνουν και ότι ο προορισμός πρέπει να είναι η παλινόρθωση των πιο δαπανηρών μεταπολιτευτικών έξεων– αρκεί για να δείξει ότι το πραγματικό παλιό στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τα βιογραφικά των μεταγραφών.

Εστιάζοντας κανείς στην κυβερνητική πείρα των πασοκογενών συριζαίων, είναι σαν να υιοθετεί και τη λογική ότι όλη η προσυριζαϊκή μεταπολίτευση ήταν ένα διεφθαρμένο, αποτυχημένο σύστημα.

Το πρόβλημα όμως δεν είναι αυτή καθαυτή η προϋπηρεσία. Το πρόβλημα είναι ότι από τους βετεράνους του ΠΑΣΟΚ –αλλά και της Δεξιάς– ο ΣΥΡΙΖΑ ενσωμάτωσε μόνον όσους αντιλαμβάνονται σαν «κανονικό» το πολιτικό λογισμικό της χρεοκοπίας – και φαντάζονται σαν πρόοδο την επιστροφή σε αυτό.

Αν ήθελε κάποιος να ενδώσει στο ιδίωμα του πρωθυπουργού, θα έλεγε ότι τα απολειφάδια του πολιτικού προσωπικού αξίζουν αυτό το ανάθεμα μόνον όταν κομίζουν απολειφάδια χρεοκοπημένων δογμάτων.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή