Αφηγήσεις και μνήμες για την «Αχ, Μικρασία»

Αφηγήσεις και μνήμες για την «Αχ, Μικρασία»

Κύριε διευθυντά

Με ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση γράφω αυτά τα λόγια, για να εκφράσω συναισθήματα απέραντης εκτίμησης στη Μικρασιάτισσα  Συλλαία  δεύτερης γενιάς, κ. Ναυσικά Ιεσσαί Κασιμάτη, απόφοιτο Παιδαγωγικής Ακαδημίας και τακτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Χριστιανικών Γραμμάτων. Η κ. Ν.Ι.Κ. κάνει μια αξιόλογη προσπάθεια για να καταγράψει αυθεντικές μικρασιατικές αφηγήσεις των γονιών της, συγγενικών προσώπων και συμπατριωτών, τον υποχρεωτικό ξεριζωμό από τη μικρασιατική γενέτειρα και την επώδυνη μετεγκατάστασή τους εδώ.

«Aχ, Μικρασία! Σύλλη, η γη των γονιών μας», εκδόσεις ΑΡΜΟΣ είναι το συναρπαστικό βιβλίο για τα «ευλογημένα μέρη» της Μικρασίας. Πολλά ιστορικά στοιχεία είναι καταγεγραμμένα από τους  προϊστορικούς  χρόνους μέχρι και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως περιέχει και πληροφορίες για την κατάσταση που επικρατούσε εκεί από το 1850 ώς την ώρα της ανταλλαγής. Ακόμα περιγράφεται η καθημερινότητα με τις πανάρχαιες παραδόσεις τους, η συμβίωση με τους Τούρκους γείτονες, τα φαγητά, οι βεγγέρες,  ποιήματα,  τραγούδια, παραμύθια, τα χωρατά του Νασρεντίν Χότζα και άλλα, άλλα πολλά, δεμένα το ένα με το άλλο αρμονικά, με αποτέλεσμα ένα γλαφυρό ανάγνωσμα. Ο αναγνώστης μένει με τη νοσταλγία αυτών των τόπων αλλά και τον θαυμασμό για τον πολιτισμό, την ελληνικότητα και την πίστη που διατήρησαν οι Μικρασιάτες μέσα στην Τουρκία επί τόσους αιώνες. Εύχομαι καλοτάξιδο το «Aχ, Μικρασία!».

Αν. Σωτηροπουλου, Δρ Πολ. Μηχ. ΕΜΠ, Καθηγήτρια ΑΣΠΑΙΤΕ

Αφηγήσεις και μνήμες για την «Αχ, Μικρασία»-1

Οι τέσσερις καλοντυμένοι άνδρες μετρούν ανάσες. Είναι μέλη της συμμορίας των Σαληκουρτζήδων κι απέναντί τους έχει πάρει θέση το εκτελεστικό απόσπασμα. Τόπος: «κόκκινο σπίτι», Τριανδρία Θεσσαλονίκης. Χρόνος: Ενας αιώνας πριν. Επιθέσεις, ομηρίες, ενέδρες, μάχες με τα όργανα της τάξης, συλλήψεις, αποκεφαλισμοί, στόμωνε η καρμανιόλα· μα κι έρωτες των ορέων, ξελογιάσματα κοριτσόπουλων, δωρεές σε φτωχούς από τα κλεμμένα, ιστορίες γι’ ανθρώπινα όντα που είχαν φήμη φαντασμάτων. «Οι λήσταρχοι» του Βασίλη Ι. Τζανακάρη, ένα βιβλίο χρονικό (Κρατικό Βραβείο 2008) του αιματηρού φαινομένου που έγδερνε το ελληνικό σώμα από την ίδρυση του κράτους έως τη δεκαετία του 1930. Ησαν πολλοί οι πρωτοκλασάτοι της άγριας κάστας (π.χ. Γιαγκούλας, Γιαγάδες, Τζατζάς, Μπαλούρδος, Φορτούνας, Φορφόληδες) σε ρόλο διαβόλου μαζί και θρυλοθήρα· στέναζε και το Γεντί Κουλέ από τον ανθό του κακού. Αληθεύει ότι κάποιος δραπέτευσε πηδώντας, κρατώντας σαν αλεξίπτωτο μιαν ανοιχτή ομπρέλα; Ναι. Ο επιστολογράφος της «Κ» στο έξοχο λαογραφικό οδοιπορικό μνήμης για την αγαπημένη Ναυπακτία θίγει και τη μάστιγα των ζωοκλοπών με τα καταδρομικά νυχτέρια των δραστών. Ο άρχοντας του κλάδου, αφού άρπαζε γιδοπρόβατα, προσευχόταν ευλαβικά στην ιδιωτική του εκκλησία, αιτούμενος άφεση αμαρτιών.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή