Η λειτουργία ενός ξενοδοχειακού κολοσσού που δίσταζε να επενδύσει στην Ελλάδα, όπως η Four Seasons, συνιστά οπωσδήποτε ψήφο εμπιστοσύνης στον ελληνικό τουρισμό και ενισχύει σημαντικά τις προοπτικές μιας δύσκολης αγοράς για την Ελλάδα: της αγοράς επισκεπτών υψηλού εισοδήματος που έχουν τη δυνατότητα να ξοδέψουν εντός και (κυρίως) εκτός ξενοδοχείου.
Κι εδώ κάπου αρχίζουν τα λιγότερο καλά νέα. Αν ανήκεις στην κατηγορία των τουριστών που μπορούν να ανταποκριθούν στον τιμοκατάλογο της Four Seasons, τι έχει αλήθεια να σου προσφέρει η περίφημη Αθηναϊκή Ριβιέρα, στην οποία εντάσσεται γεωγραφικά το νέο συγκρότημα πολυτελείας της Βουλιαγμένης;
Η λεωφόρος Αθηνών – Σουνίου έχει στην κατάληξή της ένα από τα πιο εντυπωσιακά μνημεία της κλασικής αρχαιότητας, αλλά τι γίνεται μέχρι να φτάσεις εκεί;
Αν εξαιρέσεις ορισμένους θυλάκους απείραχτου μεσογειακού κάλλους που ανάλογα με την ημέρα και την ώρα μπορούν να σου κόψουν την ανάσα, η διαδρομή βρίθει από κατασκευές ακραίας ασχήμιας και τρομακτικής ασέβειας στο τοπίο, οικισμούς βγαλμένους από πολεοδομικό θρίλερ και κάθε είδους αυθαιρεσίες.
Στην αντίθετη πορεία (προς το κέντρο της Αθήνας) το γεγονός ότι ένα μεγάλο τμήμα της ακτογραμμής από το Καβούρι μέχρι τον Αγιο Κοσμά παραμένει ευτυχώς αδόμητο βοηθάει τους πιο ρομαντικούς που θα προσπεράσουν με λίγη καλή διάθεση τις πλαζ που ρημάζουν (Βούλα), τα κέντρα διασκέδασης «πάνω στο κύμα» ή την εγκαταλελειμμένη έκταση του παλιού αεροδρομίου.
Εν αναμονή της αξιοποίησης του Ελληνικού και της μαρίνας Αλίμου, η μόνη σοβαρή «επένδυση» στην Αθηναϊκή Ριβιέρα έχει γίνει συστηματικά μόνο στα όρια του Δήμου Παλαιού Φαλήρου. Κατά τ’ άλλα, απουσιάζουν δύο βασικές σταθερές που καταδικάζουν την Αθηναϊκή Ριβιέρα σε περιορισμένη αναγνωρισιμότητα: απουσία σταθμού μετρό που θα «κατέβαζε» κόσμο στη θάλασσα σε 15 λεπτά από το Σύνταγμα και έλλειψη ενός ενιαίου δικτύου πεζoδρόμων και ποδηλατοδρόμων που θα επέτρεπε τον πολιτισμένο περίπατο χιλιάδων ανθρώπων από το ΣΕΦ μέχρι και τη Βουλιαγμένη. Με λίγα λόγια, λείπουν ακόμα οι αυτονόητες υποδομές. Και χωρίς αυτές ο αντίκτυπος επενδύσεων τύπου Four Seasons θα μένει μισός.