Από σαμπάνιες και βαθυκόκκινα, στιβαρά Cabernet Sauvignon για δώρο μέχρι ώριμα λευκά για τη γαλοπούλα. Οι γιορτές θέλουν ποικιλία και εξαιρετική ποιότητα.
Ένα καλάθι γεμάτο κρασιά
Στολισμένο με βαθυκόκκινες μεταξωτές κορδέλες, κλαδάκια από έλατο και γκι και ρόδια για γούρι, το καλάθι με τα κόκκινα κρασιά του Δεκεμβρίου απευθύνεται στους εξερευνητές των δυνατών απολαύσεων και περιέχει οπωσδήποτε Cabernet Sauvignon, περισσότερο ή λιγότερο γνωστές ετικέτες, με μοναδικό κριτήριο επιλογής την ποιότητα. Ο «Άσπρος Λαγός» του Δουλουφάκη, που μας ενθουσίασε από την πρώτη του εμφάνιση, αλλά και η νέα «Μικρή Αλεπού» των βιολογικών αμπελώνων Γιαννίκου. Από τον μετρ του Cabernet, το Κτήμα Χατζημιχάλη, ο «Καπνίας Αμπελοτόπι Ζυγός» διεκδικεί μια πρώτη θέση στο τραπέζι, στο καλάθι-δώρο αλλά και στην κάβα σας, για πολλά, πολλά χρόνια. Ανηφορίζουμε στο Μέτσοβο αναζητώντας το «Rossiu di Munte-Γινιέτς» από τα πρώτα ορεινά αμπελοτόπια του Κατώγι Αβέρωφ, συνεχίζουμε στο Κτήμα Βιβλία Χώρα για έναν πάντα απολαυστικό «Όβηλο», κάνουμε μια στάση στο Κτήμα Χατζηγεωργίου των μονοποικιλιακών κρασιών για το νόστιμο Cabernet του και καταλήγουμε στην Εύβοια, στο οινοποιείο Λύκου, για ένα φρουτώδες ευβοϊκό Cabernet Sauvignon.
Για να παγώσει η σαμπάνια…
Η σαμπάνια πίνεται πάντα κρύα, σαν την… εκδίκηση. Γιατί είναι μια μικρή εκδίκηση στη ρουτίνα, στην καθημερινή ανοστιά που μένει στο στόμα μετά από μια κουραστική μέρα. Ας την παγώσουμε, λοιπόν, στο ψυγείο.
Στην ψύξη χρειάζονται περίπου 3 ώρες, αν ήταν σε θερμοκρασία δωματίου 20-21°C, ή 2 ώρες, αν έχει βγει από κάβα στους 11°C.
Το μόνο πρόβλημα είναι πως, αν δεν καταναλωθεί πολύ γρήγορα, θα ζεσταθεί.
Σε αυτή την περίπτωση η καλύτερη λύση είναι τα διάφορα ισοθερμικά δοχεία για μποτίλιες, που θα διατηρήσουν τη χαμηλή θερμοκρασία για αρκετή ώρα, χωρίς νερό και παγάκια, που δημιουργούν προβλήματα στο σερβίρισμα, αν και πρέπει να πούμε ότι μια σαμπανιέρα με πάγο είναι πολύ θεαματική και εορταστική.
Αγοράστε κρασιά σε magnum εμφιαλώσεις. Είναι πιο εορταστικές, γενναιόδωρες, εντυπωσιακές, και έχετε να ανοίξετε λιγότερα μπουκάλια.
Γλυκείς προβληματισμοί
Τι να πιούμε με τους κουραμπιέδες που μοσχοβολάνε βούτυρο; Μμμμ! Τι θα λέγατε για ένα White cotton panties: 1 μεζούρα butterscotch σναπς, 1 μεζούρα βότκα αρωματισμένη με βανίλια. Παγώστε και τις δύο φιάλες στην κατάψυξη και σερβίρετε κατευθείαν σε σφηνάκια ή μικρά ποτήρια. Ή μήπως ένα παγωμένο απόσταγμα οίνου της Οινοποιίας Παρπαρούση; Και τα δύο θα ταιριάξουν με τους λαχταριστούς και αφράτους κουραμπιέδες.
Το τραπέζι της γιορτής
Αν η καθημερινότητα μας οδηγεί αναγκαστικά σε απλουστεύσεις, τώρα στις γιορτές, ας δώσουμε τον απαραίτητο στόμφο στα καλέσματα και ας οργανώσουμε με προσοχή τα δείπνα μας, ώστε να μείνουν αξέχαστα στους φίλους.
Σε μια βραδιά που θέλουμε να ξεχωρίζει, εξίσου σημαντικά με το φαγητό είναι τα ποτά που θα προσφέρουμε και ο τρόπος που θα τα σερβίρουμε. Ξέρω ότι πολλές φορές σάς τρομάζουν οι κανόνες, και έχετε δίκιο. Ας τους ξεχάσουμε λοιπόν. Και ας πούμε μόνο ότι κάθε φαγητό ταιριάζει με μια μεγάλη ποικιλία κρασιών. Εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να βρούμε ποιο από αυτά τα κρασιά μάς ικανοποιεί γευστικά περισσότερο και να το επιλέξουμε. Να περιπλανηθούμε λίγο στη χώρα των συνδυασμών και με χαρτί και μολύβι να σχεδιάσουμε το προφίλ των ποτών της βραδιάς.
Μια εορταστική αρχή σημαίνει φυσαλίδες: ένα αφρώδες ξηρό κρασί (Lefteris Glinavos Brut, Santo Sparkling) ή, αν έχετε την οικονομική δυνατότητα, μια ξηρή καλή σαμπάνια (Pierre Gimonnet Blanc de Blanc, Ayala zero), η οποία, αν προνοήσετε για ένα ελαφρύ πρώτο πιάτο (οστρακοειδή, τάρτες λαχανικών, σουφλέ), θα μπορούσε να συνεχιστεί και στο τραπέζι ή να αντικατασταθεί με ένα φινετσάτο λευκό ξηρό με χαρμάνια από Ασύρτικο (Αμέθυστος Κτήμα Κώστα Λαζαρίδη), Sauvignon Blanc (Αβαντίς, Ντρούμο, Σεμέλη), Μαλαγουζιά (Πλάνο Τέχνη Οίνου, Μαλαγουζιά Πόρτο Καρράς). Αν το πρώτο πιάτο είναι λίγο πιο εξεζητημένο (ριζότο με γαρίδες, σολομός φρέσκος στον φούρνο ή ταρτάρ), δοκιμάστε ένα σοφιστικέ ροζέ, που θα δώσει χρώμα στα ποτήρια σας (Ξινόμαυρο Γεροβασιλείου, Petite Fleur Παρπαρούση). Στα κυρίως γιορτινά πιάτα έχουμε συνήθως δύο πρωταγωνιστές: χοιρινό και γαλοπούλα. Το ξεροψημένο χοιρινό θέλει ένα φρουτώδες κόκκινο Merlot (Κοκκινόμυλος Τσέλεπου), Λημνιώνα (Ζαφειράκη, Θεόπετρα), Αγιωργίτικο (Γαία, Παλυβός, Λαφαζάνης), ενώ το χοιρινό με σέλινο αυγολέμονο θα στηριχτεί σε λευκές επιλογές, όπως στεριανά Ασύρτικα (Κτήμα Παυλίδη, Οινοποιείο Βρυνιώτη), Βιδιανά (Λυραράκη Ιππόδρομος, Sole Βιβλία Χώρα).
Όσο για τη γαλοπούλα, αυτή παίζει σε λευκό ταμπλό. Ώριμα βαρελάτα Ασύρτικα Σαντορίνης, βαρελάτα επίσης Βιδιανά και Chardonnay (Κτήμα Άλφα, Κτήμα Κατσαρού, Dum vinum Sperum Σκούρα).
Egg nog: όταν το γάλα χάνει την αθωότητά του
Αμερικανιά; Σίγουρα. Αλλά νόστιμη και εξόχως εορταστική! Σας τη συνιστώ ανεπιφύλακτα.
1 κρόκος αυγού/20 ml Cointreau/30 ml σκούρο ρούμι/100 ml γάλα/λίγη κανέλα και λίγο μοσχοκάρυδο
Χτυπάμε πολύ καλά τον κρόκο με το γάλα και βάζουμε να ζεσταθούν καλά. Προσθέτουμε Cointreau, ρούμι, κανέλα και μοσχοκάρυδο, ανακατεύουμε, αφήνουμε να κρυώσει και σερβίρουμε. Για πιο πλούσια γεύση –και περισσότερες θερμίδες– μία κουταλιά άγλυκη σαντιγί από πάνω. Προσοχή! Το egg nog δεν είναι αθώο. Σερβίρεται σε πολύ μικρές ποσότητες και περιέχει μεγάλη ποσότητα αλκοόλ, αυγών και λιπαρών. Μην πείτε μετά ότι πάθατε πονοκέφαλο από γάλα…