«Ο Τσίπρας είναι ο εγγαστρίμυθος του Ανδρέα». l Ο εκηβόλος Σαββόπουλος, l ο καίριος, ο εκ γενετής, θα έλεγες, δυνάμενος να συνοψίζει σε επίγραμμα ό,τι σκεφτόμαστε πολλοί επί χρόνια. l Ετσι και τώρα. Εκατομμύρια Ελληνες χρόνια πια ακούμε τον Τσίπρα να μιλάει όχι μόνο με ρητορικά σχήματα ή εφευρήματα και λόγια του Ανδρέα, l αλλά μιμούμενος ακόμα και τον ήχο της φωνής του, τη χροιά και την «τεχνική» του l – τις παύσεις, τους χρωματισμούς, τις «εκρήξεις», τις θεατρικές πόζες φωνής και σώματος εκείνου. l Πολλοί και διάφοροι επισημαίναμε κατά καιρούς το φαινόμενο l αλλά, βλέπεις, ένας αναμενόταν για να το πει και να το μνημειώσει. l «Ο εγγαστρίμυθος του Ανδρέα»! l Ου παντός πλειν. l
Ου παντός. l Γι’ αυτό και οι συνεντεύξεις του Σαββόπουλου έχουν πάντα ενδιαφέρον. l Επειδή όχι μόνο έχει κάτι ουσιώδες να πει όταν μιλάει, l αλλά το λέει και με τρόπο καίριο, διεισδυτικό, που το προσέχεις – επιγραμματικό συχνά. l Πράγμα άλλωστε που συμβαίνει, πολύ περισσότερο μάλιστα, και στα τραγούδια του, l στους στίχους του, την ποίησή του την ξεχωριστή. l Εξ ου και πάμπολλοι στίχοι του έχουν πάρει πια διαστάσεις ρητών ή παροιμιακών φράσεων. l Και τους βλέπουμε να συχνάζουν σε τίτλους και κείμενα δημοσιογραφικά και άλλα l αλλά και σε χείλη πολιτικών, l προς δόξαν ή/και απόγνωση l -δεν ξέρω, αναρωτιέμαι- l του γεννήτορός τους. l Δεν νομίζω ότι κάτι τέτοιο, σ’ αυτή την έκταση, έχει συμβεί με άλλον ποιητή. l Του Καβάφη εξαιρουμένου βεβαίως. l Αυτός πια, ο Αγέραστος Αλεξανδρινός, διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία και στον τομέα αυτόν. l Σε σημείο φθοράς πια, είν’ αλήθεια, μιας και συνήθως οι ίδιοι κι οι ίδιοι στίχοι του αναχαράζονται. l Ολοφάνερα όχι από αναγνώστες της ποίησής του, αλλ’ από χρήστες διαμεσολαβητικών υπηρεσιών. l «Η πόλις θα σε ακολουθεί…», είπε ακόμα κι ο Τσίπρας στον Καμμένο. l
Ο Τσίπρας, ο Αχόρταγος, l που δεν του φτάνει ότι «κατάπιε» τον Ανδρέα, l που δεν αρκείται ότι απορρόφησε μεγάλο μέρος των οπαδών του, l θέλει τώρα να καταβροχθίσει και ό,τι έχει απομείνει από το κόμμα του. l Οχι βέβαια ότι ζήλεψε τις «αρχές» και την «ιδεολογία» του, l αλλά εκλογές, σου λέει, έρχονται, μάζευε κι ας είν’ και Τόλκες. l Πώς αλλιώς θα ελαχιστοποιήσει τη διαφορά από τη Ν.Δ. και την επαγγελλόμενη καταβύθισή του; l Διεύρυνση προς τα αριστερά δεν τον παίρνει πια, τα έχουμε πει αυτά. l Κι έτσι πήραν φωτιά τα γύφτικα, τα σιδεράδικα στα υπόγεια του Μαξίμου, κι εφκειάξανε τη Γέφυρααα. l
Παλιοσίδερα δηλαδή ξαναμαναμεταχειρισμένα l που επιχειρούν να τα πλασάρουν για τεφαρίκι στους αδαείς. l Διάβασες πώς μας συστήνονται; l «Ως πολίτες που αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας στη δημοκρατία, στην Ευρώπη και στην πληθυντική δημοκρατική, αριστερή, σοσιαλδημοκρατική, και οικολογική παράταξη» l (τους έκοψες το κουστούμι ή θες κι άλλο; Ορίστε:) l «επιδιώκουμε να δημιουργήσουμε γέφυρες που θα υπερβούν τις διαφορές μας και θα οδηγήσουν σε μια προοδευτική διακυβέρνηση…».
Εδώ ήρθαμε – «προοδευτική». l Εκτοτε, σ’ αυτό το σαδιστικά μακρύ, φλύαρο και βαρετό κείμενό τους, η «πρόοδος» δίνει και παίρνει: l «Επείγει να διαμορφωθεί ένας ισχυρός προοδευτικός πόλος που θα φράξει το δρόμο στο Δεξιό/Ακροδεξιό μπλοκ l και θα πραγματοποιήσει τις μεγάλες προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα. l Επείγει οι προοδευτικές δυνάμεις να εγκαταλείψουν τον εναγκαλισμό με τη Δεξιά…» l και επείγει κυρίως να εναγκαλιστούν τον Τσίπρα. l Την Αληθινή Πρόοδο. l Της Αριστεράς και της Προόδου, που λένε. l
Ή Της Αποκριάς και της Τριώδου. l
Καλή ώρα, των Απόκρεω σήμερα, μαζί με τον Μάρτη, l και βοήθειά μας των μασκαράδων.