Η μεγαλύτερη πλάνη

6' 14" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ε​​ίναι πολλοί που ισχυρίζονται ότι ο Σύριζα έχει μετεξελιχθεί σε ένα αστικό συστημικό κόμμα και ότι έτσι πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε από δω και μπρος. Δυστυχώς, αυτή είναι μεγαλύτερη πλάνη για όσους πίστεψαν στον Σύριζα το 2015 και του έδωσαν τη δυνατότητα να μας οδηγήσει σε νέες περιπέτειες με άγνωστο ακόμα το πραγματικό κόστος των πειραματισμών του.

Ελάτε να προσπαθήσουμε να αποκωδικοποιήσουμε τη συμπεριφορά του Σύριζα, προκειμένου να ανιχνεύσουμε πού κυριολεκτικά «το πάει». Ας ξεκινήσουμε από την πολύ πρόσφατη επιλογή του Σύριζα για τον υποψήφιο Δήμαρχο Αθηναίων. Η κ. Λίνα Γιάνναρου σε ένα εξαιρετικό άρθρο με τίτλο «Η φαντασία; στην εξουσία» («Κ» 25/12/2018), αναφέρει συγκλονιστικά πράγματα για τον κ. Νάσο Ηλιόπουλο. Αντιγράφω μια ολόκληρη παράγραφο από το άρθρο αυτό γιατί πιστεύω ότι αναδεικνύει πολλά (τα bold είναι δική μου παρέμβαση):

«…Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι η αντίληψη του κ. Ηλιόπουλου για τα της οικονομίας είναι συνολικά περίεργη. Στην ομιλία του ως απερχόμενος γραμματέας της Νεολαίας Συνασπισμού, στο 7ο Συνέδριο Νεολαίας Συνασπισμού το 2013, είχε θυμηθεί τη φράση “δεν φτάνει να είσαι υπέρ των φτωχών, πρέπει να είσαι και κατά των πλουσίων”. “Ζούμε σε μια χώρα που εν μέσω κρίσης για το 2011 οι 500 πιο κερδοφόρες βιομηχανικές επιχειρήσεις αύξησαν τα κέρδη τους 18,2% με τζίρο 35 δισ.”, είχε πει χαρακτηριστικά (ως κάτι αρνητικό, ας διευκρινίσουμε). Για να είναι ευχαριστημένος ο Νάσος Ηλιόπουλος, έπρεπε όλες οι επιχειρήσεις στη χώρα να έχουν γονατίσει από την κρίση και να παρουσιάζουν ζημίες (για να τις κατακεραυνώσει στη συνέχεια με την ησυχία του για τις περικοπές προσωπικού)…».

Αρχίζουμε από την πλέον παραπειστική δήλωση: Δεν είναι σωστό να επιλέγεις μόνο τις «πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις» για να υπολογίσεις την αύξηση των κερδών τους. Το μέτρο αυτό δεν έχει κανένα απολύτως στατιστικό νόημα. Δείχνει όμως τη διάθεσή τους απέναντι στο καταραμένο κέρδος και στην επιχειρηματικότητα.

Είναι γεγονός ότι αυτή η ομιλία έγινε το 2013 στο πλαίσιο του 7ου Συνεδρίου και κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι οι απόψεις του κ. Ηλιόπουλου μπορεί να έχουν αλλάξει από τότε. Δυστυχώς δεν είναι έτσι τα πράγματα. Αντιγράφω και πάλι ένα τμήμα από το άρθρο της κ. Γιάνναρου: «…Χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη απόφαση του υπουργείου Εργασίας, όπου θήτευσε τελευταία ο κ. Ηλιόπουλος, για την υποχρεωτική, εκ των προτέρων (!), δήλωση των υπερωριών “ώστε να αντιμετωπιστούν φαινόμενα παραβατικότητας εκ μέρους των εργοδοτών και να προστατευτούν τα δικαιώματα των εργαζομένων”. Γιατί να σκάσεις να αναζητήσεις άλλες λύσεις; Πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι». Αυτή είναι η ισχυρότερη απόδειξη ότι ο κ. Ηλιόπουλος δεν γνωρίζει πώς λειτουργούν οι επιχειρήσεις. Οι υπερωρίες δεν προκαθορίζονται και κατά συνέπεια δεν μπορούν να προαναγγέλλονται. Μόνο στο Δημόσιο όπου οι περισσότερες υπερωρίες είναι πλασματικές γίνονται αυτά. Σε μια ιδιωτική επιχείρηση οι υπερωρίες προκύπτουν από την ανάγκη να αντιμετωπιστεί μια έκτακτη κατάσταση η οποία φυσικά δεν είχε προβλεφθεί. Τόσο ξέρουν, τόσο καταλαβαίνουν, αφού οι περισσότεροι (περιλαμβανομένου και του κ. Ηλιόπουλου) δεν έχουν κολλήσει ούτε ένα ένσημο στη ζωή τους!

Βρήκα τη 15λεπτη ομιλία του κ. Ηλιόπουλου στο Συνέδριο και κυριολεκτικά έμεινα άναυδος όταν την άκουσα. Σας προτείνω να την ακούσετε στο http://www.margarites.gr/permalink/6336.html για να διαπιστώσετε τι πρεσβεύει ο υποψήφιος δήμαρχος της Αθήνας. Αφιέρωσε πολύ χρόνο για να εκθειάσει τα επιτεύγματα της Βενεζουέλας και να μας παροτρύνει να συνεχίσουμε τον αγώνα του Δεκέμβρη 2008. Εκλεισε την ομιλία του αναφερόμενος στα 80 χρόνια από την ίδρυση της ΕΠΟΝ και ζητωκραύγασε μαζί με όλους τους συνέδρους για το ΕΑΜ.

Μάλιστα, για να μην έχουμε καμία αμφιβολία για τα πιστεύω του εκλεκτού του Σύριζα για τον μεγαλύτερο δήμο της χώρας, φρόντισε ο ίδιος να μας δηλώσει (7 Ιανουαρίου στο ραδιόφωνο News 24/7): «Δεν καταλαβαίνω γιατί έχει γίνει βασικό θέμα στη δημόσια συζήτηση η δράση του “Ρουβίκωνα”. Δεν θεωρώ ότι είναι αυτό το βασικό πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας, υπάρχουν πολύ σημαντικότερα ζητήματα από τις μπογιές και τα τρικάκια του “Ρουβίκωνα”. Δεν θεωρώ ότι τα Εξάρχεια είναι άβατο, το Σαββατοκύριακο έχουν 15.000 επισκέπτες και η αστυνομία έχει εξαρθρώσει σπείρες σ’ αυτή την περιοχή»! Αυτός λοιπόν είναι ο επίσημα υποστηριζόμενος από τον Σύριζα για τη δημαρχία. Ο Θεός να μας φυλάει.

Η μεγαλύτερη πλάνη-1

Δεν είναι σωστό να επιλέγεις μόνο τις «πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις» για να υπολογίσεις την αύξηση των κερδών τους. Το μέτρο αυτό δεν έχει κανένα απολύτως στατιστικό νόημα. Δείχνει όμως τη διάθεσή τους απέναντι στο καταραμένο κέρδος και στην επιχειρηματικότητα.

Ανεβαίνουμε τώρα σε ψηλότερα κλιμάκια. Η σύζυγος του πρωθυπουργού μας, σε μία μακροσκελέστατη συνέντευξη στο ΦΕΚ με ψευδώνυμο «Εφημερίδα των Συντακτών» (7 Ιανουαρίου 2018), μεταξύ άλλων μας είπε ότι «Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση, αλλά δεν πήρε την εξουσία. Γιατί εξουσία δεν είναι ο υπουργός, αλλά ο μηχανισμός. Υπάρχουν άνθρωποι σε θέσεις-κλειδιά που εξυπηρετούν το παλιό διεφθαρμένο σύστημα». Παρέλειψε όμως να μας ενημερώσει ότι σε όλες τις κρίσιμες θέσεις ο σύζυγός της τοποθέτησε πιστούς συντρόφους του στον αγώνα κατά της επιχειρηματικότητας. Μόλις πρόσφατα τοποθέτησε την πασπαρτού κ. Θάνου σαν Πρόεδρο της Επιτροπής Ανταγωνισμού για να ελέγχει και αυτή την ανεξάρτητη αρχή, για τα επόμενα πέντε χρόνια!

