Γ. Τούντας: Ιδιαίτερα υποβαθμισμένη η πρόληψη στη χώρα μας

Γ. Τούντας: Ιδιαίτερα υποβαθμισμένη η πρόληψη στη χώρα μας

2' 6" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η πρόληψη σώζει ζωές. Το 70% της πρόωρης θνησιμότητας και νοσηρότητας θα μπορούσε να αποφευχθεί. Μόνο εξαιτίας του καπνίσματος πεθαίνουν περισσότεροι από 15.000 Ελληνες κάθε χρόνο. Παρ’ όλα αυτά, η πρόληψη στη χώρα μας είναι ιδιαίτερα υποβαθμισμένη στις προτεραιότητες της πολιτείας. Το υπουργείο Υγείας είναι υπουργείο αρρώστιας, το οποίο ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με την κακοδιοίκηση των νοσοκομείων. Είμαστε η χώρα στην Ε.Ε. με τους λιγότερους δημόσιους πόρους για δημόσια υγεία και πρόληψη, χωρίς πανεπιστημιακή σχολή δημόσιας υγείας και με το ΚΕΕΛΠΝΟ να ασχολείται αποκλειστικά με τα λοιμώδη νοσήματα, ενώ έχει θεσμικά ευρύτερο ρόλο. Και κυρίως, είμαστε η μόνη ευρωπαϊκή χώρα, χωρίς οργανωμένη πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά κάθε συστήματος υγείας και το προνομιακό πεδίο για την άσκηση πρόληψης-προαγωγής υγείας.

Στις ιατρικές σχολές η εκπαίδευση των φοιτητών στην πρόληψη είναι εξαιρετικά περιορισμένη και στην προαγωγή υγείας ανύπαρκτη. Η ειδικότητα της κοινωνικής ιατρικής, ενώ θεσπίστηκε στη δεκαετία του 1980, δεν έχει ακόμα αρχίσει να δίνεται στους ενδιαφερόμενους γιατρούς. Είμαστε η μόνη χώρα της Ε.Ε. χωρίς εθνικά πρωτόκολλα προσυμπτωματικού ελέγχου για τη διάγνωση προλήψιμων νοσημάτων και στην οποία η κοινωνική ασφάλιση δεν επενδύει στην πρόληψη και στην προαγωγή υγείας, όχι μόνο για να προστατεύσει την υγεία των πολιτών, αλλά και για να περιορίσει τις δαπάνες για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ως γνωστόν, για κάθε ευρώ που δαπανάται στην πρόληψη εξοικονομούνται 5 ευρώ για περίθαλψη.

Ακόμα και η περιορισμένη άσκηση της πρόληψης γίνεται με λάθος τρόπο, κυρίως γιατί ταυτίζεται με τις προληπτικές εξετάσεις. Εχει, όμως, διαπιστωθεί διεθνώς ότι ακόμα και εάν ένα άτομο κάνει όλες τις αναγκαίες προληπτικές εξετάσεις, δεν θα βελτιώσει την υγεία του και δεν θα κερδίσει επιπλέον χρόνια ζωής εάν δεν αντιμετωπιστούν οι βασικές αιτίες που γεννούν νοσηρότητα και πρόωρη θνησιμότητα. Οι αιτίες αυτές σχετίζονται με το κοινωνικό και φυσικό περιβάλλον, τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας και τις ανθρώπινες συμπεριφορές.

Οι διαπιστώσεις αυτές οδήγησαν τον ΠΟΥ να εκπονήσει τέλη της δεκαετίας του 1980 τη στρατηγική της Προαγωγής Υγείας, περιλαμβάνοντας στις δράσεις της, την αντιμετώπιση των ευρύτερων παραγόντων που επιδρούν στην πρόληψη της αρρώστιας και στην ενίσχυση της σωματικής, κοινωνικής και ψυχικής ευεξίας. Για τον σκοπό αυτό όλες οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν οργανώσει δίκτυα και δημόσια προγράμματα Προαγωγής και Αγωγής Υγείας σε πόλεις, χώρους εργασίας, σχολεία, πανεπιστήμια και υπηρεσίες υγείας. Στην Ελλάδα οι προσπάθειες που καταβάλαμε για οργάνωση αντίστοιχων δικτύων δεν βρήκαν υποστήριξη από το υπουργείο Υγείας, με αποτέλεσμα σήμερα να λειτουργεί με επιτυχία μόνο το Εθνικό Δίκτυο Υγιών Πόλεων και με περιορισμένη συμμετοχή το Εθνικό Δίκτυο Νοσοκομείων και Υπηρεσιών Προαγωγής Υγείας.

* Ο κ. Γιάννης Τούντας είναι καθηγητής Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής στο ΕΚΠΑ.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή