Επιστροφή στις ρίζες;

4' 7" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μόλις πληροφορήθηκα ότι η Νίνα Κασιμάτη (της Β΄ Πειραιώς, ΣΥΡΙΖΑ) καταψήφισε επτά προτάσεις του κόμματός της στην ψηφοφορία για την αναθεώρηση του Συντάγματος, ενώ σε άλλες δώδεκα αρκέστηκε στο «παρών», ο διεστραμμένος νους μου ανέσυρε από τη μνήμη κάτι υπαινιγμούς που είχε αφήσει προσφάτως ο Ανδρέας Λοβέρδος σε στιγμές ηθικής ανάτασης, όταν η γλώσσα λέει περισσότερα από όσα πρέπει. Είχε μόλις ξεκινήσει στη Βουλή η μεταγραφική περίοδος, που λένε οι αθλητικογράφοι, και ο Loveρδος (με την ευκαιρία, χρόνια πολλά για την ονομαστική του, χθες…) είχε υπαινιχθεί ότι προετοιμαζόταν μια μεταγραφή και προς το ΚΙΝΑΛ. Να είχε στον νου την κ. Κασιμάτη;

Γιατί να μην την είχε; Η κ. Κασιμάτη προέρχεται από ηρωική πασοκική γενιά. Ο πατέρας της διορίσθηκε γενικός γραμματέας Αθλητισμού στην πρώτη κυβέρνηση Ανδρ. Παπανδρέου (θεωρείται μάλιστα «πατέρας του λαϊκού αθλητισμού»), η μητέρα της διορίστηκε διευθύντρια του τότε Οργανισμού Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδος, ο δε θείος της εκλεγόταν κατ’ επανάληψη δήμαρχος Κορυδαλλού. Η γυναίκα είναι πιο ΠΑΣΟΚ και από αυτόν τον Γερουλάνο! (Που λέει ο λόγος, γιατί πιο ΠΑΣΟΚ από τον Παύλο δυστυχώς δεν γίνεται…)

Διαπιστώνεται πάντως το πασοκικό DNA της από το βιογραφικό της. Εκεί μαθαίνουμε ότι η ηλικίας 41 ετών κ. Κασιμάτη «εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα, στο αντικείμενο των χρηματοδοτήσεων». Ακόμη ασαφέστερη και πιο ύποπτη είναι η αναφορά στις σπουδές της: «Σπούδασε στο αγγλικό δίκαιο (c.he) στο Λονδίνο, έχει φοιτήσει στο UCL, είναι τελειόφοιτη του Πανεπιστημίου Αθηνών». Δεν ξέρω για εσάς, εγώ πάντως δεν καταλαβαίνω πολλά από αυτά που δηλώνει, εκτός από δύο: ότι μάλλον δεν έχει πάρει κανένα πτυχίο και ότι είναι ΠΑΣΟΚ, μόνο ΠΑΣΟΚ, δεν υπάρχει τίποτ’ άλλο!

Η κ. Κασιμάτη είναι μπερδεμένη περίπτωση. Ιδεολογικά, ανήκε στο παλιό ΠΑΣΟΚ, το ορθόδοξο και πατριωτικό, εκείνο που φοράει φουστανέλες, ζει σε σπηλιές, τρέφεται με ωμές μπριζόλες και πίνει νερό απ’ το ρυάκι. Από την άλλη, όμως, το ΠΑΣΟΚ για την κ. Κασιμάτη ήταν συγχρόνως και η οικογενειακή δουλειά. Ετσι, παρά τις ακραίες αριστερές θέσεις της, δεν είχε πρόβλημα να αναδειχθεί σε φανατική υποστηρίκτρια του Γιώργου Παπανδρέου, τον οποίο στο συνέδριο του κόμματος είχε υμνήσει για «την ιστορική μνήμη, την ιδεολογική δομή και αισθητική, την αποφασιστικότητα και την ειλικρινή συλλογική θεώρηση».

Η ροπή της στον ριζοσπαστισμό, που χαρακτηρίζεται από τον εμμονικό αντιαμερικανισμό και τον παράλογο τρόμο της παγκοσμιοποίησης, διευκόλυνε τη μετάβασή της στον ΣΥΡΙΖΑ, την οποία έκανε με την καλύτερη παρέα: μαζί με τους Αλέξη Μητρόπουλο και Αντώνη Κοτσακά. Ανέπτυξε προσωπική σχέση με τον Τσίπρα, τον οποίο μάλιστα είχε καλέσει, το 2012, ως ομιλητή στη Νίκαια σε εκδήλωση για την επέτειο ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ. Τον συνόδευσε, επίσης, στην κηδεία του κομμουνιστή δικτάτορα της Κούβας, τον Δεκέμβριο του 2016 στο Σαντιάγο. Οι υψηλές φιλοδοξίες της, όμως, δεν ικανοποιήθηκαν –δεν έγινε καν υφυπουργός– και φαίνεται ότι αυτό την οδηγεί σε μια επαγγελματική αλλαγή, για να το πω κομψά…

Αφήστε τα μίση

Νέο επεισόδιο χθες στη Βουλή από τον Δ. Καμμένο εις βάρος του Τέρενς-Σπένσερ. Μετά το γιουχάισμα κατά την ορκωμοσία του Κουίκ και τη λογομαχία που ακολούθησε στους διαδρόμους, όπου τον χαρακτήρισε και «τομάρι», χθες ο εξάδελφος του Π. Καμμένου, με αφορμή την ψηφοφορία, επεφύλασσε νέο κράξιμο στον υφυπουργό των 70 ταξιδιών. «Μπράβο, Τέρενς!» του φώναζε. «Μπράβο που είσαι υπέρ του ουδετερόθρησκου κράτους! Μπράβο για την ψήφο υπέρ του πολιτικού όρκου! Μπράβο για τα μόνιμα δημόσια πανεπιστήμια!».

Καταλαβαίνω τις πολιτικές διαφορές που δηλητηρίασαν τις σχέσεις τους τον τελευταίο καιρό, αλλά αυτοί οι δύο έχουν κοινά σημεία επαφής. Ενα από αυτά είναι η καχυποψία προς τους Εβραίους, που σε ορισμένες περιπτώσεις φθάνει στα όρια του χυδαίου αντισημιτισμού. Οπως, λ.χ., όταν ο Δ. Καμμένος απολύθηκε από υφυπουργός προτού κλείσει εβδομάδα, επειδή είχε αναρτήσει στα κοινωνικά δίκτυα το ηλίθιο μήνυμα για τους Εβραίους που δεν πήγαν στους ουρανοξύστες του World Trade Center τη μοιραία 11η Σεπτεμβρίου 2001. (Αναφερόταν στο πασιφανές ψεύδος ότι οι εργαζόμενοι στα κτίρια Εβραίοι είχαν δήθεν ειδοποιηθεί από τους ομοθρήσκους τους, που οργάνωσαν την τρομοκρατική επίθεση και τη φόρτωσαν στους ισλαμιστές.)

Δεν διαφέρει και πολύ ο Κουίκ ως προς τα αισθήματα αυτά. Οταν τον είχαν ρωτήσει σε μια συνέντευξη σχετικά με το όνομά του και τη φήμη ότι ήταν εβραϊκής καταγωγής, είχε πει: «Δεν είμαι Εβραίος και ας σταματήσουν την πλάκα αυτή από τα μπλογκ. Προσβάλλετε τη μνήμη της Κεφαλονίτισσας μάνας μου και του Αγγλου πατέρα μου και μένα που γεννήθηκα στα ιερά χώματα της Μακεδονίας. Είμαι Ελλην και χριστιανός ορθόδοξος». Αφού ο Τέρενς θεωρεί τους Εβραίους προσβολή για τους Κεφαλλονίτες, τους Αγγλους και τα ιερά χώματα της Μακεδονίας, ειλικρινά απορώ γιατί τόσο μίσος μεταξύ τους. Ισως να είναι η ζήλια για την καρέκλα του υφυπουργού – αυτή που δεν πρόλαβε να χαρεί ο Δ. Καμμένος και την οποία ο Κουίκ γλέντησε μέχρι το τέλος…

Σε τι συμφωνούν

Ας μείνουμε στις εκλεκτικές συγγένειες, διότι είμαι βέβαιος ότι οι περισσότεροι δεν φαντάζεσθε τι κοινό μπορούν να έχουν η Ντόρα Μπακογιάννης και ο Γ. Βαρουφάκης. Η πρώτη έχει αποκαλέσει τον Πάνο Καμμένο «κότα τρίλειρη και μακροπουπουλάτη», ο δεύτερος μόλις χθες τον αποκάλεσε «ετοιμοθάνατο πρόβατο». Διαφωνούν, βεβαίως, ως προς την ταξινόμηση, αλλά στο ουσιώδες οι απόψεις τους συμπίπτουν.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή