H «Ζωγραφική Οδύσσεια» του Βασίλη Θεοχαράκη στο Ευρωκοινοβούλιo

H «Ζωγραφική Οδύσσεια» του Βασίλη Θεοχαράκη στο Ευρωκοινοβούλιo

2' 8" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Βρίσκεται κοντά στο Passage Karamanlis, ένα πέρασμα μέσα στο κτίριο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες που πήρε το όνομά του από τον σπουδαίο Ελληνα πολιτικό. Και είναι ένα μικρό «ξέφωτο» που σου φέρνει στο μυαλό την Ελλάδα και τη φύση της, σαν μια μικρή ανάσα ομορφιάς μέσα σε μια γραφειοκρατική καθημερινότητα. Ο λόγος για την έκθεση του Βασίλη Θεοχαράκη, στο οικοδόμημα όπου χτυπά η καρδιά της Ευρώπης, με δέκα έργα μεγάλων διαστάσεων. Το αφιέρωμα εγκαινιάστηκε τη Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου και θα έχει διάρκεια ζωής μόλις μία εβδομάδα. Ακόμα, όμως, και αυτό το χρονικό διάστημα αρκεί για να φέρει μια νέα αύρα στη βελγική πρωτεύουσα. Η επιμέλεια της έκθεσης έχει γίνει με μεγάλη φροντίδα από τον Τάκη Μαυρωτά, ο οποίος επέλεξε παλαιότερα και πιο καινούργια έργα από ενότητες όπως το Αγιον Ορος, οι θάλασσες και τα δάση.

H «Ζωγραφική Οδύσσεια» του Βασίλη Θεοχαράκη στο Ευρωκοινοβούλιo-1

Από αριστερά, Ανδρέας Μάνεσης, Μαρία Φιλοπούλου, Τάκης Μαυρωτάς και Αννα-Μαρία Μαζαράκη.

Η πρωτοβουλία για την παρουσίαση αυτή ανήκει στον ευρωβουλευτή Γιώργο Κύρτσο, ο οποίος προλόγισε τον καλλιτέχνη τη βραδιά των εγκαινίων τα οποία μετατράπηκαν –όπως είναι φυσικό– σε μια ωραία γιορτή. «Φιλοξενούμε το ζωγραφικό του έργο αλλά και τον άνθρωπο Θεοχαράκη. Πρόκειται για έναν ζωγράφο που ξεκίνησε να δείχνει τη δουλειά του στο εξωτερικό ήδη από την δεκαετία του ’50 και συνεχίζει με την ίδια νεανική ορμή. Το 1999 έκανε, μάλιστα, και έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο», επεσήμανε. Τον λόγο πήρε η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης, Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, που υπογράμμισε ότι επειδή ο Βασίλης Θεοχαράκης έχει διακριθεί εδώ και δεκαετίες στον επιχειρηματικό στίβο πολλοί πιστεύουν πως είναι αυτοδίδακτος. Oμως, η αλήθεια είναι ότι όταν σπούδαζε νομικά, μαθήτευσε για πέντε χρόνια κοντά στον Σπύρο Παπαλουκά, έναν από τους πιο σπουδαίους Ελληνες ζωγράφους. Από τον αυστηρό αυτό δάσκαλο έμαθε την οργάνωση ενός πίνακα αλλά σταδιακά κατέκτησε την ελευθερία και τη δική του προσωπική δομή στα έργα. «Εσείς μπορεί να μην τη βλέπετε, αλλά να ξέρετε ότι υπάρχει», συμπλήρωσε ο ζωγράφος, στον δικό του χαιρετισμό.

Κάτι ακόμα: Ορισμένες φορές δεν αρκεί το ταλέντο. Χρειάζονται πείσμα και αφοσίωση για να ακολουθήσεις κάτι που αγαπάς πολύ. Ηταν ακόμα σε νεαρή ηλικία ο Θεοχαράκης και ο γονιός του είχε εκφράσει την επιθυμία του να ακολουθήσει ο γιος τα βήματά του στις επιχειρήσεις. Oμως εκείνος είχε έρωτα με τον χρωστήρα. Μια μέρα είχε στήσει ένα καβαλέτο σε κεντρικό σημείο του Πειραιά και ζωγράφιζε εκ του φυσικού. Είχε μαζευτεί κόσμος και τον παρακολουθούσε. Κάποια στιγμή, κοντοστάθηκε και ένας κύριος και κούνησε το κεφάλι του με δυσαρέσκεια. Ηταν ο πατέρας του. Αυτό δεν πτόησε τον νεαρό καλλιτέχνη. Συνέχισε. Και τελικά κατάφερε να επιτύχει και στον καμβά και στο επιχειρείν.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή