Τo παράλληλο τραπεζικό σύστημα

Τo παράλληλο τραπεζικό σύστημα

1' 55" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μία από τις φαεινές ιδέες που είχαν στον ΣΥΡΙΖΑ για την ανάπτυξη της χώρας ήταν η δημιουργία ενός παράλληλου τραπεζικού συστήματος, «που να μην είναι υπό την εποπτεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και που να μην κάνει το σύστημα τόσο συγκεντρωτικό όσο είναι σήμερα. Απ’ αυτήν την άποψη, έχει σημασία η στήριξη των συνεταιριστικών τραπεζών και της Τράπεζας Αττικής, έχει σημασία η δημιουργία της Αναπτυξιακής Τράπεζας, αλλά και η ενθάρρυνση της δημιουργίας νέων τραπεζών, αλλά και νέων χρηματοδοτικών εργαλείων» (Γιάννης Δραγασάκης, Βουλή 31.10.2015).

Θεωρητικώς η πρόταση είναι καλή: «Να δημιουργήσουμε δημόσια εργαλεία και θεσμούς, που να μπορούν να κινητοποιούν και ιδιωτικούς πόρους, εγχώριους αλλά και ξένους, και να τους κατευθύνουν σε αναπτυξιακούς στόχους», που ’λεγε και ο κ. Δραγασάκης. Στην πράξη όμως καταλήγει όπως και ο κομμουνισμός: μεγάλα λόγια για το κοινωνικό σύνολο, ρουσφέτια στη νομενκλατούρα, δυσώδεις ιστορίες που μερικές φορές φτάνουν μέχρι και σε χειροδικίες των στελεχών. Το δάνειο στον υπουργό Παύλο Πολάκη ήταν μια ηθικώς μεμπτή προτίμηση υπέρ του συγκεκριμένου δανειολήπτη. Ηταν το κερασάκι σε μια αμαρτωλή ιστορία. «Για μακρά περίοδο, η Τράπεζα Αττικής λειτούργησε ως “παραμάγαζο” του ΠΑΣΟΚ αλλά και της Ν.Δ. και εδώ υπάρχουν τεράστιες ευθύνες, οι οποίες ακόμα δεν έχουν καταλογιστεί», είχε πει ο κ. Δραγασάκης την περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε την αντιπροσωπεία του ηθικού πλεονεκτήματος (tvxs.gr 23.9.2016) και μετά έγινε «παραμάγαζο» του ΣΥΡΙΖΑ. Αρχισε να δίνει εγγυητικές επιστολές σε επίδοξους καναλάρχες με βάση κάποια δανεικά βοσκοτόπια, για να φτάσουμε στο θλιβερό επεισόδιο με τον πρόεδρό της Παναγιώτη Ρουμελιώτη να χειροδικεί κατά του διευθύνοντος συμβούλου της τράπεζας.

Βεβαίως, σε μια ελεύθερη οικονομία υπάρχουν και παράλληλα, κάθετα και διαγώνια τραπεζικά συστήματα, υπό την έννοια ότι υφίστανται ιδιωτικές, συνεταιριστικές κ.ά. τράπεζες που λειτουργούν υπό την εποπτεία της ανεξάρτητης αρχής. Αυτό όμως προϋποθέτει λιγότερη γραφειοκρατία και ανεξαρτησία των τραπεζών από την κυβέρνηση, δηλαδή από υπουργούς που θέλουν να εξυπηρετήσουν φίλους επιχειρηματίες, που επιδιώκουν να κάνουν παράλληλα συστήματα μέσων ενημέρωσης, θα παίρνουν δάνεια με βάση την πιστοληπτική τους ικανότητα και όχι επειδή είναι υπουργοί. Και φυσικά δεν μπορούμε να συζητάμε τη δημιουργία μιας κρατικής αναπτυξιακής τράπεζας (δηλαδή μιας νέας αμαρτωλής ΕΤΒΑ), όπως είχε προαναγγείλει ο κ. Δραγασάκης.

Για ένα τέτοιο αποκεντρωμένο τραπεζικό σύστημα δεν αρκούν τα μεγάλα λόγια και οι καλές προθέσεις, στον βαθμό που υπάρχουν. Χρειάζεται πολιτική βούληση, για να διασφαλιστεί το εγχείρημα από το ισχυρό κράτος και τους αδηφάγους για εξουσία υπουργούς.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή