Πάνε πλέον δέκα ημέρες από την αποκάλυψη του τερατώδους σκανδάλου της παράνομης εισαγωγής στα αμερικανικά πανεπιστήμια, μιας υπόθεσης που ενέπλεξε μερικά από τα κορυφαία εκπαιδευτικά ιδρύματα των ΗΠΑ, αλλά και περισσότερα από πενήντα γνωστά πρόσωπα. Μεταξύ των ιδρυμάτων περιλαμβάνεται και το Πανεπιστήμιο του Γέιλ, όπου ολοκλήρωσα τις σπουδές μου. Η προπονήτρια ποδοσφαίρου του πανεπιστημίου Ρούντι Μέρεντιθ παραδέχθηκε την ενοχή της και ομολόγησε πως δέχθηκε μισό εκατομμύριο δολάρια για να συντάξει ψευδείς συστατικές επιστολές για δύο μαθήτριες, μία εκ των οποίων έγινε δεκτή στο ανταγωνιστικό πανεπιστήμιο.
Την ημέρα μετά την αποκάλυψη, μαζί με όλους τους αποφοίτους του πανεπιστημίου, έλαβα μια ηλεκτρονική επιστολή από τον πρόεδρο του Γέιλ Πίτερ Σάλοβεϊ, στην οποία το πανεπιστήμιο λαμβάνει αποστάσεις από το σκάνδαλο, αναφέρει πως όλοι οι φοιτητές που εμπλέκονται θα χάσουν τη θέση τους και ανακοινώνει πως οι αρχές του πανεπιστημίου ξεκινούν εντατική έρευνα προκειμένου να αποκατασταθεί η αξιοπιστία της διαδικασίας εισαγωγής στο πανεπιστήμιο, με έμφαση στις υποτροφίες αθλητικής φύσης. Αντίστοιχες ήταν και οι αντιδράσεις των υπόλοιπων ιδρυμάτων που εμπλέκονται στην υπόθεση: το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ ερευνά ξεχωριστά τις αιτήσεις των φοιτητών που έλαβαν αθλητική υποτροφία, ενώ το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας ανακοίνωσε πως θα αποσύρει τις αιτήσεις έξι φοιτητών που συμμετείχαν στο κύκλωμα απάτης.
Παρότι η πλεκτάνη των 25 εκατ. δολαρίων σόκαρε την αμερικανική κοινωνία, το ζήτημα της ακεραιότητας του συστήματος εισαγωγών στα πανεπιστήμια της ελίτ στις ΗΠΑ δεν είναι καινούργιο. Πέρα από τους ελάχιστους φοιτητές που συμμετείχαν στα παράνομα κυκλώματα, εκατοντάδες φοιτητές κάθε χρόνο γίνονται δεκτοί στα κορυφαία αμερικανικά πανεπιστήμια, είτε χάρη σε αξιοσημείωτες νόμιμες δωρεές των οικογενειών τους είτε λόγω των εξαιρετικών αθλητικών τους επιδόσεων, παρά το γεγονός πως η ακαδημαϊκή τους πορεία σαφώς υστερεί συγκριτικά με το επίπεδο του μέσου φοιτητή. Από τις πρώτες μου κιόλας εβδομάδες στο Γέιλ, ήταν ολοφάνερο πως μια μειονότητα φοιτητών είχε κερδίσει μια θέση στο πανεπιστήμιο με βάση διαφορετικά μέτρα και σταθμά. Τρανταχτό παράδειγμα ήταν μια συμφοιτήτρια που υστερούσε ξεκάθαρα σε ακαδημαϊκό επίπεδο – μοιραζόταν όμως το ίδιο επώνυμο με ένα ολοκαίνουργιο θέατρο του πανεπιστημίου, χτισμένο έπειτα από δωρεά του πατέρα της.
Πίσω από τις νόμιμες περιπτώσεις δωρεών κρύβεται ένα πολύπλοκο δίλημμα για τα κορυφαία αμερικανικά πανεπιστήμια. Πέρα από την προαναφερθείσα συμφοιτήτρια, σπούδασα πλάι σε ένα εντυπωσιακό 66% μαθητών που προέρχονταν από δημόσια σχολεία, ενώ το πανεπιστήμιο δίνει κατά μέσον όρο 50.000 δολάρια οικονομικής βοήθειας σε φοιτητές που την έχουν ανάγκη. Η δυνατότητα του πανεπιστημίου να δέχεται ως πλειοψηφία τους πιο ταλαντούχους φοιτητές του κόσμου ανεξάρτητα από την οικονομική άνεσής τους βασίζεται, σε μεγάλο βαθμό, στις νόμιμες δωρεές των γενναιόδωρων πλουσίων.