Ενα εικοσιτετράωρο με την ηθοποιό Εβελίνα Παπούλια

Ενα εικοσιτετράωρο με την ηθοποιό Εβελίνα Παπούλια

3' 14" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

06.00

Η βαρβαρότητα του πρωινού ξυπνήματος! Ποτέ δεν ήμουν πρωινός τύπος, τελικά όμως έγινα! Οχι ότι τις μέρες που δεν έχω να ξυπνήσω από τις 6 πρωί ξυπνάω από ψυχαναγκασμό… όχι αυτό σε καμία περίπτωση! Αν έχω την πολυτέλεια μπορώ να χουζουρέψω μέχρι τη μία! Αυτό βέβαια συμβαίνει μια δυο φορές τον χρόνο.

Καφέ δεν πίνω το πρωί, τον έκοψα, οπότε στύβω πορτοκάλια! Κάνω το τσιγάρο μου… ξέρω ότι θα λέτε από μέσα σας «κόψε το ρημάδι», αλλά κάποιοι από εσάς την ίδια στιγμή θα ανάψετε ένα! 

Ντύνομαι γρήγορα, αρπάζω τη βαλίτσα και φεύγω στην αττική οδό, κατευθείαν για το «Βενιζέλος», όπου και παρκάρω. Περνάω τον έλεγχο –με γνωρίζουν πια προσωπικά μετά τις τόσες πτήσεις… σε σημείο που συμπονούμε ο ένας τον άλλον για την ώρα που κάθε φορά συναντιόμαστε– και μπαίνω στο αεροπλάνο. Εννοείται πως σε όλη τη διάρκεια της πτήσης κοιμάμαι. Μόλις προσγειωνόμαστε στην Κύπρο αρχίζει το τρέξιμο για να βγω έξω και να συναντήσω τη Μαρία, που θα με οδηγήσει στον χώρο γυρίσματος.

 

10.30

Ξεκινούν… το χτίσιμο, τα σοβατίσματα, δηλαδή το makeup, μετά έρχεται το μπογιάτισμα, δηλαδή όλα τα άλλα, κραγιόν, μάσκαρα, σκιές, ύστερα η αποτρίχωση, γιατί όταν σου φτιάχνουν το μαλλί, όλο και κάποια απώλεια υπάρχει.

Διάβασμα σκηνής, καθοδήγηση σκηνοθέτη σε συνδυασμό με τους άλλους ηθοποιούς και γυρίζουμε το «Τατουάζ». Στο break θα φάω τη σαλάτα μου και ό,τι άλλο έχει το μενού και ταυτόχρονα θα διαβάσω το βιβλίο μου. Αυτή θα είναι και η απόλυτη στιγμή χαλάρωσής μου! Τα γυρίσματα μπορεί να κρατήσουν πολλές ώρες, παρά πολλές, αλλά πάντα είναι δημιουργικές.

Συνήθως βρίσκομαι Δευτέρα, Τρίτη στην Κύπρο και Τετάρτη επιστρέφω ή μπορεί να έχω και γυρίσματα στην Αθήνα. Αυτό όμως, πάντα είναι μια έκπληξη. Οπότε θα σας δώσω μια γεύση… Ας θεωρήσουμε πως επιστρέφω Τετάρτη από την Κύπρο ή πως έχω γύρισμα το πρωί στην Αθήνα και έπειτα πάω κατευθείαν στην πρόβα.

 

13.00

Τρέχω να πάρω το αυτοκίνητό μου για να πάω στην πρόβα του Εθνικού Θεάτρου. Μια υπνηλία από την κούραση την έχω, γιατί έχω ξυπνήσει από τις έξι το πρωί. Ομως, στην πρόβα του έργου μας «Ο άνθρωπος που γελά» του Βίκτωρος Ουγκώ δεν υπάρχουν και πολλά περιθώρια να χαλαρώσεις. Οχι γιατί δεν θα σε αφήσουν, αντιθέτως είναι συμπονετικοί οι άνθρωποι και με κατανόηση, αλλά γιατί η ίδια δεν το επιτρέπω στον εαυτό μου. Αφού γίνει το απαιτούμενο κινησιολογικό ζέσταμα, αρχίζει και το φωνητικό. Στην πρώτη κορώνα, λοιπόν, έχω συνέλθει και είμαι ετοιμοπόλεμη! Ο,τι θέλει ο σκηνοθέτης μου, συνθέτης –μουσικός που παρεμπιπτόντως χαίρομαι που είναι τόσο καταπληκτικός– ο Θοδωρής Αμπαζής! Πάντα μέσα μου λέω Εβελινάκο είσαι τυχερό παιδί και ευχαριστώ τον Θεό για όλα όσα μου έχει δώσει και όλα όσα έχω την τύχη να μαθαίνω από τους ανθρώπους που συναναστρέφομαι.

Αφού τελειώσει η πρόβα –με τα υπέροχα και ταλαντούχα νέα παιδιά που συνεργάζομαι– γυρίζω σπίτι. Εχω έναν ψιλοπονοκέφαλο, αλλά είμαι συνηθισμένη σε αυτό, ξέρω πως έπειτα από λίγο θα περάσει.

 

19.30

Καθ’ οδόν βάζω σε ανοιχτή ακρόαση καθώς οδηγώ την Αφροδίτη (την κόρη μου) γιατί είναι μια ώρα που βολεύει και τις δυο μας. Ωσπου να κουβεντιάσουμε την ημέρα μας, φτάνω σπίτι. Και αρχίζει η κάθοδος του αυτοκινήτου στο πάρκινγκ με την όπισθεν! Εχω αγωνία γιατί η κλίση είναι τέτοια που τα φρένα δεν πιάνουν πάντα. Ας πιάσουμε λοιπόν την καλή εκδοχή όπου όλα βαίνουν καλώς. Ανεβαίνω σπίτι πάντα φορτωμένη, δεν ξέρω πώς το καταφέρνω, και μπαίνει μπροστά η τέχνη της μαγειρικής. Γίνεται ένας μικρός χαμός στην κουζίνα, αλλά η στιγμή της απόλαυσης με περιμένει και έτσι δεν πτοούμαι. Το πρόγραμμα έχει μπάνιο και μετά άραγμα, ταινία και ύπνος. Α! Κάπου ενδιάμεσα, ή μάλλον ταυτόχρονα μεταξύ σαλάτας και φαγητού συνήθως διαβάζω και τον ρόλο μου. Με τον θόρυβο συγκεντρώνομαι καλύτερα! Ετσι μ’ αρέσει να ζω και ας μην ξεκουράζομαι ιδιαίτερα. Νιώθω ζωντανή και δημιουργική οπότε κάθε φορά που ακουμπάω το κεφάλι μου στο μαξιλάρι είναι μόνο για να κοιμηθώ και όχι για να σκέφτομαι. Καλή σας μέρα και καλή σας νύχτα καθημερινά! 

 

«Ο άνθρωπος που γελά» του Βίκτωρος Ουγκώ, 22/3, Εθνικό Θέατρο, Ρεξ – Σκηνή Κοτοπούλη. «Τατουάζ», σειρά του Alpha.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή