Μπορεί εμπειρικά να το γνωρίζαμε, αλλά τώρα διαθέτουμε και εκείνες τις επιστημονικές αποδείξεις που το επαληθεύουν. Το απαλό χάιδεμα των μωρών, με την ιδανική ταχύτητα των τριών εκατοστών το δευτερόλεπτο, ανακουφίζει τους πόνους τους. Ειδικότερα το απαλό και αργό χάιδεμα ενός μωρού όχι μόνο το ηρεμεί, αλλά μειώνει στον εγκέφαλό του τη δραστηριότητα που σχετίζεται με τον πόνο, όπως τουλάχιστον δείχνει νέα βρετανική επιστημονική έρευνα, σύμφωνα με την οποία η ιδανική ταχύτητα χαϊδέματος, που επιφέρει το μεγαλύτερο παυσίπονο αποτέλεσμα, είναι περίπου τρία εκατοστά το δευτερόλεπτο.
Και φυσικά αυτό δεν είναι πρωτόγνωρο, αλλά η έρευνα ουσιαστικά συνιστά μια επιστημονική επιβεβαίωση αυτού που οι γονείς γνωρίζουν από προσωπική εμπειρία με τα μωρά τους όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με αντίξοες καταστάσεις, ιδίως όταν αυτά πρόκειται να υποβληθούν σε κάποια επώδυνη ιατρική εξέταση όπως η λήψη αίματος.
Οι ερευνητές των πανεπιστημίων της Οξφόρδης και του Λίβερπουλ, με επικεφαλής την καθηγήτρια Παιδιατρικής Ρεμπέκα Σλέιτερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας «Current Biology», σύμφωνα με το BBC και τη βρετανική «Ιντιπέντεντ», κατέγραψαν με τη βοήθεια ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος την εγκεφαλική δραστηριότητα σε 32 μωρά ενώ τους έκαναν αιμοληψία.
Τα μισά από αυτά, τα οποία τα χάιδευαν με μια μαλακή βούρτσα, εμφάνισαν όπως αποδείχθηκε κατά μέσον όρο 40% λιγότερα νευρωνικά αποτυπώματα πόνου στον εγκέφαλό τους, σε σχέση με τα υπόλοιπα μισά που δεν τα είχαν χαϊδέψει.
«Το άγγιγμα φαίνεται να έχει αναλγητικό αποτέλεσμα, χωρίς μάλιστα, όπως άλλωστε όλοι γνωρίζουμε, να έχει κάποια παρενέργεια», δήλωσε η δρ Σλέιτερ, η οποία είπε ότι «ενστικτωδώς οι γονείς χαϊδεύουν τα μωρά τους με την ιδανική ταχύτητα».
«Αν μπορέσουμε να κατανοήσουμε καλύτερα τις βιολογικές βάσεις τεχνικών όπως είναι το μωρουδιακό μασάζ, θα καταφέρουμε να βελτιώσουμε τις συμβουλές που δίνουμε στους γονείς σχετικά με το πώς μπορούν να παρηγορήσουν τα παιδιά τους», λέει η καθηγήτρια Σλέιτερ.
Δερματικά κύτταρα
Σε αυτήν την ταχύτητα χαϊδέματος ενεργοποιούνται κάποια δερματικά κύτταρα, που έχει αποδειχθεί ότι μειώνουν τον πόνο στους ενηλίκους. Ωστόσο, ήταν άγνωστο αν τα βρέφη εκ γενετής είχαν την ίδια αντίδραση ή αν αυτή αναπτυσσόταν με το πέρασμα του χρόνου.
«Τώρα επαληθεύεται ότι τα ίδια δερματικά κύτταρα ενεργοποιούνται και στα βρέφη και ότι το αργό και μαλακό άγγιγμα μπορεί να επιφέρει αλλαγές στην εγκεφαλική δραστηριότητα των νεογνών», εξηγεί η καθηγήτρια Σλέτερ. «Προηγούμενες μελέτες έδειξαν ότι το άγγιγμα μπορεί να συμβάλει στην ενίσχυση του δεσίματος με τον γονέα, στη μείωση του στρες τόσο για τους γονείς όσο και για το βρέφος, αλλά και μπορεί να περιορίσει σημαντικά τη διάρκεια της νοσηλείας σε νοσοκομείο», δήλωσε η καθηγήτρια Σλέιτερ.
Ομως η έρευνα δεν ολοκληρώθηκε εδώ. Τώρα οι επιστήμονες σκοπεύουν να επαναλάβουν το πείραμα με πρόωρα μωρά, των οποίων τα αισθητήρια όργανα ακόμα αναπτύσσονται.