Η μετάλλαξη του πατριωτισμού σε εθνικισμό οδήγησε στο Brexit. Oμως, οι πολιτικοί που υποστηρίζουν με λόγια φλογερά την έξοδο της Βρετανίας από την Ευρώπη δεν είναι μόνον εθνικιστές που εξαπάτησαν την κοινή γνώμη. Είναι επίσης δειλοί και απατεώνες. Εάν είναι τόσο σπουδαίο για τη Βρετανία να διατηρήσει τις μικρότερες δυνατές συνεργασίες με την υπόλοιπη Ευρώπη, τότε θα έπρεπε οι υποστηρικτές του απομονωτισμού να μιλήσουν θαρραλέα για το κόστος του. Να βρουν το θάρρος π.χ. να πουν ότι «μπροστά στην ανεξαρτησία αξίζει κάθε θυσία». Δεν λένε όμως κάτι τέτοιο, αλλά αντιθέτως εξαπατούν τους ανυποψίαστους και παράγουν χωρίς αιδώ αγγλικό σανό, με τον οποίο γεμίζουν τα πράσινα καθίσματα του αρχαιότερου κοινοβουλίου στον κόσμο. Είναι πολύ δύσκολο να τους σεβαστείς.
Το Brexit δεν είναι μόνον ένα οικονομικό ζήτημα. Είναι κυρίως μια απόφαση αντιπατριωτική που ισοδυναμεί με προδοσία. Για τρεις λόγους. Πρώτον, ολόκληρη η ιστορία της Βρετανίας προσδιορίζεται από τον ευρωπαϊκό κίνδυνο. Από την Ελισαβετιανή εποχή έως τους Ναπολεόντειους Πολέμους και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η απειλή για τη Βρετανία προέρχεται από την Ευρώπη. Τα τελευταία 45 χρόνια είναι η μοναδική περίοδος στα 450 χρόνια που η Βρετανία κατόρθωσε να έχει συμμετοχή, λόγο, έλεγχο και θεσμική επιρροή στην Ευρώπη. Η εγκατάλειψη μιας τόσο ισχυρής θέσης επιρροής που με τόση δυσκολία κατακτήθηκε είναι απόφαση αντιπατριωτική, είναι οπισθοχώρηση και ήττα. Δεύτερον, η ενιαία αγορά είναι χτισμένη στις βρετανικές αρχές για το ελεύθερο εμπόριο που επέβαλε η Θάτσερ στην Ευρώπη. Το Brexit και η αποχώρηση από την ενιαία αγορά ισοδυναμούν τώρα με οικονομικές κυρώσεις που επιβάλλει η Βρετανία στον εαυτό της. Τρίτον, μια εθνική οικονομία με διεθνή ακτινοβολία οφείλει να προσελκύει σε κάθε τομέα τα καλύτερα μυαλά από όλο τον κόσμο. Γι’ αυτό χρειάζεται σύνορα ανοικτά. Οταν κλείνουν τα σύνορα, τότε η οικονομία αποδυναμώνεται, γιατί καμία χώρα από μόνη της δεν μπορεί να «παράγει» τους καλύτερους του κόσμου σε όλους τους τομείς ταυτόχρονα.
Χάρη στη θέση της στην Ευρώπη, η Βρετανία κατόρθωσε να δεσπόζει στον σύγχρονο κόσμο και να ηγείται στην τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, σχεδόν σαν να παραμένει αυτοκρατορία. Αυτό είναι το πατριωτικό επίτευγμα που απειλείται σήμερα από τον εθνικισμό μιας παρέας ανίκανων και επηρμένων βλακών.