Ακόμα και τη συνταγματικά ανεξάρτητη Δικαιοσύνη προσπαθεί με κάθε τρόπο να ελέγξει ο Σύριζα. Οι αναφορές για «Ρασπούτιν» και προτροπές για παραπομπές χωρίς στοιχεία ώστε να δημιουργείται θόρυβος χωρίς ουσία, είναι καθημερινές πλέον. Εκεί όμως που ξεπέρασαν κάθε πρόσχημα είναι οι πρόσφατες αναρτήσεις του «λεβέντη» υφυπουργού από την Κρήτη όπου κατονόμασε εισαγγελείς, γιατί κατά τη δική του εκτίμηση δεν προχωρούν όσο γρήγορα θέλει τις υποθέσεις που χειρίζονται! Αν αυτό δεν είναι ευθεία παρέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης, τότε το επόμενο βήμα είναι τους δικάζει ο ίδιος. Η έντονη αντίδραση της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων εκδηλώθηκε με μια πολύ σκληρή ανακοίνωση η οποία μεταξύ άλλων λέει: «…Η δημόσια διαπόμπευση και τα υπονοούμενα σε βάρος δικαστικών λειτουργών, που σε αντίξοες συνθήκες προσπαθούν να επιτελέσουν το καθήκον τους, δεν θα έχει τέλος, όπως σαφώς προδικάζει ο ίδιος αξιωματούχος με τη λέξη “συνεχίζεται”. Επισημαίνουμε ότι το ολίσθημα του εν λόγω υπουργού να αποπειραθεί να παρέμβει στο έργο Δικαστικών και Εισαγγελικών Λειτουργών συνιστά θεσμική εκτροπή, δεδομένου ότι αποτελεί ευθεία παραβίαση της Αρχής της Διάκρισης των Λειτουργιών.

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο Πρωθυπουργός, ως επικεφαλής της κυβέρνησης, θα αποδοκιμάσει τις τοποθετήσεις του Υπουργού του και θα αποτρέψει παρόμοιες ενέργειες στο μέλλον, οι οποίες πλήττουν τη Δικαστική Ανεξαρτησία και το Κράτος Δικαίου…».

Αντί όμως ο Πρωθυπουργός να αποδοκιμάσει τις τοποθετήσεις, βγήκε ο υπουργός Δικαιοσύνης να δώσει πλήρη κάλυψη. Κούνια που τους κούναγε, όσους πίστεψαν ότι ο Σύριζα εξελίχθηκε σε συστημικό κόμμα. Κομμουνιστές και μπολσεβίκοι ήταν πάντοτε και παραμένουν. Οι κωλοτούμπες που έκαναν ήταν μόνο για να διατηρηθούν στη γλυκιά εξουσία, την οποία γνωρίζουν ότι αποκλείεται να την ξαναζήσουν. Θέλω να κλείσω το σημερινό κείμενό μου με μια πολύ πρόσφατη ανάρτηση του αγαπητού φίλου Απόστολου Δοξιάδη, η οποία κατά τη γνώμη μου συνοψίζει με τον καλύτερο τρόπο το άρθρο μου: «Μια σκέψη που μου δημιουργεί η πρόσφατη κυβερνητική δραστηριότητα, και η καταφανής ασέβεια στους θεσμούς της δημοκρατίας:

Συνήθως σκεφτόμαστε (σωστά) τον ολοκληρωτισμό σαν ένα πιο προχωρημένο στάδιο δικτατορίας. Η δικτατορία καταργεί τη δημοκρατία και επιβάλλεται με την ισχύ στους πολίτες. Σε έναν δικτάτορα, όμως, αρκεί να επιβληθεί στις πράξεις. Ο ολοκληρωτισμός, επιπλέον, θέλει να ελέγξει όχι μόνο τον τρόπο που πράττουν οι άνθρωποι, αλλά πώς σκέφτονται, και αυτό το πετυχαίνει μέσα από την προπαγάνδα και τη συντριβή των θεσμών – τα δυο πάνε χέρι χέρι.

Σκέφτομαι λοιπόν ότι η κυβέρνηση Συριζανέλ, κατά τούτο, είναι κάτι παράδοξο: μια απόπειρα για ολοκληρωτισμό, χωρίς την προηγούμενη επιβολή δικτατορίας.

Η αντίδραση σε αυτό το φαινόμενο υπαγορεύεται από τους όρους της επίθεσης: α) εγρήγορση στον χώρο της ενημέρωσης και της γνώμης (αντίδοτο στην προπαγάνδα) και β) προάσπιση των θεσμών, με κάθε νόμιμο τρόπο – και είναι πάρα πολλοί».

* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή