Η τελετή για τα θύματα του Ολοκαυτώματος, με την οποία κορυφώθηκε η χθεσινή πορεία μνήμης, είχε μόλις ολοκληρωθεί στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό της Θεσσαλονίκης, εκεί απ' όπου 76 χρόνια πριν ξεκινούσαν τα πρώτα τρένα για τα στρατόπεδα – κολαστήρια της ναζιστικής μηχανής θανάτου ανά την Ευρώπη. Ακουμπισμένος στην εξέδρα, όπου λίγο νωρίτερα όλοι όσοι ανέβηκαν διατράνωναν «ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ» στη θηριωδία, και αψηφώντας τον καυτό ανοιξιάτικο ήλιο, ο Juergen Jauch (Γιούργκεν Γιάουχ) περίμενε υπομονετικά να τελειώσει τη συζήτησή του ο ηλικιωμένος κύριος με το καπέλο και το μπαστούνι, μόνο και μόνο για να μπορέσει να του σφίξει το χέρι και να του πει «συγγνώμη».
Ο παππούς του Jurgen Jauch ήταν στρατιώτης της Βέρμαχτ, με θητεία στη Θεσσαλονίκη και ο αιωνόβιος κύριος απέναντί του ένας από τους λιγοστούς επιζώντες του Ολοκαυτώματος, ο Αχιλλέας Κουκουβίνος.
Με έκδηλη τη συγκίνηση στη φωνή και το βλέμμα, ο Juergen Jauch, που θεωρεί ότι «η σιωπή είναι ενοχή», πλησίασε τον Αχιλλέα Κουκουβίνο, του αφηγήθηκε την προσωπική του ιστορία και του ζήτησε «συγγνώμη» για όλα όσα αναγκάστηκε να βιώσει, με το συνομιλητή του να τού δίνει εγκάρδια το χέρι και να τον κοιτάζει με βλέμμα που μαρτυρούσε τη συγχώρεση.
Ήταν μόλις 9 ετών όταν πέθανε ο παππούς του και τότε ο Jurgen Jauch δεν ήξερε τίποτα για τη δράση του ως στρατιώτη της Βέρμαχτ, στη Θεσσαλονίκη, όπου ήταν μέλος εκτελεστικού αποσπάσματος. Έμελλε να μάθει πολλά χρόνια αργότερα, σε μια στιγμή …αδυναμίας της μητέρας του, την αληθινή, όπως λέει, οικογενειακή τους ιστορία.
«Υπήρχε πολλή σιωπή. Κανείς δεν μιλούσε γι' αυτό και χρειάστηκε πολλή δουλειά για να μάθω την αλήθεια για τον παππού μου και για τον πόλεμο εδώ, στην Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη. Η μητέρα μου, σε μια στιγμή μας …ανοίχτηκε, μας μίλησε. Γενικά δεν ήθελαν (οι συγγενείς) να μιλούν γι' αυτή την πτυχή αλλά κάποιες στιγμές η καρδιά ανοίγει κι έτσι κατάφερα κι εγώ, σε μια τέτοια στιγμή, να πάρω πολλές πληροφορίες. Χρειάζεται, ωστόσο, χρόνια για να καταλάβεις τι ακριβώς έγινε εδώ», είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Jurgen Jauch.
Ο Jauch προσέφυγε σε μια ειδική υπηρεσία, από την οποία μπορεί κάποιος στη Γερμανία να αντλήσει πληροφορίες για το πού ακριβώς υπηρέτησε ο πατέρας ή ο παππούς του στον πόλεμο. «Μου έστειλαν τις ημερομηνίες και προσπάθησα να δω τι έκανε εκείνη την εποχή η Βέρμαχτ εδώ. Είδα ότι υπήρχαν πολλές εκτελέσεις στη Θεσσαλονίκη και εκείνη την περίοδο ο παππούς μου ήταν εδώ», ανέφερε.
Ο Juergen Jauch είναι μέλος της ομάδας «March of Life», με έδρα τη Γερμανία, στην οποία μετέχουν απόγονοι στρατιωτών της Βέρμαχτ και μελών των Ες – Ες αλλά και όλοι όσοι μάχονται κατά του αντισημιτισμού και διοργανώνουν πορείες συμφιλίωσης σε τόπους του Ολοκαυτώματος.
Μέλος είναι και η Sabine Schwarz (Σαμπίνε Σβαρτς), η οποία εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ πως η ίδια και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας αφενός μεν θέλουν να τιμήσουν όσους επέζησαν από το Ολοκαύτωμα, αφετέρου δε «να πούμε την αλήθεια για το τι έκαναν οι πρόγονοί μας».
«Λέγοντας την αλήθεια ήρθαμε αντιμέτωποι με πολλές καταστάσεις, κατά τις οποίες ήρθε η "συμφιλίωση" με τους επιζώντες και τις οικογένειές τους», ανέφερε η Sabine Schwarz και πρόσθεσε: «Οι πρόγονοί μας δεν μίλησαν, σιώπησαν μπροστά στη θηριωδία αλλά δεν μπορούμε κι εμείς να κάνουμε το ίδιο, να παραμείνουμε σιωπηλοί καθώς η σιωπή είναι ενοχή. Πρέπει να βγούμε έξω και να κινητοποιήσουμε ανθρώπους».
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