Χτύπησαν έως και ασυνόδευτα προσφυγόπουλα

Χτύπησαν έως και ασυνόδευτα προσφυγόπουλα

4' 53" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αύξηση κατά 30% των περιστατικών ρατσιστικής βίας τους τελευταίους μήνες καταγράφει το Δίκτυο Ανθρωπιστικών Οργανώσεων. Παιδιά που χτυπήθηκαν από κουκουλοφόρους ενώ έπαιζαν μπάσκετ σε δημόσιο χώρο στην Κόνιτσα, σπασμένες τζαμαρίες σε ξενοδοχείο που φιλοξενεί αιτούντες άσυλο στα Βίλλια, αλλά και δολοφονική επίθεση στην πλατεία Κουμουνδούρου, είναι τα καταγεγραμμένα βίαια περιστατικά εναντίον αιτούντων άσυλο και προσφύγων που συνέβησαν μόνο την τελευταία εβδομάδα. «Πολλές επιθέσεις γίνονται και στα νησιά, αρκετές μάλιστα δεν καταγγέλλονται  επισήμως», λέει ο διευθυντής της οργάνωσης HumanRights 360, Επαμεινώνδας Φαρμάκης, στην «Κ». 

Καθώς η κατάσταση εντός των κέντρων υποδοχής και ταυτοποίησης (ΚΥΤ ή hotspot) επιδεινώνεται διαρκώς και οι αφίξεις προσφύγων και μεταναστών συνεχίζονται, μέλη τοπικών κοινωνιών που έχουν υποστεί μεγάλη πίεση εύκολα υποκύπτουν σε ακραίες απόψεις και «λύσεις». Η ακραία ρητορική από πολλούς στην Ευρώπη ενόψει ευρωεκλογών άλλωστε είναι δεδομένο ότι και στην Ελλάδα έχει αρκετούς θιασώτες, φανερούς ή συγκεκαλυμμένους.

Ο Ν.Κ. βγήκε από την πόρτα της πολυκατοικίας. Ηταν αργά το βράδυ στην πλατεία Κουμουνδούρου, αλλά δεν αισθανόταν φόβο, κυκλοφορεί χρόνια στην περιοχή. Αμέριμνος συζητούσε με τον φίλο του, κατευθυνόμενος προς το σπίτι του, όταν άκουσε μια φωνή να τον ρωτάει επιτακτικά: «Τι κάνετε και από πού είστε;». «Γύρισα λίγο το κεφάλι μου και αντίκρισα μερικά άτομα με κουκούλες και μαύρα ρούχα να πλησιάζουν απειλητικά. Πόσοι ήταν ακριβώς δεν κάθισα να μετρήσω». Γνωρίζει καλά ελληνικά, εργάζεται άλλωστε ως διερμηνέας για τους συμπατριώτες του. Ομως, σαν από ένστικτο εκείνη τη στιγμή διάλεξε να μιλήσει στη μητρική του γλώσσα, τα φαρσί.

«Τρέξε γρήγορα, θα μας χτυπήσουν, είπα στον φίλο μου». Λίγα βήματα πιο κάτω έχασε την ισορροπία του και βρέθηκε στο πεζοδρόμιο να τον χτυπούν με κλωτσιές και μπουνιές.

«Με είχαν μαχαιρώσει»

«Μας έβριζαν και φώναζαν δυνατά καθώς μας χτυπούσαν με σωλήνες. Εβαλα τα χέρια μου στο κεφάλι για να προστατευθώ. Κάποια στιγμή βρήκα ευκαιρία να ξεφύγω και έτρεξα προς τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ, όπου ξέρω ότι υπάρχει αστυνομία. Οταν έφτασα εκεί τα χέρια μου ήταν γεμάτα αίματα, με είχαν μαχαιρώσει. Η αστυνομία ειδοποίησε ασθενοφόρο και με μετέφεραν στο νοσοκομείο, όπου έκανα ράμματα και εξετάσεις. Μου είπαν ότι ήταν άσχημο το τραύμα, αλλά τελικά όλα εντάξει», διηγείται ο Ν.Κ. Βρίσκεται στην Ελλάδα από το 2009, όμως ποτέ άλλοτε δεν του έχει συμβεί κάτι παρόμοιο.

«Δεν ξέρω ούτε από πού ήρθαν ούτε πώς έφυγαν. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν πώς να σωθώ», λέει στην «Κ».

Στην Κόνιτσα, μόλις πριν από μία εβδομάδα ομάδα ατόμων ντυμένων με μαύρα ρούχα και φορώντας κουκούλες που σκέπαζαν εντελώς το πρόσωπό τους επιτέθηκαν σε επτά παιδιά ηλικίας 15-17 χρόνων, τα οποία έπαιζαν σε ένα μικρό γηπεδάκι που βρίσκεται στην άκρη της κεντρικής πλατείας της πόλης, ένα χώρο συνάντησης για τα παιδιά της Κόνιτσας. Ενα παιδί με σπασμένο χέρι και ένα ακόμη παιδί που μεταφέρθηκε σε κατάσταση σοκ στο νοσοκομείο, ήταν ο απολογισμός αυτής της επίθεσης.

«Τα παιδιά ενημερώνονται ότι μπορεί να δεχθούν ρατσιστική επίθεση και γνωρίζουν πώς πρέπει να συμπεριφερθούν σε τέτοια περίπτωση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κινδύνεψαν», λέει στην «Κ» ο κ. Δημήτρης Βεργίνης, εκπρόσωπος της οργάνωσης ΑΡΣΙΣ  για τη Βόρεια Ελλάδα, σε δομή της οποίας διαμένουν τα ανήλικα που βρίσκονται στην Ελλάδα μόνα και έπεσαν θύματα επίθεσης.

«Ο ξενώνας που φιλοξενεί 35 ασυνόδευτα παιδιά λειτουργεί εδώ και τέσσερις μήνες και ποτέ έως τώρα δεν είχαμε κάποιο πρόβλημα», συμπληρώνει. Αύξηση των επιθέσεων σε μετανάστες και πρόσφυγες το τελευταίο χρονικό διάστημα αναφέρει ο κ. Βεργίνης. «Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος ότι θα σταματήσουν. Είναι πάντως πολύ σημαντικό να μην κρύβονται αυτά τα περιστατικά», τονίζει.

Στα Βίλλια

Οι κάτοικοι στα Βίλλια του Δήμου Μάνδρας-Ειδυλλίας, τις ίδιες ημέρες με τη δημοσιοποίηση του πορίσματος του εισαγγελέα για τις πλημμύρες στην περιοχή (Νοέμβριος 2017) από τις οποίες 25 άτομα έχασαν τη ζωή τους, σύμφωνα με το οποίο μεγάλη ευθύνη φέρει η Περιφέρεια Αττικής, είδαν ξαφνικά να φθάνουν δύο πούλμαν με πρόσφυγες, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν σε ξενοδοχείο στην άκρη της πόλης. Αυτό βέβαια δεν δικαιολογεί την επίθεση με πέτρες στο ξενοδοχείο από κάποιους θερμόαιμους, όπου από καθαρή τύχη δεν τραυματίστηκε σοβαρά κάποιος.

Φανερώνει, όμως, τι μπορεί να συμβεί όταν δεν λαμβάνονται υπόψη οι συγκυρίες, οι συνθήκες και, κυρίως, οι άνθρωποι που καλούνται να επιδείξουν καλή διάθεση.

«Να ενημερώνεις την τοπική κοινωνία είναι πολύ σημαντικό. Αλλιώς οι άνθρωποι αισθάνονται ότι κάτι θέλεις να κρύψεις, γίνονται καχύποπτοι και δεν μπορείς να προβλέψεις πώς θα αντιδράσουν. Αυτό δεν σημαίνει ότι ακυρώνεται το κράτος, αλλά ακόμη και αν κάτι πρέπει να γίνει, χρειάζεται να το συζητήσεις», επισημαίνει ο κ. Αγγελος Συρίγος, αν. καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην γενικός γραμματέας Πληθυσμού και Κοινωνικής Συνοχής.

Το σκηνικό στη Σάμο

Τα παιδιά του 3ου Δημοτικού Σχολείου Βαθέος Σάμου επέστρεψαν στα μαθήματά τους την προηγούμενη Πέμπτη ύστερα από δεκαήμερη αποχή, την οποία είχε αποφασίσει ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων αντιδρώντας στη λειτουργία τάξεων ΔΥΕΠ (Δομές Υποδοχής και Εκπαίδευσης Προσφύγων) για 12 προσφυγόπουλα στο ίδιο σχολείο το απόγευμα. Σύμφωνα με εκπρόσωπο του συλλόγου, τα παιδιά επέστρεψαν στο σχολείο προκειμένου να εορτάσουν την 25η Μαρτίου, αλλά ενδέχεται από αυτή την εβδομάδα να συνεχίσουν την αποχή εφόσον δεν ικανοποιηθεί το αίτημά του συλλόγου: η τάξη ΔΥΕΠ να στεγαστεί είτε σε άλλο κτίριο είτε εντός του hotspot στο Βαθύ, όπου αυτά τα παιδιά διαμένουν. Χαρακτηριστικό της διάθεσης τμήματος της τοπικής κοινωνίας είναι μια φράση του ίδιου ανθρώπου: «Ουσιαστικά δεν προσφέρεται κάτι σε αυτά τα παιδιά. Δεν χρειάζεται να πάνε σχολείο γιατί δεν θα μείνουν εδώ». Η απόφαση των γονέων να κρατήσουν τα παιδιά τους στο σπίτι αποτελεί ακραίο τρόπο αντίδρασης. Ωστόσο, το δημοτικό συμβούλιο Σάμου συμφώνησε κατά πλειοψηφία με τα αιτήματα του συλλόγου. «Στο Βαθύ, μόλις πέσει ο ήλιος, φοβάσαι να κυκλοφορήσεις. Παρέες νεαρών από την Αφρική μαζεύονται, πίνουν μπίρες, φωνάζουν. Πολλοί κοιμούνται όπου να ’ναι και κάνουν την ανάγκη τους οπουδήποτε, αφού στο ΚΥΤ δεν χωράνε έτσι και αλλιώς, ο κόσμος κάπως θέλει να αντιδράσει», λέει δημοτικός σύμβουλος. Το γεγονός ότι η Σάμος χωρίστηκε σε δύο δήμους πρόσφατα περιπλέκει την κατάσταση, καθώς το βάρος του προσφυγικού σηκώνει μόνον ο Δήμος Ανατολικής Σάμου.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή