«Μερικές φορές νομίζω ότι τόσο ο Τεό όσο κι εγώ ανήκουμε στο “Τζουράσικ Παρκ”! Είμαστε κάτι σαν δεινόσαυροι, επιμένοντας σε ένα είδος κινηματογράφου που είναι εκτός μόδας». Η στενή σχέση του Μπρούνο Γκαντς με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο ξεκίνησε με τη συνεργασία τους στη βραβευμένη με Χρυσό Φοίνικα «Μια αιωνιότητα και μια μέρα» (1998) και συνεχίστηκε με τη «Σκόνη του χρόνου» (2008). Τότε, πριν από περίπου 20 χρόνια, σε ένα αφιέρωμα των «Επτά Ημερών» της «Κ» στον Ελληνα σκηνοθέτη (18/10/1998), ο Μπρούνο Γκαντς μίλησε για την εμπειρία του: «Βρισκόμουν σε μια χώρα που δεν γνωρίζω και έπρεπε να κατανοήσω μια γλώσσα που αγνοώ. Επιπλέον είχα να κάνω με έναν ήρωα που είναι στο τέλος της ζωής του…».
Το περασμένο Σάββατο, η είδηση του θανάτου του γεννημένου στη Ζυρίχη κορυφαίου Ευρωπαίου ηθοποιού, σε ηλικία 77 ετών από καρκίνο, προκάλεσε, εκτός από συγκίνηση, και τη μελαγχολία που γεννά το αίσθημα της απώλειας ενός μεγάλου καλλιτέχνη. Πρωταγωνίστησε σε περισσότερες από 80 ταινίες. Δύσκολα θα βρει κάποιος σε αυτήν τη φιλμογραφία έναν ρόλο παράταιρο ή ξένο με τον «κινηματογράφο του δημιουργού», τον οποίο υπηρέτησε μέχρι το τέλος. Από τον «Αμερικανό φίλο» και τα «Φτερά του έρωτα» του Βιμ Βέντερς έως την «Πτώση» του Ολιβερ Χιρσμπίγκελ (από τις πιο συζητημένες εμφανίσεις του, στον ρόλο του Χίτλερ) και το πιο πρόσφατο «Πάρτι» της Σάλι Πότερ. Μπορεί οι καταβολές του Μπρούνο Γκαντς να ήταν θεατρικές (το 1979 ίδρυσε με τον Πέτερ Στάιν τη βερολινέζικη Σαουμπίνε), αλλά μέσα από τον κινηματογράφο αναδύθηκε η εντυπωσιακή ερμηνευτική γκάμα του.
Στοχαστικός, καλλιεργημένος, με αγάπη και κατανόηση στις πολλές αντιφατικές πλευρές της ανθρώπινης ύπαρξης, «παρατηρούσε» τους χαρακτήρες των ρόλων του και τους σχεδίαζε σιγά σιγά. Οπως αφηγείται ο ίδιος, για τον συγγραφέα Αλέξανδρο, που στο τέλος της ζωής του κάνει ένα μακρύ οδοιπορικό, μια χειμωνιάτικη Κυριακή στη Θεσσαλονίκη, περιφερόμενος σε τοπία εσωτερικά και εξωτερικά: «Ο Τεό δεν προσπάθησε να με ελέγξει, αλλά άφησε τα στοιχεία να αναδυθούν μέσα από τις ονειροπολήσεις μου. Δούλεψα με τα ίδια “υλικά” από τα οποία φτιάχνονται τα όνειρα…».