Συμμαχίες και αλλαγή ρότας ανάλογα με τον… πολιτικό άνεμο

Συμμαχίες και αλλαγή ρότας ανάλογα με τον… πολιτικό άνεμο

3' 2" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ενας άγραφος κανόνας στην πολιτική λέει πως ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που καλείται να κάνει ένας πολιτικός είναι να μάθει ποιες γέφυρες πρέπει να περάσει και ποιες να κάψει. Σε ένα τέτοιο σταυροδρόμι φαίνεται πως βρίσκεται ο Αλέξης Τσίπρας ενόψει εκλογών και κυρίως λόγω του «πρότζεκτ» δημιουργίας του «προοδευτικού μετώπου» που «απαιτεί» διαφορετικές στρατηγικές από εκείνες που χαράχθηκαν, όταν αρχικά ήταν στην αντιπολίτευση αλλά και μετέπειτα ως κυβέρνηση. Η «ακτινογραφία» της στάσης Τσίπρα δείχνει πως κατά τη διάρκεια της τελευταίας οκταετίας ο πρωθυπουργός έχει μεταλλάξει τη στάση του ακόμα και έναντι τριών πρώην πρωθυπουργών, ανάλογα με το ποιο αφήγημα τον εξυπηρετεί στην κάθε πολιτική συγκυρία.

Μία από τις πιο αισθητές μετατοπίσεις του τελευταίου διαστήματος, είναι πως πλέον η καραμανλική περίοδος διακυβέρνησης 2004-09 δεν εξαιρείται από την κριτική, με τον κ. Τσίπρα να την εντάσσει πλέον στις ομιλίες του, επιχειρώντας να ανατρέψει την άποψη πως ήταν στο «απυρόβλητο». Ο λόγος που γινόταν κάτι τέτοιο, προφανώς δεν ήταν πως ο προερχόμενος από τη ριζοσπαστική αριστερά πρωθυπουργός «αγάπησε» μία κεντροδεξιά περίοδο διακυβέρνησης, αλλά για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο η στάση αυτή εξυπηρετούσε πολιτικές σκοπιμότητες, «πλαγιοκοπώντας» τη Ν.Δ. με το αφήγημα πως η σημερινή ηγεσία της εκπροσωπεί «κάτι άλλο» από την περίοδο εκείνη.

Σήμερα όμως, με την «προοδευτική συμμαχία» να αποτελεί το σημαντικότερο στοίχημα του πρωθυπουργού, για το Μαξίμου προέχει η συσπείρωση όλων εκείνων που διακατέχονται από «αντιδεξιά» αντανακλαστικά, από τα οποία δεν μπορεί να εξαιρεθεί η καραμανλική περίοδος. Εξ ου και η «αλλαγή» στάσης. Το πρώτο άλλωστε λάκτισμα κριτικής για την περίοδο Καραμανλή δόθηκε στις αρχές Ιανουαρίου, συμπίπτοντας χρονικά με την έναρξη των διεργασιών για τη σύγκλιση των «προοδευτικών δυνάμεων». Τότε ο πρωθυπουργός με συνέντευξή του (Open) έβαλε για πρώτη φορά στο «κάδρο» της οικονομικής κρίσης τη συγκεκριμένη περίοδο, καθώς ερωτηθείς σχετικά είχε πει πως οι ευθύνες της περιόδου είναι «προφανείς και μεγάλες».

Ελλειμμα και rebate

Η αναφορά Τσίπρα επαναλήφθηκε στην περιβόητη εκδήλωση της 4ης Μαρτίου στο Κάραβελ που είχε επίκεντρο –όχι τυχαία– την «προοδευτική συμμαχία», με τον πρωθυπουργό να σημειώνει σε μία αποστροφή του πως «μια δεξιά κυβέρνηση» φρόντισε λίγο πριν από την κρίση «να εκτινάξει το έλλειμμα σε δυσθεώρητα μεγέθη». Στον ίδιο άξονα συμπεριλαμβάνουν κάποιοι και την πρόσφατη ανάδειξη της υπόθεσης του rebate, δηλαδή ανείσπρακτων ποσών που προέρχονται από επιστροφές φαρμακευτικών εταιρειών την περίοδο 2006-10.

Εμπειροι πάντως παρατηρητές σημειώνουν πως η αλλαγή στάσης της κυβέρνησης Τσίπρα έναντι της περιόδου 2004-09, επιβεβαιώνει ουσιαστικά την… άλλη πλευρά, καθώς όλα τα τελευταία χρόνια στελέχη που πρόσκεινται στην καραμανλική πτέρυγα επιμένουν να χαρακτηρίζουν το φερόμενο φλερτ μεταξύ Αλέξη Τσίπρα και καραμανλικών, ως «καφενειακού τύπου» ανάλυση, επισημαίνοντας πως ο πρωθυπουργός κινείται επιφανειακά με καιροσκοπικά και εφήμερα κυρίως κριτήρια.

Δεν είναι ίσως τυχαίο πως την ώρα που «κόβονται» οι γέφυρες με την καραμανλική περίοδο, πέφτουν αντίστοιχες έναντι του Γιώργου Παπανδρέου, που στη δεδομένη πολιτική συγκυρία εξυπηρετεί καλύτερα το «προοδευτικό αφήγημα». Ως εκ τούτου, η πρώτη μνημονιακή περίοδος όπου η κυβέρνηση Παπανδρέου αποτελούσε για τον τότε ΣΥΡΙΖΑ το «απόλυτο κακό», σήμερα ενόψει της ανάγκης σύγκλισης των προοδευτικών δυνάμεων μοιάζει μακρινή, αφού ο Γιώργος Παπανδρέου θα ήταν για το Μαξίμου ένας ιδανικός σύμμαχος «έναντι της συντήρησης».

«Eπαμφοτερίζουσα» χαρακτηρίζει στην «Κ» τη στάση του κ. Τσίπρα έναντι του Κώστα Σημίτη, σημαίνον στέλεχος της εκσυγχρονιστικής περιόδου. Το αίτημα για άνοιγμα των λογαριασμών του πρώην πρωθυπουργού αλλά και του κ. Χρυσοχοΐδη τον περασμένο Νοέμβριο, βοηθούσε τη δεδομένη χρονική στιγμή το κυβερνητικό αφήγημα έναντι του «παλιού πολιτικού συστήματος». Τα δεδομένα άλλαξαν σύντομα και μαζί η στάση του Μαξίμου που έγινε σαφώς ηπιότερη έναντι του πρώην πρωθυπουργού. Η αναζήτηση συμμάχων για τις Πρέσπες αλλά και οι πιο πρόσφατες «Γέφυρες» με τη συμμετοχή μάλιστα πάλαι ποτέ εκσυγχρονιστών, ανάγκασαν τον κ. Τσίπρα να «κόψει» την επιθετική στάση έναντι του πρώην πρωθυπουργού.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή