Γράμματα Αναγνωστών

5' 0" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Είναι η Βουλή ο καθρέφτης μας;

Κύριε διευθυντά

«Η Βουλή είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας», καθώς οι βουλευτές εκπροσωπούν τους πολίτες και μιλούν, ψηφίζουν, ασκούν έλεγχο και προτείνουν αντί αυτών. Η σύνθεση του Κοινοβουλίου είναι αποτέλεσμα εκλογών και συνεπώς αντικατοπτρίζει τους πολιτικούς συσχετισμούς της κοινωνίας.

Παράλληλα, ψηφίζοντας με σταυρό προτίμησης, οι πολίτες επιλέγουν και τα πρόσωπα τα οποία έχουν την ευθύνη της εκπροσώπησής τους εντός του Κοινοβουλίου.

Σήμερα, επτά μήνες πριν από την ολοκλήρωση της κοινοβουλευτικής περιόδου, διαπιστώνουμε πως η εικόνα της Βουλής διαφέρει κατά πολύ από το αποτέλεσμα των εκλογών της 20ής Σεπτεμβρίου 2015. Μετά και τις πρόσφατες ταραχές που επέφερε η συμφωνία των Πρεσπών, καμία κοινοβουλευτική ομάδα, πλην αυτής του ΚΚΕ, δεν έχει παραμείνει ίδια.

Οι συσχετισμοί έχουν αλλάξει λόγω ανεξαρτητοποιήσεων, διαγραφών και προσχώρησης βουλευτών σε άλλες κοινοβουλευτικές ομάδες. Τόσο οι βουλευτές όσο και τα κόμματα κινήθηκαν νόμιμα και μη παραβιάζοντας κανόνες, καθώς ο Κανονισμός της Βουλής προβλέπει και δεν απαγορεύει τέτοιου είδους αλλαγές. Εγείρεται ωστόσο το ερώτημα, κατά πόσον η νέα εικόνα της Βουλής συνεχίζει να αντικατοπτρίζει το εκλογικό αποτέλεσμα του 2015.

Οταν, εν παραδείγματι, μεταξύ άλλων,  βουλευτές που εξελέγησαν με την Ενωση Κεντρώων βρίσκονται σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ, στη Νέα Δημοκρατία, στη Δημοκρατική Συμπαράταξη και στους Ανεξάρτητους Ελληνες, τέσσερα κόμματα των οποίων ο πολιτικός λόγος διαφέρει πολύ ο ένας από τον άλλο, διερωτάται κανείς κατά πόσον γίνεται σεβαστή η ψήφος των πολιτών.

Η ολοκλήρωση των κοινοβουλευτικών περιόδων και η διεξαγωγή των εκλογών ανά τετραετία αποτελούν σημαντικό δείγμα πολιτικής σταθερότητας, την οποία η χώρα έχει ανάγκη. Οσο όμως πραγματοποιούνται τόσο έντονες διαστρεβλώσεις του εκλογικού αποτελέσματος, η χώρα και το πολιτικό της σύστημα θα βρίσκονται σε κρίση.

Στην παρούσα περίπτωση, η Βουλή είναι η εικόνα και όχι ο καθρέφτης.

Σμαραγδα Βλαντη

Πολιτική επιστήμων

Ο πρωτοπόρος Μιχ. Δερτούζος

Kύριε διευθυντά

Διάβασα την ενδιαφέρουσα συνέντευξη του καθηγητή στο ΜΙΤ Κ. Δασκαλάκη (27/1/19), όπου αναφέρεται στο ιδιαίτερα παραγωγικό εργαστηριακό περιβάλλον μέσα στο οποίο δραστηριοποιείται.

Θα  ήθελα να πληροφορήσω τους αναγνώστες σας ότι το Εργαστήριο Πληροφορικής και Τεχνητής Νοημοσύνης του ΜΙΤ είναι έργο κυρίως Ελληνα πρωτοπόρου στον τομέα των Η/Υ του Μιχάλη Δερτούζου, που για πολλά χρόνια ήταν και διευθυντής του.

Ν. Καλογερας

Ομότιμος καθηγητής ΕΜΠ

Περιμένοντας τις συντάξεις

Κύριε διευθυντά

Μετά την αποδοχή της εισήγησης του Αλ. Τσίπρα για τον κατώτατο μισθό, μήπως θα μπορούσε η υπουργός Εργασίας να αποδεχθεί και το αίτημα 200.000 συνταξιούχων για τη χορήγηση συντάξεων που εκκρεμούν πέραν της διετίας; Ειδικά όταν η ίδια έχει διαβεβαιώσει ότι οι συντάξεις θα χορηγούνταν αρχικά τον Δεκέμβριο του 2017, μετά την άνοιξη του 2018 και τέλος τον Αύγουστο του 2018.

Χρηστος Λαμπροπουλος

Πολιτικός μηχανικός

Μη λησμονούμε την «Ολυμπιακή»

Κύριε διευθυντά

Διαβάζοντας το πάντα εύστοχο σχόλιό σας, «Κανείς δεν τους διόρισε στην κορυφή» της 23ης Ιανουαρίου, θα ήθελα να αναφερθώ στην πρόσφατη είδηση της «Κ» ότι η εταιρεία AEGEAN βρίσκεται στην πέμπτη θέση στον παγκόσμιο κατάλογο των εταιρειών των αεροπορικών μεταφορών για την άρτια οργάνωση και λειτουργία της.

Ας θυμηθούμε το όργιο ζημιών της κρατικής «Ολυμπιακής», που επιβάρυναν τον ελληνικό λαό με τα ταξιδιωτικά ρουσφέτια προς τους υπαλλήλους και τους γνωστούς άγνωστους «επώνυμους», όταν η AEGEAN, με την οποία τίποτα δεν με συνδέει, εισφέρει στον ελληνικό προϋπολογισμό δεκάδες εκατομμύρια φορολογίας.

Θύμα της εξαιρετικής σχετικής απόφασης για την αποκρατικοποίηση της «Ολυμπιακής», ο αρμόδιος τότε υπουργός κ. Κ. Χατζηδάκης, τον οποίον κακοποίησαν δημοσίως ορισμένοι από τους «κηφήνες» της εταιρείας.

Αυτά για να μην ξεχνιόμαστε.

Γ. Παπαθανασιου

Εκάλη

Ειρηνική συνύπαρξη, ευρώ και ψυχραιμία

Κύριε διευθυντά

Στο φύλλο της εφημερίδας σας της 28-12-18 δημοσιεύθηκε το άρθρο του δημοσιογράφου κ. Μπάμπη Παπαδημητρίου «Στοίχημα ειρήνης και υπερανάπτυξης».

Στο εν λόγω άρθρο αναφέρεται μεταξύ των άλλων ότι «…η Ελλάδα έχει όλα τα συμφέροντά της  τοποθετημένα στην πλευρά της ειρηνικής συνύπαρξης και της ταχείας οικονομικής ανάπτυξης για τη χώρα μας και το ευρύτερο περιβάλλον της. Μόνο μια κυβέρνηση που θα ποντάρει όλες τις “μάρκες” της σε ειρήνη και υπερανάπτυξη θα μπορέσει να αντιμετωπίσει μια αυταρχική Τουρκία. Χρειαζόμαστε εμπιστοσύνη και ανοικτές αγορές, αντί απειλών, τρομοκρατίας και κρατισμού που υπόσχεται ο Αλέξης Τσίπρας.

Η Ιστορία διδάσκει ότι μεταξύ της μιζέριας στα εσωτερικά θέματα και της αποτυχίας στην εξωτερική πολιτική υπάρχει δυστυχώς αλληλουχία γεγονότων και το χειρότερο, λαθών».

Η άποψή μου είναι ότι τα ανωτέρω λόγια περικλείουν με περισσή σοφία τη σωστή θέση της πατρίδας μας απέναντι στην Τουρκία καθώς και στα άλλα γειτονικά κράτη, τα οποία αν είχαν ληφθεί υπόψη στο παρελθόν, θα είχαν αποφευχθεί ταπεινωτικές – δεινές καταστάσεις.

Θεωρώ ότι η «προειδοποίηση» από τον τέως αρχηγό ΓΕΕΘΑ, και νυν υπουργό Αμύνης, προς τη γείτονα, περί ισοπέδωσης βραχονησίδας, δεν βοηθάει στην ειρηνική συνύπαρξη και δεν είναι τυχαίο ότι η απειλή αυτή δεν βρήκε σχεδόν καμία απήχηση στα μέσα ενημέρωσης της Τουρκίας.

Σημαντική, σχετική με τα ανωτέρω, θεωρώ και την άποψη του καθηγητού Διεθνούς Δικαίου κ. Αγγελου Μ. Συρίγου στο άρθρο για την υφαλοκρηπίδα του Καστελλόριζου και τις ελληνικές εκλογές («Καθημερινή» 5 και 6/1/2019) από το οποίο μεταξύ άλλων προκύπτει ότι οι απαντήσεις στην Αγκυρα δεν πρέπει να υπαγορεύονται από το θυμικό ή να εξυπηρετούν προεκλογικές σκοπιμότητες.

Θα πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι από όλες τις, μέσα από εκλογές, κυβερνήσεις μας γενικά τηρείται η ενδεδειγμένη θέση της ειρηνικής συνύπαρξης.

Η είσοδος της πατρίδας μας στην Ευρωζώνη, που ήταν μέγιστο επίτευγμα δύο πρωθυπουργών και του λαού φυσικά, μας δίνει αρκετά εφόδια για τις σχέσεις μας με τα γειτονικά κράτη.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΘΑΝΟΣ

Τοπογράφος μηχανικός ΕΜΠ

Μήπως κάποιοι είναι πιο ίσοι;

Κύριε διευθυντά

Το άρθρο 56, παρ. 1 του ισχύοντος Συντάγματος της χώρας μας προβλέπει ότι, πρακτικά, όλοι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο και οι μισθοδοτούμενοι από αυτό δεν μπορούν να ανακηρυχθούν υποψήφιοι ούτε να εκλεγούν βουλευτές αν δεν παραιτηθούν πριν από την ανακήρυξή τους ως υποψηφίων.

Η επόμενη παρ. 2 του άρθρου 56 προβλέπει ότι από τους περιορισμούς της προηγούμενης παραγράφου εξαιρούνται οι καθηγητές των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Πέρα από την όποια προσχηματική υπέρ της επιχειρηματολογία, επί της ουσίας αυτή η πρόβλεψη δεν υπηρετεί παρά τη συντεχνιακού χαρακτήρα λογική «όλοι είναι ίσοι έναντι του νόμου, αλλά κάποιοι είναι πιο ίσοι». Σε κάθε περίπτωση, μήπως η επικείμενη(;) αναθεώρηση του Συντάγματος θα έπρεπε να αξιοποιηθεί για τη βελτίωση του «φαίνεσθαι» της «γυναίκας του Καίσαρα»;

ΔΗΜ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ

Δρ χημικός μηχανικός

Αθήνα

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή