Χριστουγεννιάτικο πάρτι στο Σαν Φρανσίσκο το 1955 με τον φακό του Slim Aarons. Τότε που η κομψότητα ήταν το μέτρο, τότε που οι γυναίκες φορούσαν γάντια και «μικρά μαύρα φορέματα». Οι άντρες έδεναν με τέχνη τα παπιγιόν, άνοιγαν την πόρτα του αυτοκινήτου και σηκώνονταν όταν στο δωμάτιο έμπαινε μια κυρία.
Στο επίκεντρο η Audrey Hepburn. «Αγαπώ τους ανθρώπους που με κάνουν να γελάω, ειλικρινά πιστεύω ότι το γέλιο είναι αυτό που μου αρέσει περισσότερο στη ζωή», συνήθιζε να λέει η σταρ, που ήταν η προσωποποίηση της κομψότητας και του στιλ.
Ας μαζέψουμε λοιπόν γύρω μας ανθρώπους που τους αρέσει να γελούν. Και ας ετοιμάσουμε μια αλλιώτικη, εορταστική βραδιά. Να φορέσουμε μια έξωμη τουαλέτα, κι εσείς, καλοί μου, βάλτε ένα σμόκιν, ένα tuxedo ή έστω ένα παπιγιόν με το βραδινό σας κοστούμι, αφήνοντας στην ντουλάπα αυτό το «casual» που έχει τσακίσει τη γοητεία και το στιλ της εξόδου.
Στρώνουμε ένα ταφταδένιο τραπεζομάντιλο, βάζουμε πορσελάνες, ασημικά, κρυστάλλινα ποτήρια και ρόδια για το γούρι. Και με ένα απαλό «πλοπ» ανοίγουμε μια σαμπάνια.
Κατά την άποψή μου, θα έπρεπε να πίνουμε συχνότερα σαμπάνια και κυρίως να συνοδεύουμε με αυτή γεύματα.
Ένα δείπνο με την αυτοκρατόρισσα των κρασιών είναι η πρότασή μου για τις φετινές γιορτές. Δεν θα σερβίρουμε άλλο ποτό όλη τη βραδιά, αφήνοντας τις πολύτιμες φυσαλίδες της σαμπάνιας να υφαίνουν αίνο στη χαρά, στη ζωή, στη δημιουργία.
Θα ξεκινήσουμε με σαμπάνια ως απεριτίφ. Μια ήσυχη σαμπάνια, ελαφριά, χωρίς έντονο χαρακτήρα, που θα συνοδεύεται από ταρτελέτες τυριού, ξηρούς καρπούς και τοστάκια με καπνιστό σολομό. Το χαβιάρι αφήστε το για τις βότκες.
Στο δείπνο η σαμπάνια θα σας ξαφνιάσει με το πόσο αρμονικά ταιριάζει με ένα σωρό εδέσματα. Μια νέα, μη χρονολογημένη σαμπάνια θα ανεβάσει τη γεύση των οστρακοειδών, ενώ μια πιο ώριμη για να συνοδεύσει αστακούς και καραβίδες.
Τα καλύτερα πιάτα για σαμπάνια είναι τα πιάτα με πουλερικά, όπως φραγκόκοτες, καπόνια, κοτόπουλα ελευθέρας βοσκής, πάπιες. Αν είναι ψητά, μια σαμπάνια brut, χρονολογημένη ή όχι, θα δέσει υπέροχα με τη μαλακιά ζουμερή σάρκα. Αν πάλι μαγειρευτούν με πλούσιες σάλτσες, θα πρότεινα μια ροζέ χρονολογημένη.
Τα δύσκολα αρχίζουν την ώρα του γλυκού. Λίγα γλυκά ταιριάζουν με σαμπάνια, κι αυτή πρέπει να είναι demi sec. Η σοκολάτα αποκλείεται και σαν σκέψη ακόμα… Οι δικές μου επιλογές: ένα φίνο, σπιτικό, επιδόρπιο, π.χ. μους ροδάκινου –χωρίς αυγά– για μια Blanc de Blancs ή μια τάρτα με κόκκινα φρούτα –χωρίς κρέμες και σαντιγί– για μια ροζέ.
Και μετά το δείπνο μια cuvee prestige, για τους λίγους και εκλεκτούς. ■