Διευρύνεται τους τελευταίους μήνες η απόσταση μεταξύ πραγματικότητας και επιθυμιών της ομάδας Τσίπρα. Επικρατεί στην κυβέρνηση βολονταρισμός αντί για μακροχρόνιο σχέδιο. Αναγνωρίζουν στη «βούληση πρωταρχική θέση σε σχέση με τις άλλες ανθρώπινες λειτουργίες» – βλ. λεξικό Μπαμπινιώτη.
Τα γεγονότα τούς διαψεύδουν. Η ανεργία είναι τριπλάσια από τα ευρωπαϊκά κράτη: 18% εμείς, 6,5% η Ενωση (μ.ό.) και 7,8% η Ευρωζώνη. Οι άλλες χώρες που χρειάστηκαν μνημόνιο ή εφήρμοσαν περιοριστική πολιτική στη διάρκεια της μεγάλης κρίσης; Πορτογαλία: 6,3% – Ιρλανδία: 5,6% – Ρουμανία: 3,8% – Ουγγαρία: 3,5% – Κύπρος: 7,1% – Εσθονία: 4,2%. Κάτι δεν πάει καθόλου καλά στην περίπτωσή μας. Είδατε τον κ. Τσίπρα να ανησυχεί; Καθόλου! Αν αντιλαμβανόταν την πραγματικότητα θα ξεκινούσε όλες τις ομιλίες του με αυτή την έγνοια. Δεν έχει όμως ενσυναίσθηση: «Μισό λεπτό γιατί η οικονομία είναι το μεγάλο μου ατού, το μεγάλο επίτευγμα αυτής της κυβέρνησης», είπε στην εμβρόντητη Ελλη Στάη.
Προχθές, η Τράπεζα της Ελλάδος αναθεώρησε επί τα χείρω τις προβλέψεις της για την αύξηση του ΑΕΠ στο τρέχον έτος. Μόλις 1,9% είναι η νέα εκτίμηση· σημειώναμε πως ούτε το 2,5% της κυβερνητικής πρόβλεψης ήταν αρκετό για να καταγράψουμε ουσιαστική διεύρυνση της οικονομίας. Πρώτος Οργανισμός που είχε υπογραμμίσει τον κίνδυνο να πέσουμε κάτω από τον πήχυ του 2% υπήρξε το ΙΟΒΕ. Είχε, εμμέσως, επιβεβαιώσει το διαφαινόμενο πρόβλημα και το Ινστιτούτο του ΣΕΤΕ (τουριστικός κλάδος). Θα ήταν λάθος, εφέτος, να προσδοκούμε σε μια νέα άνοδο των πωλήσεων τουριστικού προϊόντος και, ακόμη λιγότερο, σε άνοδο των εισπράξεων από τον τουρισμό, επισήμανε πρόσφατα ο κ. Γ. Ρέτσος, πρόεδρος του Συνδέσμου. Η κυβέρνηση έκανε πως δεν άκουσε τίποτε. Προσφάτως, πάλι, η υπουργός Εργασίας προσπάθησε να μας πείσει ότι η απασχόληση διευρύνεται παρά την πολιτική καθοδήγηση της αγοράς εργασίας μέσω της υπέρογκης ανόδου του ελάχιστου μισθού για προφανείς εκλογικούς σκοπούς. Οι ξενοδόχοι είχαν προτείνει, για παράδειγμα, ότι η κατάργηση του υποκατώτατου μισθού για τους νέους δίνει την ευκαιρία να θεσμοθετηθεί η μαθητεία, που προσφέρει ευκαιρίες ένταξης των νέων στις επιχειρήσεις. Ούτε που το συζήτησαν. Καμία μακρόπνοη και θεσμική πολιτική δεν τους ενδιαφέρει.
Παραδόξως, αν κάτι κινείται ακόμη σήμερα –και γι’ αυτό γράφει το κοντέρ του ΑΕΠ– είναι γιατί μερίδα επιχειρηματιών και καταναλωτών πιστεύει ότι μετά τις εκλογές τα πράγματα θα βελτιωθούν. Το λένε, με καθαρό τρόπο, οι δημοσκοπήσεις. Αν ο κ. Τσίπρας το «διαβάζει» ως βελτίωση που θα «εισπράξει» στην κάλπη, επαναλαμβάνει το τυπικό λάθος των κυβερνήσεων.