Οι δημοτικές εκλογές στην Τουρκία οδήγησαν στο «τσαλάκωμα» του κ. Ερντογάν. Το κόμμα του, το AKP, βγήκε μεν πρώτο με 51%, ωστόσο είδε να του γυρίζουν επιδεικτικά την πλάτη όλες οι μεγάλες πόλεις της Τουρκίας. Κύρια αιτία για την ήττα Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη (την πόλη απ’ όπου άρχισε την πολιτική του καριέρα ως δήμαρχος πριν από 25 χρόνια), στην Αγκυρα, στη Σμύρνη και στις άλλες μεγαλουπόλεις είναι, χωρίς αμφιβολία, η πρόσφατη βαθιά βουτιά της τουρκικής οικονομίας στην ύφεση.
Καθοριστικό ρόλο, όμως, διαδραμάτισε και η ολοένα και αυταρχικότερη διακυβέρνηση του κ. Ερντογάν: ο διχασμός της τουρκικής κοινωνίας, οι φυλακίσεις χιλιάδων αντιφρονούντων, καθώς και το φίμωμα της ελευθερίας του Τύπου με κλείσιμο εφημερίδων και διώξεις δημοσιογράφων, που ξεπέρασε κάθε όριο μετά την απόπειρα πραξικοπήματος το 2016. Πολλοί προεξοφλούν ότι την επόμενη μέρα ο κ. Ερντογάν θα είναι πιο διαλλακτικός διεθνώς, αφού δεν θα ποντάρει πλέον στα εθνικιστικά ανακλαστικά του κόσμου. Ωστόσο και το αντίθετο μπορεί να συμβεί, καθώς μερίδιο στην πύρρειο νίκη του έχει και ο σύμμαχος του AKP στις δημοτικές εκλογές, οι Γκρίζοι Λύκοι του εθνικιστή κ. Μπαχτσελί, η ακραία ρητορική των οποίων δεν μπορεί παρά να επηρεάσει την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Επίσης, κανείς δεν μπορεί να προδιαγράψει την αντίδραση από το πληγωμένο «εγώ» του πανίσχυρου σουλτάνου, ο οποίος ζει σε ένα παλάτι 1.150 δωματίων και θεωρεί εαυτόν ηγέτη υπερδύναμης τον οποίο πρέπει να υπολογίζουν οι ΗΠΑ και η Ρωσία.
Η τριμερής συνεργασία Ελλάδας – Ισραήλ – Κύπρου με τη στήριξη της Ουάσιγκτον ενοχλεί σφόδρα τον κ. Ερντογάν, ο οποίος επιπλέον θα υποχρεωθεί να γίνει δυσάρεστος στους οπαδούς του με τα μέτρα λιτότητας που θα αναγκαστεί να λάβει για να ανατάξει την οικονομία. Και η εξαγωγή εσωτερικών κρίσεων με τεχνητές εντάσεις στο εξωτερικό αποτελεί πάγια τακτική των τουρκικών κυβερνήσεων. Η Αθήνα θα πρέπει να δείξει μεγάλη αυτοσυγκράτηση εάν ο κ. Ερντογάν συνεχίσει τις προκλήσεις του. Ως γνωστόν, το ατού της Ελλάδας είναι το διεθνές δίκαιο, ενώ το συμφέρον της Αγκυρας είναι να πετύχει διμερείς διαπραγματεύσεις υπό την απειλή πολέμου.