Στην Αθήνα του Οθωνα με… θεατρικό λεωφορείο

Στην Αθήνα του Οθωνα με… θεατρικό λεωφορείο

2' 32" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Κυρίες και κύριοι, καλωσορίσατε! Σήμερα ο θίασός μας θα σας παρουσιάσει τις “Ιστορίες καθ’ οδόν”. Ιστορίες αξιοπερίεργες, απίθανες, για την παλιά Αθήνα. Κλείστε τα κινητά σας, ανοίξτε τα μάτια σας και τα αυτιά σας». Είναι πρωί Τρίτης και βρίσκομαι στο αμαξοστάσιο του ΟΑΣΑ, στην πλατεία Αττικής, για να παρακολουθήσω μια θεατρική πρόβα. Από εδώ θα ξεκινά από την 1η Απριλίου το Θέατρο Express, ένα ειδικά διαμορφωμένο λεωφορείο, το οποίο θα ταξιδεύει από γειτονιά σε γειτονιά σε αθηναϊκούς δήμους, για να συναντά τους θεατές του και να τους ταξιδεύει σε μια παράσταση που πραγματοποιείται στο πλαίσιο της συνεργασίας του Εθνικού Θεάτρου με τον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Αθηνών.

Με μουσική υπόκρουση το «Μαύρ’ είν’ η νύχτα στα βουνά», η πρόβα ξεκινά και μεταφερόμαστε στην Αθήνα του 1832. Σοροί από ερείπια και πέτρες φράζουν τα στενά δρομάκια. Τα πιο πολλά σπίτια είναι γκρεμισμένα, μετά το τέλος του Αγώνα για την Ελληνική Ανεξαρτησία και έπειτα από τόσα χρόνια σκληρών ένοπλων συγκρούσεων. Δειλά δειλά οι πρώτες οικογένειες ξεθαρρεύουν και αρχίζουν να επιστρέφουν στην πόλη, που έχει μόλις 4.000 κατοίκους και πέντε συνοικίες: Πλάκα, Καλαμιώτη, Ψυρρή, Αγιο Φίλιππο και Αγίους Ασωμάτους. Εχει, όμως, και βασιλιά: τον Φεβρουάριο εκείνης της χρονιάς ο πρίγκιπας Οθων Φρειδερίκος Λουδοβίκος της Βαυαρίας ορίζεται βασιλεύς της Ελλάδος.

Με αυτή την αφετηρία, οι ηθοποιοί των «Ιστοριών καθ’ οδόν» –Σταύρος Καραγιάννης, Ρένα Κυπριώτη, Γιάννης Παναγόπουλος και Τάσος Πυργιέρης, ο οποίος σκηνοθετεί την παράσταση– αφηγούνται το ξύπνημα της ζωής στη νέα πρωτεύουσα (από το 1834) της χώρας και, ταυτόχρονα, το ξύπνημα του θεάτρου.

Το κείμενο είναι ένα «κέντημα» με στοιχεία από σατιρικά ποιήματα του Γεωργίου Σουρή, ευθυμογραφήματα του Βασίλη Αττικού, τραγούδια της εποχής και αφηγήσεις ξένων περιηγητών. «Είναι σαν να μπαίνουμε σε μια χρονοκάψουλα. Γινόμαστε ένα μπουλούκι και εξορμούμε στις γειτονιές της Αθήνας. Είναι συγκινητική η σκέψη ότι θα συναντήσουμε ανθρώπους που ενδεχομένως δεν έχουν την κουλτούρα ή τη δυνατότητα να βρεθούν σε μια θεατρική αίθουσα», λέει ο Γιάννης Παναγόπουλος, εκ των πρωταγωνιστών και υπεύθυνος της δραματουργίας.

«Το επάγγελμα του ηθοποιού ήταν σε πλήρη ανυποληψία εκείνα τα χρόνια. Ακόμα και για τους άνδρες, εθεωρείτο ανήθικο. Για τις γυναίκες, ούτε λόγος να γίνεται. Γι’ αυτό και τα πρώτα χρόνια μετά την Απελευθέρωση, έως το 1842 που βγήκε στη σκηνή η Αικατερίνη Παναγιώτου, η πρώτη Ελληνίδα ηθοποιός, τους γυναικείους ρόλους έπαιζαν άνδρες. Βέβαια, οι Αθηναίοι εκείνα τα χρόνια ήταν… μουστακαλήδες. Πώς να ξυρίσουν το μουστάκι τους για τις ανάγκες μιας παράστασης; Βρήκαν, λοιπόν, μια πατέντα: για να το κρύψουν κάπως, κολλούσαν πάνω του ένα ροζ τσιρότο», εξηγεί ο Τάσος Πυργιέρης.

«Ακόμα και η λέξη θέατρο ήταν άγνωστη τότε. Το 1835 στήθηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα ένα ξύλινο παράπηγμα χωρίς σκεπή, που είχε για αυλαία ένα κουρελιασμένο πανί», συμπληρώνει ο Σταύρος Καραγιάννης.

«Δεν έχουμε ξαναβρεθεί σε τέτοια συνθήκη: Η σκηνική οικονομία (μια και ο χώρος μέσα στον οποίο κινούμαστε είναι περιορισμένος) και ο χρόνος στον οποίο πρέπει να ειπωθούν όλα αυτά (40 λεπτά) ανεβάζουν τον πήχυ της δυσκολίας», τονίζει η Ρένα Κυπριώτη. «Αλλά ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο το εγχείρημα γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρον για εμάς».

​​Οι στάσεις του Θεάτρου Εxpress θα ανακοινώνονται στα www.n-t.gr και www.oasa.gr.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή