Η εντεινόμενη προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να κινηθεί κεντροαριστερά εμβολίζοντας το ΚΙΝΑΛ αλλά και πλήττοντας τη Ν.Δ. (ως προς εκείνους τους ψηφοφόρους που, έχοντας απαυδήσει με τον ακραίο ΣΥΡΙΖΑ, δεν αποκλείεται να επιλέξουν Ν.Δ. στις εθνικές εκλογές) εμφανίζεται αδύναμη.
Κατά πρώτον, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να βασίζεται σε πρόσωπα –η προσωποποίηση διευκολύνει τη σύνδεση των ψηφοφόρων με τον άξιο πολιτευτή και άρα την επίτευξη του ψηφοθηρικού στόχου– αλλά μάλλον τα πρόσωπα που επέλεξε έχουν να επιδείξουν λιγοστό έργο που να πείθει για την πολιτική αξιοσύνη τους. Για παράδειγμα, δεν πείθει το εκλογικό κοινό (το δείχνουν οι μετρήσεις) ο Νίκος Μπίστης, ούτε και ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, αφού ελάχιστοι γνωρίζουν σε ποιους τομείς έχουν αφήσει αποτύπωμα και με ποια κριτήρια εμφανίζονται ως στελέχη της Κεντροαριστεράς. Επίσης, η πολιτική διαδρομή του Σπύρου Δανέλλη έχει τόσες στάσεις σε διαφορετικά κόμματα, οι οποίες τον κατατάσσουν στους κυνηγούς του οφίτσιου. Οπως συμβαίνει, άλλωστε, και με άλλα στελέχη που αυτές τις ημέρες συνωστίζονται μπροστά στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ, αναμένοντας εναγωνίως ένα αξίωμα. Το άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι βέβαια πιθανό να «ψαρέψει» ορισμένους ποταμίσιους, τώρα που το Ποτάμι διακρίνεται από την αδυναμία να προωθήσει στο προσκήνιο νέα στελέχη που φέρουν βαρύνοντα πολιτικό λόγο.
Η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να κινηθεί προς τα κεντροαριστερά πάσχει επίσης και ως προς την επιλογή να χρησιμοποιηθούν ταμπέλες για να διαφοροποιηθεί από τη Ν.Δ. Τα στελέχη του επικρίνουν τη Ν.Δ. ως ακροδεξιό ή/και νεοφιλελεύθερο κόμμα, την ίδια στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ αφήνει τη δίκη της Χρυσής Αυγής να χρονίζει, με τη δικαιολογία έλλειψης δικαστικής αίθουσας!
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ήδη από τον Ιούλιο του 2015, έδειξε ότι χρησιμοποιεί την ιδεολογία σαν μάσκα για να καλύψει το αποϊδεολογικοποιημένο, κυνικό πρόσωπό του. Αλλωστε, τους ΑΝΕΛ είχε ως κυβερνητικό εταίρο επί τέσσερα χρόνια.
Οι ταμπέλες δεν λύνουν τα προβλήματα. Μάλιστα τα οξύνουν, λόγω της πόλωσης, στη φωτιά της οποίας ρίχνουν λάδι. Το διακύβευμα των εκλογών είναι η ανάταξη της χώρας. Τα μετεμφυλιοπολεμικά σύνδρομα ελάχιστα ενδιαφέρουν τον πολίτη που παλεύει να επιβιώσει σε μια διαλυμένη χώρα και με ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ.