To δίλημμα των τραπεζών για την Alumil

To δίλημμα των τραπεζών για την Alumil

8' 30" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Κούρεμα» δανείων και είσοδος στρατηγικού επενδυτή στην Alumil ή αναδιάρθρωση του δανεισμού χωρίς «κούρεμα» και διατήρηση του έλεγχου της εταιρείας από τον ιδρυτή της και βασικό μέτοχο, Γιώργο Μυλωνά; Αυτό είναι το ερώτημα στο οποίο καλούνται να δώσουν απάντηση οι πιστώτριες τράπεζες το αμέσως επόμενο διάστημα. Η υπόθεση της ρύθμισης του δανεισμού της Alumil, που σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσιοποιημένες οικονομικές καταστάσεις ανέρχεται στα 178,8 εκατ. ευρώ, «σέρνεται» από το 2015, όταν ο όμιλος σταμάτησε την πληρωμή κεφαλαίου αν και συνέχισε να καταβάλλει τόκους. Ετσι ξεκίνησε μια συναινετική διαδικασία του επιχειρηματία και των τραπεζών για την επιλογή επενδυτή που θα αποκτήσει τον έλεγχο του μετοχικού κεφαλαίου. Ομως μετά ένα ιδιαίτερα θετικό 2018 για τα αποτελέσματα της υπερχρεωμένης βιομηχανίας ολοκληρωμένων συστημάτων αλουμινίου, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος Γεώργιος Α. Μυλωνάς στα τέλη του προηγούμενου έτους υπέβαλε πρόταση στις πιστώτριες τράπεζες με βάση την οποία ο όμιλος μπορεί να συνεχίσει με την τρέχουσα μετοχική σύνθεση να εξυπηρετεί το σύνολο του δανεισμού του εφόσον αυτός επιμηκυνθεί και αναπροσαρμοστεί σε ελκυστικότερα επίπεδα το επιτόκιό του.

Κρίσιμες εκθέσεις

Το κατά πόσον η πρόταση αυτή είναι βιώσιμη ή όχι θα κριθεί ίσως και από τις επικαιροποιημένες εκθέσεις των Ernst & Young και Alvarez & Marsal, επί της οικονομικής κατάστασης και του επιχειρηματικού σχεδίου και επί των δυνατοτήτων αποπληρωμής των υποχρεώσεών της, οι οποίες αναμένεται να κατατεθούν τις αμέσως επόμενες εβδομάδες. Τότε θα έχει κατατεθεί και η νέα οριστικοποιημένη πρόταση του βασικού μετόχου, η οποία, σύμφωνα με πηγές προσκείμενες σε αυτόν, θα περιλαμβάνει και την καταβολή μετρητών για την άμεση αποπληρωμή ενός τμήματος του δανεισμού. Εν τω μεταξύ, όμως, τρέχει ήδη εδώ και περισσότερο από ένα χρόνο και η διαδικασία επιλογής στρατηγικού επενδυτή. Και μάλιστα το αρχικά εκδηλωθέν ενδιαφέρον ήταν σημαντικό, όμως εσχάτως, σύμφωνα με πληροφορίες, επηρεάζεται από την εναλλακτική πρόταση Μυλωνά. Και αυτό διότι ακόμα και στο σχέδιο εισόδου επενδυτή προβλέπεται η παραμονή του Γ. Μυλωνά στο μετοχικό κεφάλαιο με ένα ποσοστό μειοψηφίας, αλλά και στο management, καθώς η γνώση της αγοράς και η εμπειρία του θεωρούνται «asset». Κύκλοι σε γνώση των προβληματισμών των επενδυτών αναφέρουν στην «Κ» πως «τίθεται θέμα προθέσεων για την επόμενη μέρα εάν ο σημερινός μέτοχος μάχεται ακόμα για την αυτόνομη μελλοντική πορεία του ομίλου». Υπενθυμίζεται πως ο Γ. Μυλωνάς ενεργοποίησε διαδικασία ανεύρεσης στρατηγικού επενδυτή συνεπικουρούμενος από τη συμβουλευτική εταιρεία KBR και υπό στενή τραπεζική εποπτεία και φέρεται να είχε δεχθεί να μειώσει τη συμμετοχή του κάτω από το επίπεδο του 30%, από 69,93% σήμερα που ελέγχει από κοινού με την κ. Ευαγγελία Αλ. Μυλωνά.

Τέσσερις ενδιαφερόμενοι

Η διαδικασία της KBR έφερε στην πόρτα της εταιρείας υποψήφιους επενδυτές, που περιλαμβάνουν το αμερικανικό fund Atlas Holdings, την Oaktree Capital, το βρετανικό fund M&G Investments και την Avenue. Ολοι εμφανίζονται διατεθειμένοι να αναλάβουν μέρος μόνον του δανεισμού και όχι να πληρώσουν μετρητά για τις μετοχές, καθώς μεταξύ άλλων θα πρέπει να καταβάλουν και επιπλέον κεφάλαια στο πλαίσιο της υποχρέωσης να κάνουν δημόσια πρόταση για την εξαγορά και του 30% από τους ιδιώτες μετόχους. Εξάλλου, ανοιχτό παραμένει ακόμα και το ζήτημα της αποτίμησης της επιχείρησης, καθώς ο κάθε επενδυτής, οι τράπεζες και ο βασικός μέτοχος έχουν καταλήξει σε διαφορετικά νούμερα. Μόλις η EY παραδώσει την τελική μελέτη της, αυτή θα αναρτηθεί στο data room όπου έχουν ήδη πρόσβαση οι επενδυτές.

Μαζί θα αναρτηθούν και τα αποτελέσματα του 2018 κατά το οποίο, σύμφωνα με πηγές της εταιρείας, ο κύκλος εργασιών αυξήθηκε από τα 226 εκατ. ευρώ το 2017 στα 260 εκατ. ευρώ περίπου και τα λειτουργικά κέρδη EBITDA από 16,4 εκατ. το 2017 ξεπέρασαν τα 20 εκατ. Η διοίκηση της εταιρείας σημειώνει πως έτσι έχουν ήδη επιτευχθεί οι στόχοι του πενταετούς business plan, ενώ εκτιμά πως με το δικό της σχέδιο αναδιάρθρωσης μπορεί ο καθαρός δανεισμός της στα τέλη του 2020 να είναι χαμηλότερος από πέντε φορές τα προβλεπόμενα για τότε κέρδη EBITDA. Σε κάθε περίπτωση, η όλη υπόθεση της ρύθμισης των χρεών της Alumil θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί έως τις 12 Ιουνίου, οπότε και λήγει η νέα προθεσμία αναστολής αναγκαστικών μέτρων (Standstill Agreement) που εξασφάλισε από τις τράπεζες προ μηνός η Alumil. Εν τω μεταξύ, πάντως, η εταιρεία κάνει κινήσεις μείωσης των δανείων της και έτσι ανακοίνωσε στις αρχές Μαρτίου την πώληση του 66% θυγατρικής της (Μέτρον Αυτοματισμοί Α.Ε.) έναντι 1,6 εκατ., που θα κατευθυνθεί στη μερική εξόφληση κοινοπρακτικού ομολογιακού, ενώ δηλώνει πως με τέτοιες κινήσεις μειώνει ήδη κατά 9,5 εκατ. τις τραπεζικές της υποχρεώσεις.

Πώς «κοκκίνισαν» τα δάνεια της εταιρείας

Η Alumil σταμάτησε να πληρώνει κεφάλαιο για τα δάνειά της το 2015 και προχώρησε στο κλείσιμο δύο εργοστασίων της στη Βόρειο Ελλάδα, στην κορύφωση της ευρύτερης οικονομικής κρίσης και στο ναδίρ της δραστηριότητας για τον κλάδο του αλουμινίου.

Είναι χαρακτηριστικό πως κατά την κορύφωση της ύφεσης της ελληνικής οικονομίας η διέλαση αλουμινίου, δηλαδή η παραγωγή επιμήκων προϊόντων αλουμινίου (προφίλ), μετά τη βιομηχανική επεξεργασία των κολονών, υποχώρησε περισσότερο από 45%.

Το μέγεθος της εγχώριας αγοράς διέλασης το διάστημα 2010-2014 παρουσίασε αρνητικό μέσο ετήσιο ρυθμό μεταβολής της τάξης του -11,1%, εξηγούν οι οικονομολόγοι Αδάμ Ρεγκούζας και Παναγιώτα Κόκκα, συντάκτες της μελέτης «Αλουμίνιο: Ελαση – Διέλαση», την οποία εκπόνησε η ΣΤΟΧΑΣΙΣ Σύμβουλοι Επιχειρήσεων Α.Ε.

To δίλημμα των τραπεζών για την Alumil-1

Οι εξαγωγές της βιομηχανίας αλουμινίου από 600 εκατ. το 2009 τριπλασιάστηκαν στο 1,9 δισ. το 2018.

Η πίεση αυτή κατά την πρώτη πενταετία της κρίσης οδήγησε τα κέρδη προ φόρων τόκων και αποσβέσεων (ΕΒΙΤDA) του κλάδου της διέλασης σε αλλεπάλληλη ετήσια συρρίκνωση. Ετσι, η εξυπηρέτηση του τραπεζικού δανεισμού κατέστη προβληματική.

«Οι τιμές του δείκτη κάλυψης των χρηματοοικονομικών δαπανών που είχαν διαμορφωθεί στα τέλη του 2014 αναδεικνύουν την οριακή θέση στην οποία είχαν περιέλθει οι επιχειρήσεις του κλάδου, με αποτέλεσμα να είναι ευπρόσβλητες σε πιθανές μεταβολές του οικονομικού περιβάλλοντος στο οποίο δραστηριοποιούνται», επισημαίνει η μελέτη της ΣΤΟΧΑΣΙΣ. Κάπου τότε έκλεισαν και οι δύο μονάδες της Alumil στην Ξάνθη και στην Κομοτηνή.

Επιπλέον, «ο ευρύτερος κλάδος του αλουμινίου είναι εντάσεως κεφαλαίου, κατ’ εξοχήν ενεργοβόρος, χαρακτηρίζεται από επενδύσεις σε τεχνολογικό εξοπλισμό και συγκαταλέγεται στη βαριά βιομηχανία.

Ενεργειακό κόστος

«Το υψηλό κόστος ενέργειας, σε συνδυασμό με την περιορισμένη χρηματοδότηση στην εγχώρια αγορά, διαμορφώνουν σε σημαντικό βαθμό την οικονομική κατάσταση στον κλάδο», επισημαίνει ο Α. Ρεγκούζας. «Στο πλαίσιο αυτό», συμπληρώνει η Π. Κόκα, «οι επιχειρήσεις αλουμινίου προσπαθούν να εξισορροπήσουν ώς ένα βαθμό τη μείωση της εγχώριας ζήτησης, που προέρχεται κυρίως από τη μεγάλη πτώση της οικοδομικής και γενικότερα κατασκευαστικής δραστηριότητας, ενισχύοντας την εξωστρέφειά τους, εξάγοντας σε περισσότερες από 70 χώρες και προσβλέποντας κυρίως στις ανεπτυγμένες αγορές της Δυτικής Ευρώπης, με βασικό πλεονέκτημα την υψηλή ποιότητα των προϊόντων τους».

Σε αντίθεση με τη διέλαση, πάντως, το μέγεθος της εγχώριας αγοράς έλασης (παραγωγή πλατιών προϊόντων, όπως φύλλα αλουμινίου μετά από βιομηχανική επεξεργασία πλακών αλουμινίου) παρουσίασε θετικό μέσο ετήσιο ρυθμό μεταβολής την πενταετία 2010-2014 και μάλιστα της τάξης του 20% πριν σταθεροποιηθεί λόγω και των συνθηκών στις διεθνείς αγορές.

Με στήριξη από τις εξαγωγές ανακάμπτει η εγχώρια βιομηχανία αλουμινίου

Η Ελληνική Ενωση Αλουμινίου εκτιμά πως οι προοπτικές έως το 2022 για τη βιομηχανία αλουμινίου είναι θετικές. Στην εγχώρια αγορά αναμένεται περαιτέρω αύξηση της ζήτησης στον τομέα της οικοδομής λόγω των μεγάλων τουριστικών και οικιστικών έργων και του προγράμματος «Εξοικονόμηση κατ’ οίκον». Παράλληλα, στις διεθνείς αγορές παρατηρείται αύξουσα ζήτηση αλουμινίου στη βιομηχανία, ιδιαίτερα στον τομέα των μεταφορών και σε μεγάλα οικιστικά έργα. Οι ελληνικές εξαγωγές αλουμινίου το 2018 αυξήθηκαν στο 1,9 δισ. ευρώ, καθώς ο κλάδος ανακάμπτει σταθερά και καλύπτει πλέον το 5,7% περίπου των συνολικών εξαγωγών της χώρας. Σε σχέση με το 2017 οι εξαγωγές αυξήθηκαν σε αξία άνω του 10%, αλλά και σε όγκους, ενώ το εμπορικό ισοζύγιο αλουμινίου εμφάνισε εξαγωγικό πλεόνασμα 773 εκατομμυρίων. Αυτά προκύπτουν από τα τελευταία στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής για το 2018 που δημοσιεύθηκαν αυτή την εβδομάδα και την επεξεργασία τους από την Ελληνική Ενωση Αλουμινίου (ΕΕΑ), η οποία είναι ο κλαδικός σύνδεσμος των βιομηχανιών – βιοτεχνών αλουμινίου. Τα μεγέθη αυτά αφορούν τόσο τον βωξίτη και την αλουμίνα όσο και το πρωτόχυτο και δευτερόχυτο αλουμίνιο, αλλά και την πρωτογενή και δευτερογενή μεταποίηση. Να σημειωθεί πως οι εξαγωγές της βιομηχανίας αλουμινίου από 600 εκατ. το 2009 τριπλασιάστηκαν στο 1,9 δισ. το 2018. Οι πωλήσεις πρωτόχυτου και δευτερόχυτου αλουμινίου το 2018 σημείωσαν αύξηση κατά 2% σε σχέση με το 2017, με τις εξαγωγές να αντιπροσωπεύουν το 58% των πωλήσεων. Οι πωλήσεις προϊόντων πρώτης μεταποίησης το 2018 σημείωσαν αύξηση κατά 8% σε σχέση με το 2017. Η εγχώρια αγορά απορρόφησε μόλις το 17% των πωλήσεων, σημειώνοντας όμως αύξηση κατά 6% σε σχέση με το 2017, ενώ οι εξαγωγές απορρόφησαν το 83% των πωλήσεων, αυξανόμενες και αυτές κατά 8% περίπου. Οσον αφορά στη δραστηριότητα της πρώτης μεταποίησης, οι πωλήσεις προϊόντων έλασης παρουσίασαν αύξηση κατά 5% περίπου. Η εγχώρια αγορά απορρόφησε το 12% των συνολικών πωλήσεων και σημείωσε μείωση κατά 2% περίπου σε σχέση με το 2017. Οι εξαγωγές αποτελούν το 88% των πωλήσεων και αυξήθηκαν κατά 6% περίπου σε σχέση με το 2017. Στον κλάδο της διέλασης συνεχίστηκε επίσης η ανάκαμψη και οι συνολικές πωλήσεις προϊόντων σημείωσαν αύξηση κατά 16% περίπου. Η εγχώρια αγορά απορρόφησε το 28% των συνολικών πωλήσεων και σημείωσε αύξηση κατά 18% περίπου. Οι εξαγωγές, τέλος, που απορρόφησαν το 73% των πωλήσεων, αυξήθηκαν κατά 15% περίπου. Η κύρια αγορά στην οποία απευθύνονται τα προϊόντα διέλασης είναι η οικοδομή τόσο στην εγχώρια αγορά (73%) όσο και στις εξαγωγές (30%), αξιοποιώντας τα διεθνώς πιστοποιημένα συστήματα αλουμινίου των ελληνικών εταιρειών. Ο κλάδος στην Ελλάδα βρίσκεται σε διαδικασία επενδύσεων για τον εκσυγχρονισμό και την εγκατάσταση νέων μονάδων για παραγωγή προϊόντων αιχμής για τους κλάδους της πρώτης ύλης, της έλασης και διέλασης, την έρευνα και ανάπτυξη διεθνώς πιστοποιημένων συστημάτων, καθώς και υποδομές για την κυκλική οικονομία. Ομως η βιομηχανία αυτή είναι παγίως ευάλωτη σε πολλές παραμέτρους, όπως οι συναλλαγματικές διακυμάνσεις και οι μεταβολές στις διεθνείς τιμές των πρώτων υλών, αλλά και το κόστος της ενέργειας η οποία απαιτείται για τη μετατροπή της αλουμίνας σε αλουμίνιο. Απαιτείται, δηλαδή, διαχείριση ρίσκου που ασκείται συχνά και με παράγωγα χρηματοοικονομικά προϊόντα αντιστάθμισης κινδύνων. Οι επιχειρήσεις του κλάδου είναι εκτεθειμένες σε συναλλαγματικούς κινδύνους, που προέρχονται κυρίως από εμπορικές συναλλαγές σε ξένο νόμισμα για εισαγωγές ή εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών και από επενδύσεις σε χώρες του εξωτερικού, των οποίων η καθαρή θέση είναι εκτεθειμένη σε συναλλαγματικό κίνδυνο κατά τη μετατροπή των οικονομικών τους καταστάσεων για σκοπό ενοποίησης. Επιπλέον, οι επιχειρήσεις είναι εκτεθειμένες σε μεταβολές της αγοραίας αξίας των πρώτων υλών (θετικά εάν παράγουν και αρνητικά αν αγοράζουν), δηλαδή του αλουμίνιου και των εμπορευμάτων του, όπως το βιομηχανικό προφίλ αλουμινίου.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή