Δεν χρειάζονται εκλογές για να μιλήσει ο λαός, μιλάει μέσω του Αλέξη Τσίπρα – αυτό, τουλάχιστον, θέλει να πιστέψουμε. Αντιθέτως με την Πυθία που μπέρδευε με τις απαντήσεις της τους θνητούς που ζητούσαν χρησμούς από τον Απόλλωνα, το μήνυμα του πρωθυπουργού είναι σαφέστατο: ο λαός και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πηγάζει από τον λαό, δεν εκφράζει μέρος του λαού· η κοσμική αυτή δυάδα είναι αδιαίρετη και ομοούσια.
«Ο ελληνικός λαός ήρθε ορμητικά στα πράγματα με τη θέση και στάση που κράτησε και στις κινητοποιήσεις ενάντια στις πολιτικές της λιτότητας και για περισσότερη δημοκρατία, αλλά και με την ψήφο του στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2015», δήλωσε ο πρωθυπουργός χθες από το βήμα της Βουλής. Για να γίνει ακόμη πιο κατανοητός, ο κ. Τσίπρας απευθύνθηκε άμεσα στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. «Δεν ήρθε στο προσκήνιο ο ελληνικός λαός, κ. Μητσοτάκη, για να αποχωρήσει ξανά σε μία τετραετία. Ο ελληνικός λαός και ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθαν για να μείνουν. Και θα μείνουμε», είπε.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με άλλα λόγια, παρουσιάζεται ως αντίπαλος του λαού, ως κάτι έξω από τον λαό, για να του καταστεί σαφές ότι τζάμπα ματαιοπονεί, ότι δεν θα διαδεχθεί τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Πώς μπορεί να κερδίσει εκλογές όταν ο λαός –σύσσωμος, ενιαίος– είναι όχι μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; Αντιμέτωποι με τέτοια σιγουριά για την έκβαση δημοκρατικών διαδικασιών (που είναι πάντα αμφίσημες), οι κυνικοί μεταξύ μας θα αναρωτιόμασταν «ποιος ο λόγος για εκλογές, τότε;» Η απάντηση: μια από τις αμέτρητες φωτογραφίες όπου ηγέτες μονοκομματικών «λαϊκών δημοκρατιών» απαθανατίζονται με το χέρι πάνω από την κάλπη, χαμογελαστοί, σίγουροι ότι το θέατρο αρκεί για τον λαό. Απαλλαγμένος από το τρίτο μέλος της τριάδας που ανήλθε «ορμητικά» στην εξουσία το 2015, ο κ. Τσίπρας παρουσιάζει τον ΣΥΡΙΖΑ ως ανάχωμα εναντίον της Ακροδεξιάς, του λαϊκισμού και του «νεοφιλελευθερισμού». Επιχειρεί να ταυτίσει τους πρώην συνεργάτες και τις δικές του τακτικές με όσους αντιστέκονταν στον λαϊκισμό και στην ανευθυνότητα. Στο λεξιλόγιο του λαϊκισμού, καθώς και του δεξιού/αριστερού φασισμού, οι αντίπαλοι είναι «εχθροί του λαού». Μεταξύ αυτών είναι τα μέλη της «ελίτ», δημοσκόποι και «μια χούφτα ολιγάρχες και τα μιντιακά τους συγκροτήματα», όπως ο κ. Τσίπρας είπε στους βουλευτές του προχθές. Οταν ο ίδιος έχει χειραγωγήσει τον λαό με ψέματα και ψεύτικα διλήμματα, είναι κατανοητό ο κ. Τσίπρας να επιχειρεί το μεγαλύτερο ψέμα απ’ όλα: δεν διχάζει τον λαό, αφού ο λαός είναι ένας, αδιαίρετος και ΣΥΡΙΖΑ. Απλώς τον υπερασπίζεται εναντίον των εχθρών του.