Νέες ταινίες: Συζυγικοί και λογοτεχνικοί συμβιβασμοί

Νέες ταινίες: Συζυγικοί και λογοτεχνικοί συμβιβασμοί

5' 33" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η σύζυγος ***

ΔΡΑΜΑ (2018)

Σκηνοθεσία: Μπγιορν Ρούνγκε

Ερμηνείες: Γκλεν Κλόουζ, Τζόναθαν Πράις, Κρίστιαν Σλέιτερ

Η ταινία που πιθανότατα θα χαρίσει στην Γκλεν Κλόουζ το πρώτο Οσκαρ της καριέρας της, στερώντας το παράλληλα από την Ολίβια Κόλμαν της «Ευνοούμενης», είναι ένα τυπικό δράμα-αφιέρωση στις γυναίκες ηρωίδες. Η Τζόαν είναι σύζυγος του επιτυχημένου συγγραφέα Τζο Κάσλμαν.

Οταν εκείνος μαθαίνει πως θα του απονεμηθεί το βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας, το ηλικιωμένο ζευγάρι ταξιδεύει στη Στοκχόλμη για την περίσταση. Οι προσωπικές θυσίες, ωστόσο, και τα κρυμμένα μυστικά 40 ετών απειλούν να βγουν στη φόρα, προκαλώντας ένα ανεπανάληπτο σκάνδαλο.

Ο βασικός άξονας του σεναρίου της Τζέιν Αντερσον, που αντλεί από το ομώνυμο μυθιστόρημα της Μεγκ Γούλιτζερ, έχει να κάνει με τις ανισότητες μεταξύ γυναικών και ανδρών, οι οποίες ακόμα υφίστανται, ενώ ήταν και πολύ πιο έντονες τις προηγούμενες δεκαετίες. Επικεντρώνοντας στον ούτως ή άλλως σκληρό λογοτεχνικό κόσμο, η ταινία στηλιτεύει τη διαχρονικά απαράδεκτη στάση του απέναντι στις γυναίκες συγγραφείς.

Επιπλέον, αποτελεί μικρή πραγματεία πάνω στους συμβιβασμούς και στις υποχωρήσεις του έγγαμου βίου, καθώς και στη συχνά προβληματική επιθυμία για δόξα και αναγνώριση.

Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει πως οι παραπάνω προβληματικές προχωρούν σε αρκετό βάθος. Οι δε αποκαλύψεις, που αποτελούν και το βασικό όχημα της αφήγησης, γίνονται κλιμακωτά και με υπαινιγμούς που προδίδουν αρκετά από την αρχή.

Στο κέντρο όλων αυτών βρίσκεται φυσικά η Γκλεν Κλόουζ. Η σπουδαία Αμερικανίδα ηθοποιός, με μια χαμηλότονη, δίχως μεγάλες εξάρσεις, ερμηνεία, πλουτίζει την ταινία και την κάνει αρκετά πιο ενδιαφέρουσα. Παίζοντας απέναντι στον επίσης πολύ καλό Τζόναθαν Πράις, η Κλόουζ εκπέμπει μια συνεχή αινιγματικότητα, συμπλέοντας έτσι απόλυτα με τη βασική «αποστολή» του χαρακτήρα της.

Ο εξόριστος συγγραφέας ***½

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ (2018)

Σκηνοθεσία: Αλεξέι Γκέρμαν

Ερμηνείες: Μίλαν Μάριτς, Ντανίλα Κοζλόφσκι, Ελενα Σουγιέκα

Ο Ρώσος Αλεξέι Γκέρμαν υπογράφει ένα απροσδόκητα ποιοτικό φιλμ, το οποίο φέρει στον πυρήνα του μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, όμως ξεχωρίζει κυρίως χάρη στη μοναδική αισθητική του, βραβευμένη και στο περυσινό Φεστιβάλ Βερολίνου.

Η ταινία μάς ταξιδεύει στη Σοβιετική Ενωση της δεκαετίας του 1970, περιγράφοντας έξι μέρες από τη ζωή του σπουδαίου συγγραφέα Σεργκέι Ντοβλάτοφ. Νεαρός ακόμη λογοτέχνης, ο Ντοβλάτοφ δυσκολεύεται να εκδώσει τη δουλειά του καθώς οι Αρχές της εποχής δεν βλέπουν με καλό μάτι το μελαγχολικό δημιουργικό του στυλ. Αρνούμενος να υποκύψει στις πιέσεις και να εργαστεί κατά παραγγελία, ο συγγραφέας, μαζί με τον φίλο του ποιητή Γιόζεφ Μπρόντσκι, βρίσκεται αντιμέτωπος με τη φτώχεια και την περιφρόνηση.

Η ταινία αναδεικνύει την αξία της καλλιτεχνικής ακεραιότητας και της πίστης στη δημιουργία, ακόμη και στις πιο αντίξοες συνθήκες. Το πετυχαίνει με μια αφήγηση που κυλάει ομαλά, δίχως εύκολες καταγγελίες –στο μεγαλύτερο μέρος– αλλά και ευπρόσδεκτες δόσεις χιούμορ που ελαφραίνουν την ατμόσφαιρα. Σε μια απολαυστική σκηνή, ο Ντοβλάτοφ καλύπτει δημοσιογραφικά τα γυρίσματα μιας ταινίας όπου εμφανίζονται οι μεγάλοι Ρώσοι συγγραφείς του παρελθόντος. Ανάμεσά τους και ο Ντοστογιέφσκι, ο οποίος δεν θυμάται το μικρό του όνομα.

Η απεικόνιση της εποχής είναι σπουδαία και ειδικά της μικροκοινωνίας των καλλιτεχνών, οι οποίοι αντιμετωπίζουν και τα πολύ ενδιαφέροντα ηθικά διλήμματα. Τίποτε από αυτά, ωστόσο, δεν θα ήταν το ίδιο δίχως την αισθητική απεικόνιση, η οποία οφείλεται προφανώς στη σκηνοθεσία αλλά και στην εμπνευσμένη υπόλευκη φωτογραφία του Λούκας Ζαλ. Ο διευθυντής φωτογραφίας της «Ida» τυλίγει τα πάντα σε ένα ιδιαίτερο πέπλο, με τον δριμύ ρωσικό χειμώνα να διαπερνά σχεδόν την οθόνη. Ταυτόχρονα το ποιητικό αυτό στυλ ταιριάζει γάντι στο σενάριο της ταινίας, το οποίο κινείται σχεδόν άψογα μεταξύ ρεαλιστικής αφήγησης και κομψού λυρισμού.

Θα μπορούσες ποτέ να με συγχωρέσεις; ***

Σκηνοθεσία: Μάριελ Χέλερ

Ερμηνείες: Μελίσα Μακάρθι, Ρίτσαρντ Ε. Γκραντ, Ντόλι Γουέλς

Αληθινή ιστορία εξαπάτησης

Η πραγματική ιστορία απάτης με πρωταγωνίστρια τη συγγραφέα Λι Ισραελ μεταφέρεται στην οθόνη, αποσπώντας και τρεις οσκαρικές υποψηφιότητες. Στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1990, η Λι αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, καθώς οι βιογραφίες στις οποίες ειδικεύεται δεν πουλάνε πια. Πάνω στην απελπισία, αποφασίζει να πλαστογραφήσει κάποιο γράμμα διασήμου προκειμένου να το πουλήσει· το πηγαίο ταλέντο της, ωστόσο, θα μετατρέψει αυτή την πρώτη φορά σε κανονική φάμπρικα εξαπάτησης, στην οποία θα βρεθεί αρωγός κι ένας μποέμ τύπος της περιοχής. Τα προφανή ηθικά διλήμματα βρίσκονται εδώ στο προσκήνιο, μαζί με αρκετά κοινωνικά σχόλια πάνω στη θέση της γυναίκας, την καλλιτεχνική δημιουργία κ.ο.κ., όλα μέσα από ένα γλυκόπικρο σενάριο, υποψήφιο για το σχετικό Οσκαρ.

Σοφία ***

Σκηνοθεσία: Μεριέμ Μπενμπαρέκ

Ερμηνείες: Μάχα Αλέμι, Λούμπνα Αζαμπάλ, Σάρα Πέρλες

Βραβευμένο κοινωνικό πορτρέτο

Βραβείο σεναρίου στο τμήμα «Ενα κάποιο βλέμμα» των Καννών και Διεθνούς Ενωσης Κριτικών στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, για μια ταινία που μας μεταφέρει στη γεμάτη αντιθέσεις κοινωνία του Μαρόκου. Εκεί, η νεαρή Σοφία παρότι βρίσκεται σε άρνηση εγκυμοσύνης, σύντομα έχει ένα μωρό στην αγκαλιά. Τα πράγματα όμως είναι πιο περίπλοκα, διότι μια γέννηση εκτός γάμου στη συγκεκριμένη χώρα τιμωρείται με φυλάκιση. Με μοναδικό πραγματικό σύμμαχο τη λιγότερο συντηρητική ξαδέλφη της, η Μαρία ξεκινάει μια περιπέτεια προκειμένου να σωθεί. Το κοινωνικό πορτρέτο θυμίζει αρκετά εκείνα του Ασγκάρ Φαραντί –αν και λιγότερο περίπλοκο– καθώς παρουσιάζει τόσο την πλευρά της γυναίκας όσο και αυτή του άνδρα, σε ένα περιβάλλον όπου και οι δύο έχουν συχνά μικρή εξουσία στις ζωές τους.

Αν η οδός Μπιλ μπορούσε να μιλήσει ** ½

Σκηνοθεσία: Μπάρι Τζένκινς

Ερμηνείες: Κίκι Λέιν, Στίβεν Τζέιμς, Ρετζίνα Κινγκ

Στις σκληρές γειτονιές του Χάρλεμ

Χρησιμοποιώντας έναν εύγλωττο τίτλο, ο δημιουργός του οσκαρικού «Moonlight», Μπάρι Τζένκινς, μας μεταφέρει στο Χάρλεμ της δεκαετίας του 1970. Εκεί, δύο φτωχοί νέοι, η Τις και ο Φόνι, ερωτεύονται και ετοιμάζονται να ενώσουν τις ζωές τους. Εκείνος ωστόσο συλλαμβάνεται για ένα έγκλημα το οποίο δεν διέπραξε, ενώ η εγκυμονούσα κοπέλα παλεύει να τον απελευθερώσει. Ο Τζένκινς περιγράφει μια σκληρή εποχή ρατσισμού και κάθε είδους αυθαιρεσίας εις βάρος των Αφροαμερικανών, οι οποίοι συχνά πέφτουν θύματα διακρίσεων του ίδιου του νόμου. Η ατμόσφαιρα είναι πειστική, όμως σύντομα το φιλμ βυθίζεται στο μελόδραμα και στην εύκολη συγκίνηση, δίχως παραπάνω στοιχεία να εμπλουτίζουν την αφήγηση. Η Ρετζίνα Κινγκ είναι μεγάλο φαβορί για το Οσκαρ Β΄ γυναικείου ρόλου.

Εμείς…

Μια ιδιαίτερη οσκαρική βραδιά διοργανώνουν το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και η Cosmote TV, στο θέατρο Ολύμπιον. Βράδυ Κυριακής (από τις 11 μ.μ.) και ξημερώματα Δευτέρας, η 91η τελετή απονομής των Οσκαρ θα μεταδοθεί ζωντανά μαζί με το σχετικό κόκκινο χαλί, DJ set, διαγωνισμούς, δώρα και μικρές εκπλήξεις για όσους επιλέξουν και φέτος να ξενυχτήσουν. Περισσότερες πληροφορίες στον ιστότοπο και στα social media του Φεστιβάλ.

…και οι άλλοι

Η επερχόμενη τέταρτη θα είναι, όπως φαίνεται, και η τελευταία σεζόν για την επιτυχημένη σειρά του Amazon «The man in the high castle». Το σόου που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Φίλιπ Ντικ, παρουσιάζοντας μια εναλλακτική έκβαση του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, υπόσχεται ένα συγκλονιστικό φινάλε στους θαυμαστές του. Αλλωστε, η πλοκή της σειράς, ήδη από τον τρίτο κύκλο, έχει ξεπεράσει το μυθιστόρημα του Ντικ και κινείται στο φάσμα ενός προσχεδιασμένου σίκουελ, το οποίο όμως δεν εκδόθηκε ποτέ. Η πρεμιέρα της τέταρτης σεζόν τοποθετείται κάπου μέσα στο προσεχές φθινόπωρο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή