Οι αντισύριζα

2' 9" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το λεγόμενο φιλελεύθερο, κεντρώο και δεξιό μέτωπο (ας το ονομάσουμε «αντισυριζαϊκό» χάριν οικονομίας) μοιάζει να διχάζεται τον τελευταίο καιρό.

Από τη μία, είναι εκείνοι που τάσσονται υπέρ μιας οξείας, επιθετικής ρητορικής και αντιπαράθεσης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι και μια φυσική, εσωτερική ροπή: πιο «φωνακλάδες» από τη φύση τους, υψώνουν τους τόνους και ζούνε για την ημέρα που ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάψει να είναι στην εξουσία.

Υπάρχουν, από την άλλη, και οι δε, οι οποίοι παραμένουν ριζικά και κατηγορηματικά αντι-ΣΥΡΙΖΑ, όμως τάσσονται υπέρ μιας πιο νηφάλιας, μετριοπαθούς στάσης. Θεωρούν πως δεν πρέπει να πέσουν στην παγίδα που έστησαν από το ξεκίνημα αυτής της κυβέρνησης ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του, δηλαδή της πόλωσης και της τοξικότητας.

Επίσης, οι μετριοπαθείς αυτοί αντισυριζαίοι, όσο κι αν επιθυμούν διακαώς την έκπτωση του ΣΥΡΙΖΑ από την κυβέρνηση, δεν τρέφουν και τόσο πολλές αυταπάτες: ξέρουν (ή νομίζουν ότι ξέρουν) ότι δεν θα λυθούν ως διά μαγείας τα προβλήματα της χώρας με το που θα απομακρυνθεί ο ΣΥΡΙΖΑ από την εξουσία.

Ανάμεσα στις δύο αυτές τάσεις του αντισυριζαϊκού μετώπου επικρατεί μιαν αντιπαράθεση, που ίσως γίνει ακόμα πιο έντονη μετά τις πολιτικές εξελίξεις που αναμένονται. Κατά την προσφιλή του συνήθεια, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πολώσει ακόμα περισσότερο το κλίμα, συνεπώς θα χρειαστεί ψυχραιμία και σύνεση. Αλλά, όπως θα έλεγε ένας σκληροπυρηνικός αντισυριζαίος, με ψυχραιμία και σύνεση δεν απαντάς σε έναν Πολάκη ή στις μεθοδεύσεις του Νίκου Παππά.

Οι πιο φανατικοί αντισυριζαίοι φαίνεται πως δεν είναι νεοδημοκράτες ή πρώην ΠΑΣΟΚ, αλλά πολλοί που γαλουχήθηκαν στο παλαιό ΚΚΕ Εσωτερικού. Πρώην «ρηγάδες» εμφανίζονται ιδιαίτερα πρόθυμοι να ψηφίσουν τη Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη.

«Σήμερα μας κυβερνούν η ΚΝΕ και η Β΄ Πανελλαδική», μου έλεγε ένας μεγαλύτερος αλλά καλός φίλος ο οποίος προέρχεται από αυτόν τον χώρο. Μου έδωσε και μια ενδιαφέρουσα ερμηνεία ως προς το γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί μια σταθερή στάση πόλωσης: σύμφωνα με αυτήν, η επιθετική στάση δεν είναι απόρροια μονάχα μιας λυσσαλέας ανάγκης για διατήρηση της εξουσίας, αφού πολωτικός ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ και πολύ πριν γίνει κυβέρνηση. Η εξήγηση έχει ιστορικές ρίζες και αυτές βρίσκονται στη στιγμή που επιφανείς διανοούμενοι της Αριστεράς πήραν, μέσα στη δεκαετία του ’90, μια στροφή ως προς την ερμηνευτική του Εμφυλίου. Παραδοσιακά, το ΚΚΕ Εσωτερικού θεωρούσε τον Εμφύλιο ένα τεράστιο σφάλμα της Αριστεράς. Αυτό, πολλά χρόνια μετά, φαίνεται πως άλλαξε. Νέες γενιές αριστερών γαλουχήθηκαν σε ένα καινοφανές, αν και μεταλλαγμένο (και, πλέον, έντονα εξουσιομανές) εμφυλιοπολεμικό κλίμα.

Οι πιο ψύχραιμοι αντισυριζαίοι σε αυτό ακριβώς το τοξικό εμφυλιοπολεμικό κλίμα δεν θέλουν να παρασυρθούν, όπως έγινε το 2015. Οι πιο σκληροπυρηνικοί αντισυριζαίοι, πάλι, τους θεωρούν αφελείς. Εδώ φαίνεται πως παραμένει ανοιχτό ένα χάσμα στο ευρύ αντισυριζαϊκό μέτωπο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή