Η συζήτηση που έχει αρχίσει γύρω από το ύψος των κτιρίων στην περιοχή Μακρυγιάννη –και που εξελίσσεται κατά τα ελληνικά ειωθότα με άτσαλο και σπασμωδικό τρόπο– μπορεί να καταστεί ωφέλιμη. Να προκαλέσει δηλαδή ένα νέο κύμα σκέψης για το αθηναϊκό περιβάλλον και να μην περιοριστεί στη φοβική γραφειοκρατία και στην άλογη υπεράσπιση ανέφικτων προτάσεων.
Ετσι όπως έχουν τα πράγματα, η κοινή λογική μάς λέει πως το νέο ξενοδοχείο της οδού Φαλήρου πρέπει ανενόχλητο να ανοίξει όπως έχει προγραμματιστεί, να υποδεχθεί τους πρώτους επισκέπτες και να προσφέρει στην ελληνική οικονομία. Ανεξαρτήτως ύψους, το κτίριο είναι ένα καλό αρχιτεκτονικό έργο του σημαντικού ελληνικού γραφείου Elastic Architects, που έχει διεθνή εμπειρία και καλό όνομα στον τουρισμό. Απαιτείται να δει κανείς τα πράγματα καθαρά. Το ξενοδοχείο κτίσθηκε νομίμως και θα συμβάλει στον τουρισμό και στην εθνική οικονομία. Από εδώ και πέρα, ας δει η πολιτεία πώς μπορεί να βάλει μια τάξη στο χάος της Αθήνας.
Είναι σαφές πως ψηλά κτίρια δεν μπορούν να χτίζονται στο περιβάλλον της Ακρόπολης. Η ένσταση αυτή δεν έχει να κάνει με μια γενική άποψη περί ψηλών κτιρίων αλλά αφορά την περιμετρική ζώνη γύρω από την Ακρόπολη, που εκτός όλων των αυτονόητων, είναι ο βασικός δίαυλος σύνδεσης του διεθνούς κοινού με αυτήν την πόλη. Η Αθήνα επιδιώκει τον εμπλουτισμό της εικόνας της, και δικαίως, αλλά η τουριστική αιμοδοσία συμβαίνει μέσω Ακροπόλεως. Θα έλεγα ότι η περίπτωση αυτής της νέας κοινωνικής ευαισθητοποίησης, ακόμη και αν δεν είναι στο σύνολό της επεξεργασμένη (πολλοί υποστήριξαν το αίτημα με ένα απλό κλικ, χωρίς αυτό επί της ουσίας να τους αφορά), μπορεί να είναι μια αφορμή. Αφορμή όχι μόνο για μείωση του συντελεστή δόμησης στου Μακρυγιάννη αλλά για διευθέτηση του οικιστικού χάους στις ταράτσες και στις όψεις των εκατοντάδων πολυκατοικιών, κυρίως όσων χτίστηκαν από το 1950 ώς το 1980 και που σήμερα οι περισσότερες παρουσιάζουν απογοητευτική εικόνα. Αυτό θα ήταν μια πραγματική φιλαθήναιη και πατριωτική πράξη που θα απογειωνόταν αν συνοδευόταν και με χειρονομίες υπέρ του πρασίνου και της καθαριότητας.
Εν κατακλείδι, το νέο ξενοδοχείο στην οδό Φαλήρου ας το καλωσορίσουμε στην προσπάθεια των επενδυτών να σηκώσουν την οικονομία. Ας περιορίσουμε εφεξής τα ύψη κοντά στην Ακρόπολη. Και εφόσον είμαστε τόσο ευαίσθητοι, ας βάλουμε και μια τάξη στο χάος που «φαίνεται» και από τον Ιερό Βράχο.