Αλλαγή πορείας

1' 58" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Δ​​εν είναι ο πρώτος που το κάνει. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα μιμηθούν και άλλοι τον Ισπανό σεφ Ντάνι Γκαρθία, ο οποίος αποφάσισε να κλείσει το βραβευμένο με τρία αστέρια Μισελέν –τη μεγαλύτερη γαστρονομική διάκριση– εστιατόριό του, για να φτιάχνει χάμπουργκερ. Είναι τρομερά δύσκολο να αντέξεις σε τόσο υψηλές θερμοκρασίες, σε αυτό το επίπεδο όπου δεν συγχωρείται το παραμικρό λάθος και με το άγχος να χτυπάει… κόκκινο. Επίσης, οι λόγοι είναι και οικονομικοί.

Μπορεί κάποιοι να φαντάζονται ότι όσο κερδίζεις αστέρια τόσο πιο πλούσιος γίνεσαι, η πραγματικότητα όμως είναι τελείως διαφορετική. Ο προϋπολογισμός για ένα εστιατόριο που βρίσκεται, λ.χ., στα καλύτερα 50 του κόσμου είναι τρομακτικά υψηλός, μια απλή αστοχία μπορεί να σου στοιχίσει πολύ ακριβά. Αρα εκτός από σεφ πρέπει να είσαι μάνατζερ, οικονομολόγος, δημοσιοσχετίστας και πολλά άλλα.

Ο Ισπανός σεφ αυτό εννοούσε όταν δήλωνε: «Θέλω να δημιουργήσω πιάτα αξίας 15 ή 20 ευρώ. Δεν υπάρχει λόγος να κρατάς ανοικτό ένα εστιατόριο εάν δεν μπορείς να το “τρέχεις” εσύ ο ίδιος μέσα από την κουζίνα του». Πέρυσι, ένας άλλος σπουδαίος και πολυβραβευμένος σεφ, ο Γάλλος Σεμπαστιάν Μπρα, ζήτησε κάτι πρωτοφανές:

Να εξαιρεθεί από τον οδηγό Μισελέν, τη «βίβλο» της υψηλής γαστρονομίας. Είπε δηλαδή πολύ απλά, «μη μου δίνετε άλλα αστέρια, δεν αντέχω!». Ισως για κάποιους αυτό ακούγεται τρελό, αυτοκαταστροφικό, αλλά το διαρκές κυνήγι της τελειότητας, η απερίγραπτη αγωνία, η τεράστια ευθύνη να στέκεσαι κάθε βράδυ στο ύψος των… αστεριών, γνωρίζοντας πως και μια απλή ατυχία θα την πληρώσεις πολύ ακριβά, δεν είναι κάτι που μπορούν όλοι να αντέξουν. Επίσης, δεν είναι η μοναδική επιλογή. Υπάρχουν και άλλοι δρόμοι, όπου οι συνθήκες είναι πιο απλές και πιο ανθρώπινες.

Οι δύο αυτές περιπτώσεις δεν είναι οι μόνες. Υπάρχουν αμέτρητες ιστορίες επαγγελματιών που επέλεξαν άλλη πορεία, πιο ήρεμη και πιο ανέφελη. Γενικότερα υπάρχει μια τάση προς την απλότητα, η οποία εκφράζεται και σε επίπεδο ουσίας. Παρακολουθούσα πρόσφατα στο Netflix τη σειρά «The Final Table», άλλον ένα διαγωνισμό μαγειρικής, μόνο που οι συμμετέχοντες είναι 24 επαγγελματίες σεφ με πολλές διακρίσεις ο καθένας και κριτές είναι οι κορυφαίοι του πλανήτη, από τη Γαλλίδα Aν Σόφι Πικ και τον Βραζιλιάνο Ενρίκε Ολιβέιρα μέχρι τον Ιταλό Κάρλο Κράκο και την Γκράντα Ακατζ από τις ΗΠΑ. Ο νικητής του διαγωνισμού θα έπαιρνε μία θέση στο δικό τους τραπέζι, στο τραπέζι των εννέα θρύλων. Δεν κέρδισε ούτε το πιο εντυπωσιακό, ούτε το πιο πρωτότυπο, ούτε το πιο όμορφο πιάτο. Κέρδισε το πιο νόστιμο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή