Η αντίστροφη μέτρηση για την κύρωση από το Κοινοβούλιο της ΠΓΔΜ των συνταγματικών τροποποιήσεων, που αξίωσε η Αθήνα για τη συμφωνία των Πρεσπών, έχει ξεκινήσει και στα Σκόπια θεωρούν ότι για τη δική τους πλευρά όλα θα τελειώσουν στα μέσα Ιανουαρίου, όταν και προβλέπεται να γίνει, εκτός απροόπτου, η σχετική ψηφοφορία στη Βουλή.
Ο Ζόραν Ζάεφ δείχνει να έχει εξασφαλισμένη την πλειοψηφία των δύο τρίτων για να περάσει τις τροποποιήσεις και –όπως μεταδίδεται από την κυβέρνηση και το κόμμα του– δεν αποκλείεται στους οκτώ βουλευτές του VMRO DPMNE, που τον Οκτώβριο συντάχθηκαν με την πρότασή του για τις συνταγματικές αλλαγές, να προστεθούν τώρα και άλλοι τέσσερις – πέντε.
Οι τροποποιήσεις αναμένεται να έρθουν αύριο Δευτέρα στην Επιτροπή Συνταγματικών Υποθέσεων και αφού συζητηθούν επί ένα δεκαήμερο θα κατατεθούν προς τελική ψήφιση στο Κοινοβούλιο, που μάλλον δεν θα εξαντλήσει τα προβλεπόμενα χρονικά περιθώρια.
Αν όλα εξελιχθούν ομαλά, όπως όλοι στα Σκόπια προβλέπουν, τότε στα μέσα Ιανουαρίου ο Ζάεφ θα έχει ξεμπερδέψει με τη συμφωνία, από την άποψη ότι θα έχει εκπληρώσει από την πλευρά του τα του οδικού χάρτη των Πρεσπών, για τα οποία έχει δεσμευθεί. Και πλέον θα κοιτάζει με το ένα μάτι προς την Αθήνα και με το άλλο προς τις Βρυξέλλες, όπου «ζεσταίνεται» μια ΝΑΤΟϊκή καρέκλα για τη «Βόρεια Μακεδονία», όνομα με το οποίο θα γίνει μέλος της Συμμαχίας.
Οι «οκτώ» έχουν δηλώσει ότι καλύπτονται από την αμνηστία που προωθεί ο Ζάεφ για αρκετούς από τους 33 κατηγορουμένους –μεταξύ τους και τρεις εξ αυτών– για ενεργό συμμετοχή στα γεγονότα της 27ης Απριλίου του 2017, στα οποία ξυλοκοπήθηκε και ο ίδιος, και επομένως δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα να υπερψηφίσουν στην τελική τους μορφή τις τροποποιήσεις.
Υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα υπάρξει κάποιο «ατύχημα», η κυβέρνηση των Σκοπίων την επομένη κιόλας της ψηφοφορίας και για να κερδίσει χρόνο θα σπεύσει να ενημερώσει εγγράφως την ελληνική πλευρά ότι εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις της.
Αυτό δεν τον καθησυχάζει, βεβαίως, ότι έκλεισε την πληγή με την Ελλάδα, που κρατάει για τη χώρα του κλειστές τις πόρτες στις ευρωατλαντικές δομές, αλλά πλέον θα έχει στείλει την «μπάλα» στο γήπεδο της Αθήνας, όπου πολλά μπορεί να συμβούν, δεδομένης της ρευστότητας που παρατηρείται στο πολιτικό σκηνικό ως προς τη συμφωνία.
Ούτε όμως μπορεί να κάνει και τίποτα άλλο από το να περιμένει να την επικυρώσει και η Αθήνα. Και τότε να απευθυνθεί, έχοντας και το πράσινο φως της ελληνικής Bουλής, με επιστολή στο ΝΑΤΟ και να τους ζητήσει να ενεργοποιήσουν τη διαδικασία ένταξής της χώρας του στη Συμμαχία.
Ο Ζάεφ βιάζεται να τελειώνει με τη συμφωνία ώστε να πανηγυρίσει την ένταξη στο ΝAΤΟ, μολονότι η διαδικασία αυτή δεν προβλέπεται να έχει ολοκληρωθεί πριν από το φθινόπωρο του 2019, και να επιταχύνει τις (αρκετές) άλλες σημαντικές μεταρρυθμίσεις που οι δυτικοί σύμμαχοι πιέζουν να προχωρήσουν.
Eχει απόλυτη ανάγκη ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ να προσφέρει στους Σλαβομακεδόνες ψηφοφόρους του ένα σημαντικό «αντίδωρο» για την υποχώρηση στο θέμα της ονομασίας και αυτό θα είναι το ΝΑΤΟ άμεσα και η ευρωπαϊκή διαδρομή, με το ζεστό χρήμα, στη συνέχεια.
Η κοινή γνώμη
Η πολιτική πίεση που υφίσταται είναι μεγάλη δεδομένου ότι στην (σλαβομακεδονική) κοινή γνώμη υπάρχει, αν όχι οργή, σίγουρα πικρία για τον συμβιβασμό, που εξελήφθη από πολλούς ως «ξεπούλημα στους Ελληνες» και δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι δεν θα υπάρξει αύριο κάποιο ξέσπασμα.
Ηταν αυτός ο λόγος που τον τελευταίο καιρό πάσχιζε να πείσει τους συμπατριώτες του, ερεθίζοντας εμάς τους Ελληνες, ότι και μετά την υπογραφή της συμφωνίας αισθάνεται το ίδιο Μακεδόνας όπως πριν δώσει το χέρι με τον Τσίπρα και εξακολουθεί να μιλάει τη μακεδονική γλώσσα.
Ωστόσο, όσο και αν φαντάζει παράδοξο, ο «πονοκέφαλος» του Ζάεφ αυτή την εποχή δεν είναι η συμφωνία των Πρεσπών. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχει κλειδώσει την απαιτούμενη κοινοβουλευτική πλειοψηφία των δύο τρίτων και τα πράγματα έχουν πάρει τον δρόμο τους.
Εκείνο που τον καίει είναι η «εθνική συμφιλίωση», η οποία περνάει μέσα από δίκες και καταδίκες υπουργών της κυβέρνησης Γκρούεφσκι, του ιδίου συμπεριλαμβανομένου, και υψηλόβαθμων τότε στελεχών του κρατικού μηχανισμού, σημερινών βουλευτών του VMRO DPMNE.
Οι δικογραφίες
Ο Ζάεφ ήρθε στην εξουσία όχι με λάβαρο έναν –έστω έντιμο– συμβιβασμό με την Ελλάδα, αλλά την απαλλαγή από την αυταρχική και διεφθαρμένη διακυβέρνηση Γκρούεφσκι και την τιμωρία όσων άσκησαν τότε εξουσία, και τώρα θα πρέπει να κάνει πράξη τις υποσχέσεις του. Τα συρτάρια της εισαγγελίας των Σκοπίων είναι γεμάτα με δικογραφίες ανθρώπων του Γκρούεφσκι.
Κάποιοι έχουν προφυλακιστεί ήδη, η μεγάλη δίκη για τα επεισόδια στο Κοινοβούλιο βρίσκεται σε εξέλιξη, το κόμμα του SDSM και μερίδα της κοινωνίας πιέζουν για απονομή δικαιοσύνης, ενώ ο κορυφαίος υπόδικος, Νίκολα Γκρούεφσκι, δραπέτευσε από τη χώρα και πήρε πολιτικό άσυλο στην Ουγγαρία.
Ο Ζάεφ έχει ανάγκη, ειδικά τώρα με την υπογραφή της συμφωνίας που εν πολλοίς δίχασε την κοινωνία, μια εθνική συμφιλίωση, και με όχημα την αμνηστία συμπλήρωσε τον απαιτούμενο αριθμό των ογδόντα βουλευτών. Το ερώτημα που συζητείται στα Σκόπια είναι σε πόσους και ποιους μπορεί να τη χορηγήσει. Θα φανεί αυτό μόλις ψηφιστούν οι συνταγματικές τροποποιήσεις από το Κοινοβούλιο στα μέσα Ιανουαρίου.