Εκαναν αίσθηση –και σωστά– οι πρόσφατες δηλώσεις του Στ. Μαλέλη περί των απόψεων του ΚΙΝΑΛ και της πολιτικής συμπεριφοράς του μετά τις προσεχείς εκλογές. Το τι θέλει και πιστεύει ως ιδιώτης ο Στ. Μαλέλης δεν έχει ασφαλώς την παραμικρή σημασία και είναι απολύτως αδιάφορο, ακόμη και αν έγινε γνωστός πέρα από τον κύκλο του λόγω επαγγελματικής ιδιότητας. Εχει όμως με την ιδιότητα του γραμματέα επικοινωνίας του ΚΙΝΑΛ και χρησιμοποίησε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο εννοώντας προφανώς ότι εκφράζει το κόμμα του και μιλάει εκ μέρους του. Επιπλέον, ενόψει εκλογών και εφόσον τις κερδίσει η Ν.Δ. (όπως γενικά προβλέπεται), δίχως όμως να πάρει αυτοδυναμία, η μετεκλογική στάση του ΚΙΝΑΛ θα είναι κρίσιμη για τη χώρα. Αρα, όσα είπε παίρνουν αντικειμενικά διάσταση μεγαλύτερη από τον… πομπό τους.
Kατ’ αρχάς, η απόφαση του ΚΙΝΑΛ να κρατήσει κατά το δυνατόν ίσες αποστάσεις μεταξύ των βασικών διεκδικητών της εξουσίας, ή τουλάχιστον να μην ανοίξει τα χαρτιά του μέχρι τις εκλογές, είναι σωστή. Με το σημερινό εκλογικό σύστημα που δεν επιτρέπει σχηματισμό κυβέρνησης χωρίς τη συμμετοχή του πρώτου κόμματος, είναι εξαιρετικά πρόωρη και άκαιρη η συζήτηση για το με ποιον θα πάει και ποιον θα αφήσει το κόμμα που βρίσκεται στη μέση και πιθανώς θα κληθεί μετεκλογικά να «συνεταιριστεί» με τον νικητή. Ας προκύψει ο νικητής και μετά θα αποκτήσει ουσία η σχετική συζήτηση.
Από εκεί και πέρα, αν ο Στ. Μαλέλης προέβη στις συγκεκριμένες δηλώσεις του περί «αδελφοποίησης» με τον ΣΥΡΙΖΑ κατόπιν συνεννόησης, ή όχι, με την ηγεσία του κόμματος, είναι αδιάφορο. Αυτό ωστόσο δεν αφορά τους πολίτες και τους σχολιαστές που τις αντιμετωπίζουν ως προϊόντα της κομματικής του ιδιότητας, οπότε είναι υποχρεωμένοι να επισημάνουν ορισμένα πράγματα. Οπως ότι είναι εξαιρετικά αμφισβητήσιμο αν ο ΣΥΡΙΖΑ ανήκει στην ευρύτερη προοδευτική παράταξη, κρίνοντας τόσο την οικονομική πολιτική του, όσο και τη γενική συμπεριφορά του. Αυτοί που αποκαλεί «συντρόφους» ο Στ. Μαλέλης είναι οι ίδιοι που «τραμπούκιζαν» τους πασόκους το 2014, τους χαρακτήριζαν «γερμανοτσολιάδες» και «Τσολάκογλου» και δεν τους επέτρεπαν «να βγουν από τα σπίτια τους» για να κάνουν προεκλογικό αγώνα.
Είναι επίσης οι ίδιοι που στη διάρκεια της διακυβέρνησης εργαλειοποιούν κυνικά θεσμούς και σπιλώνουν ανελέητα προηγούμενες κυβερνήσεις, ηγέτες και πολιτικούς του ΠΑΣΟΚ (ΚΙΝΑΛ). Και επειδή δεν μπορούν «να μυρίσουν» αυτούς τους τύπους, έσπευσαν 210.000 άνθρωποι να πάρουν μέρος στις εκλογές για την ανάδειξη της σημερινής ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ και το κυριότερο, να υπερασπιστούν τον χώρο τους, που επιχειρούν να αλώσουν οι Συριζαίοι. Δεν είναι η Φώφη Γεννηματά εκείνη που οργίζεται γιατί οι Ευρωπαίοι σοσιαλδημοκράτες τους προσφέρουν θαλπωρή, ή όχι; Αν λοιπόν ο Στ. Μαλέλης και άλλοι μέσα στο ΚΙΝΑΛ δεν θέλουν να κρατούν πλέον ίσες αποστάσεις μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, είτε γιατί οι ίδιοι είναι λωτοφάγοι, είτε γιατί νομίζουν ότι απευθύνονται σε λωτοφάγους, κακό του κεφαλιού τους…