Με τον φακό παρατηρητή και με τον φακό δημιουργό, η φωτογράφος Μαίρη Χατζάκη μάς παραδίδει το χρονικό του Δεσποτικού. Οι φωτογραφίες της εστιάζουν στους ανθρώπους της ανασκαφής και ο τρόπος της προσέγγισής τους μας οδηγεί σε ένα νέο βίωμα τόσο με τον αρχαιολογικό χώρο όσο και με τον μόχθο, τη συντροφικότητα και τη μοναξιά. Είναι ένα υλικό «καταγραφικής φωτογραφίας, της αληθινής (non-fake) εικόνας, όπου ο φωτογράφος από παρατηρητής γίνεται καταγραφέας και μεταδότης μιας αδιάψευστης πραγματικότητας», λέει η ιστορικός τέχνης Λουίζα Καραπιδάκη, η οποία επιμελήθηκε την οργάνωση του υλικού.
Οι «Ανθρωποι του Δεσποτικού», όπως τιτλοφορείται η φωτογραφική αυτή ενότητα της Μαίρης Χατζάκη, θα παρουσιαστούν σε έκθεση, η οποία συνοδεύεται από δίγλωσσο λεύκωμα-κατάλογο των εκδόσεων Μέλισσα με την ευγενή αρωγή του Κοινωφελούς Ιδρύματος Κοινωνικού και Πολιτιστικού Εργου (ΚΙΚΠΕ). Η έκθεση εγκαινιάζεται τη Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου στην Ελληνοαμερικανική Ενωση και αργότερα θα ταξιδέψει στις ΗΠΑ, για να παρουσιαστεί στο ελληνικό προξενείο της Νέας Υόρκης στις 10 Οκτωβρίου.
Οι μαρμαρογλύπτες του Δεσποτικού όπως τους προσέγγισε ο φακός της Μαίρης Χατζάκη.
Το Δεσποτικό, ακατοίκητο νησί καταμεσής του Αιγαίου, κοντά στην Αντίπαρο, με την οποία στην αρχαιότητα ήταν ενωμένο, θα γίνει ένα αρχαιολογικό πάρκο. Ο αρχαιολόγος Γιάννης Κουράγιος, που θα μιλήσει στα εγκαίνια της έκθεσης, έχει αφιερώσει τη ζωή του στο Δεσποτικό. «Από την αρχαιότητα έως σήμερα η ιστορία του νησιού ήταν άρρηκτα δεμένη με αυτή της Αντιπάρου και της Πάρου, αφού οι Πάριοι, με στόχο την ισχυροποίηση της γεωπολιτικής και οικονομικής παρουσίας τους στο κεντρικό Αιγαίο, ίδρυσαν στο σημερινό νησί Δεσποτικό ένα μεγάλο ιερό εκτός άστεως που αφιερώθηκε στον Απόλλωνα», γράφει ο Γιάννης Κουράγιος στο λεύκωμα. «Σήμερα, μετά σχεδόν είκοσι χρόνια ερευνών, έχει αποκαλυφθεί ένα μεγάλο αρχαϊκό ιερό αφιερωμένο στον Απόλλωνα. Η αποκάλυψή του άλλαξε ραγδαία το αρχαιολογικό τοπίο των αρχαϊκών Κυκλάδων, αφού πρόκειται για ένα άγνωστο μέχρι πρότινος κυκλαδικό ιερό, το οποίο δεν αναφέρεται σε καμία γνωστή αρχαία πηγή, ενώ η έκταση και ο πλούτος του μπορούν να συγκριθούν μόνο με το ιερό της Δήλου».
Η Μαίρη Χατζάκη, με την ανθρωπολογική ματιά της, μας δίνει στην περίπτωση αυτή ένα έργο βαθύ και συγκινητικό, λεπταίσθητο με ειδικό βάρος. «Οι φωτογραφίες της Χατζάκη δεν αποσκοπούν σε έναν μορφοποιημένο αισθητισμό ή στη θεατρικότητα περιγραφικών αναπαραστάσεων», σημειώνει η Λουίζα Καραπιδάκη, «αλλά ως δείγματα μιας ελεύθερης και καλλιτεχνικής έκφρασης επιδιώκουν να φωτίσουν αθέατες και άγνωστες πλευρές της καθημερινότητας ενός πολύπλοκου και σύνθετου έργου».
Ελληνοαμερικανική Ενωση, Μασσαλίας 22, 11/2 – 2/3.