Η βραδιά που το Χόλιγουντ «άκουσε» το κοινό του

Η βραδιά που το Χόλιγουντ «άκουσε» το κοινό του

2' 16" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ας παραμείνουμε ψύχραιμοι και ας μην αρχίσουμε τις πατριωτικές «κακίες». Θα ήταν όντως εύκολο -και ίσως όχι εντελώς ανακριβές- να ισχυριστούμε πως οι Αμερικάνοι δεν είναι ικανοί να εκτιμήσουν τις λεπτές αποχρώσεις μιας καλλιτεχνικής ταινίας όπως «Η Ευνοούμενη» του Γιώργου Λάνθιμου.

Αν ήταν όμως έτσι θα έπρεπε το ίδιο να πούμε και για το «Ρόμα» του Αλφόνσο Κουαρόν, που, όπως και να το κάνουμε, τα πήγε καλύτερα με τα βραβεία Σκηνοθεσίας, Φωτογραφίας και Ξενόγλωσσου Φιλμ. Οχι όμως και πολύ καλύτερα, μιας και ο μεγάλος νικητής της βραδιάς ήταν το «Πράσινο Βιβλίο» του Πίτερ Φαρέλι, το οποίο κατάφερε να φύγει με το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας, ολοκληρώνοντας μια από τις αρκετές εκπλήξεις της βραδιάς. Γίνεται όμως μεγάλος νικητής με μονάχα δύο ακόμα βραβεία; Μπερδευτήκατε μήπως;

Είναι απλό. Σε μια τελετή απονομής που φάνηκε εξ αρχής να έχει μπόλικο πολιτικό χρώμα -μέχρι και βουλευτής των Δημοκρατικών ανέβηκε στη σκηνή- επικράτησαν τελικά οι λαϊκές… απαιτήσεις. Γιατί πως αλλιώς να εξηγηθούν τα 4 Οσκαρ του «Bohemian Rapsody» ή τα 3 του «Black Panther»; Το ίδιο το «Πράσινο Βιβλίο» είναι αναμφίβολα η πιο ευχάριστη για το ευρύ κοινό, ταινία της χρονιάς, όμως δεν μπορεί να πει κανείς πως κέρδισε αδίκως, ακόμα κι αν δεν διαθέτει την καλλιτεχνική φινέτσα του «Ρόμα» ή της «Ευνοούμενης». Ουτως ή άλλως σε μια βραδιά τόσο μεγάλης μοιρασιάς, λίγοι μένουν παραπονούμενοι.

Ο Ράμι Μάλεκ είναι φυσικά δίκαιος νικητής του Α' Ανδρικού Ρόλου, για την γεμάτη αφοσίωση μεταμόρφωσή του σε Φρέντι Μέρκιουρι. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και στον αντίστοιχο γυναικείο για την Ολίβια Κόουλμαν, της οποίας η συγκλονιστική ερμηνεία αναγνωρίστηκε (ευτυχώς), κάνοντας την έκπληξη έναντι του απόλυτου φαβορί που ήταν η Γκλεν Κλόουζ. Το Οσκαρ πρωτότυπου σεναρίου πήγε στο «Πράσινο Βιβλίο» και του διασκευασμένου στην «Παρείσφρηση», το πρώτο του για τον σπουδαίο Σπάικ Λι, ο οποίος ξεκίνησε από σκηνής και την προεκλογική εκστρατεία για το 2020. Ο δεύτερος γυναικείος ρόλος, όπου «Η Ευνοούμενη» είχε επίσης δύο εξαιρετικές υποψήφιες, κατέληξε στην Ρετζίνα Κινγκ, του «Αν η Οδός Μπιλ Μπορούσε να Μιλήσει». Και κάπως έτσι ο Γιώργος Λάνθιμος έμεινε με σχεδόν άδεια χέρια, παρόλο που η επιτυχία της Κόουλμαν οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στον ίδιο.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως υπήρξε καμιά σκοτεινή συνωμοσία σε βάρος του Ελληνα κινηματογραφιστή. Απλώς οι περίφημες ισορροπίες της Ακαδημίας έγειραν εναντίον μιας ταινίας, η οποία, κακά τα ψέμματα, φαντάζει ξένη στους Αμερικανούς. Και όπως είπαμε, φέτος το Χόλιγουντ φάνηκε αποφασισμένο να ακούσει το κοινό του. Επιπλέον μιλάμε για μια χρονιά ιδιαίτερα εσωστρεφή θεματικά, όχι μόνο για τον κινηματογράφο αλλά και ολόκληρη την αμερικανική κοινωνία. Το βέβαιο είναι πως θα υπάρξουν κι άλλες ευκαιρίες για τον Λάνθιμο στο μέλλον. Αλλωστε γνωρίζει πια και με τη βούλα πως ανήκει στην παγκόσμια κινηματογραφική ελίτ.


Διαβάστε σχετικά:

– Δείτε εδώ το live blogging του kathimerini.gr για την οσκαρική βραδιά 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή