Οι «πληγές» που προκάλεσε στον θεσμό του Κυπέλλου και κατ’ επέκταση σε ολόκληρο το «σώμα» του επαγγελματικού μπάσκετ η αποχώρηση του Ολυμπιακού από τον πρόσφατο ημιτελικό με τον Παναθηναϊκό, ώστε να γραφτεί στην ιστορία η απουσία αγωνιστικού αποτελέσματος, δεν «τραυματίζουν» τον 44o τελικό αύριο (17.00) στο γήπεδο «Δύο Αοράκια», με φιναλίστ τον συνήθη… ύποπτο Παναθηναϊκό και τον ΠΑΟΚ, ο οποίος επιστρέφει ύστερα από 23 χρόνια στη διεκδίκηση του τίτλου.
Μπορεί η γιορτή του ελληνικού τελικού να μην έχει τη γοητεία και τη λάμψη του ισπανικού Copa del Rey, με τη συμμετοχή οκτώ ομάδων στη διεκδίκηση του Κυπέλλου σε διάστημα τριών ημερών, αλλά δεν μειώνονται το κύρος και η αξία του δεύτερου τη τάξει θεσμού για την ομάδα που κατακτά, κάθε χρόνο, το τρόπαιο. Στην Ισπανία δεν υπάρχουν φαινόμενα βίας όπως στην Ελλάδα, που οδήγησαν πριν από 15 χρόνια στην κατάργηση των φάιναλ φορ, ενώ η αναγνώριση και ο σεβασμός του πιο «μισητού» αντιπάλου αποτελεί εχέγγυο για την ομαλή τέλεση των αγώνων του φάιναλ «8», όπως συνέβη προχθές, με την αποθέωση που γνώρισε ο Καταλανός Χουάν Κάρλος Ναβάρο από 15.000 Μαδριλένους θεατές στην έναρξη της διοργάνωσης.
Με κρητική συνταγή
Θεατές του φετινού τελικού για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά θα είναι μαθητές των σχολείων της Κρήτης, με την επιτυχημένη «συνταγή» που εφαρμόστηκε πέρυσι και τις δύο φιναλίστ ομάδες να διαθέτουν στους φιλάθλους τους, μόνο, εκατό προσκλήσεις. Είναι ηλίου φαεινότερον το μεγάλο προβάδισμα του Παναθηναϊκού στην κατάκτηση του 19ου τίτλου του, ενώ ο ΠΑΟΚ που έχει, ήδη, πετύχει με την πορεία του μέχρι τον τελικό, θα έχει την ευκαιρία να αποδείξει ότι περιθωριοποιώντας τα οικονομικά προβλήματά του, παραμένει ανταγωνιστικός απέναντι σε ανώτερο αντίπαλο.
Η μία και μοναδική αναμέτρηση Παναθηναϊκού – ΠΑΟΚ σε τελικό Κυπέλλου χρονολογείται πριν από 37 χρόνια στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο. Ο Παναθηναϊκός που είχε προπονητή τον αείμνηστο Κώστα Πολίτη και πρώτο σκόρερ τον Ντέιβιντ Στεργάκο (21 π.), είχε νικήσει τον ΠΑΟΚ (65-63) που είχε στον πάγκο του τον Θόδωρο Ροδόπουλο και πρώτο σκόρερ τον Βαγγέλη Αλεξανδρή (22 π.).
Ο Παναθηναϊκός έχοντας τη «μερίδα του λέοντος» σε συμμετοχές τελικών Κυπέλλου (23) έχει παίξει με 9 διαφορετικούς αντιπάλους. Μοναδική αντίπαλος, όμως, του Παναθηναϊκού που έχει αποδειχθεί ακατάβλητη και σε απόλυτο ποσοστό είναι η ΑΕΚ που τον έχει νικήσει δις στους ισάριθμους συνεχόμενους τελικούς (2000, 2001).
Οι «πράσινοι» έχουν παίξει 9 φορές με τον Ολυμπιακό (έξι συνεχόμενες περιόδους), με ρεκόρ 7 νίκες και 2 ήττες, ακολουθούν οι έξι τελικοί με τον Αρη (5 νίκες – 1 ήττα), οι δύο τελικοί με την ΑΕΚ (μηδέν νίκες – δύο ήττες), ενώ από μία φορά έχουν αντιμετωπίσει και έχουν νικήσει τον ΠΑΟΚ, τον Ηρακλή, το Μαρούσι, τον Απόλλωνα Πατρών, το Ρέθυμνο και τον Φάρο Κερατσινίου.
Ο Παναθηναϊκός έχει ηττηθεί σε πέντε τελικούς (1985, 2000, 2001, 2010, 2011), έχει νικήσει σε 18, ενώ στα φάιναλ φορ του 1998 και 2002 αποκλείστηκε στον ημιτελικό.
Ο ΠΑΟΚ έχει παίξει σε 7 τελικούς Κυπέλλου, έχοντας τρεις κατακτήσεις. Το πρώτο Κύπελλο του «Δικεφάλου» του Βορρά κατακτήθηκε στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο (1984) και στον τελικό των «ξυρισμένων κεφαλιών», ακολούθησε ο τελικός του φάιναλ φορ της Λαμίας (1995), κόντρα στον Πανιώνιο και το τρίτο τρόπαιο στο φάιναλ φορ του Νέου Φαλήρου (1999), με αντίπαλο την ΑΕΚ. Ο ΠΑΟΚ ηττήθηκε σε τέσσερις τελικούς από τον Παναθηναϊκό (1982) και σε τρεις συνεχόμενες συμμετοχές από τον Αρη (1989, 1990) και τον Πανιώνιο (1991).