Όταν πριν από τρία χρόνια διέρρευσε η είδηση του θανάτου του Τζορτζ Μάρτιν, πολλοί χρήστες των κοινωνικών δικτύων βιάστηκαν να εκφράσουν την απελπισία τους για το γεγονός ότι ο αγαπημένος τους συγγραφέας δεν πρόλαβε τελικά, όπως φοβούνταν, να γράψει τους υπολειπόμενους τόμους του «Τραγουδιού της Φωτιάς και του Πάγου», του έπους δηλαδή στο οποίο βασίστηκε το τηλεοπτικό «Game of Thrones». Σύντομα αποδείχτηκε ότι δεν ήταν αυτός ο Μάρτιν που είχε πεθάνει, αλλά ο συνονόματός του, θρυλικός παραγωγός των Beatles. «Δεν είμαι ακόμη νεκρός», σχολίασε ο συγγραφέας στο προσωπικό του blog. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει και ότι αναμένεται κάποτε σύντομα το έκτο (και προτελευταίο) βιβλίο της επταλογίας που ο εβδομηντάχρονος συγγραφέας ξεκίνησε να γράφει το μακρινό πια 1996.
Το πέμπτο μέρος, «Ο χορός των δράκων» (εκδ. Anubis), κυκλοφόρησε το 2011, λίγο μετά την προβολή του πρώτου κύκλου της σειράς, και έκτοτε σιωπή. Δηλαδή όχι ακριβώς. Ο Μάρτιν έχει υπάρξει όλα αυτά τα χρόνια υπερδραστήριος, εξοργίζοντας τους φανατικούς αναγνώστες του που επισκέπτονταν το blog του, ελπίζοντας ότι θα διαβάσουν κάποια είδηση για την πρόοδο του γραψίματός του, και αντ’ αυτού έβλεπαν αναρτήσεις για μπέιζμπολ ή για την πολιτική επικαιρότητα ή, το χειρότερο, για κάποιο άλλο από τα δεκάδες καινούργια πρότζεκτ που συνεχώς ξεκινούσε. Ο Μάρτιν φαίνεται ότι τα τελευταία χρόνια είχε διάθεση να ασχοληθεί με οτιδήποτε άλλο από το να γράψει τη συνέχεια της ιστορίας.
Επιμελήθηκε σενάρια, έκανε περάσματα από την τηλεόραση (όπως η πρόσφατη εμφάνισή του στη σειρά «Z Nation», όπου ερμήνευσε τη ζόμπι εκδοχή του εαυτού του), ταξίδεψε, έδωσε συνεντεύξεις και έγραψε άλλα βιβλία, πρίκουελ ή παράλληλες ιστορίες του σύμπαντος του «Game of Thrones», όπως τον «Ιππότη των επτά βασιλείων» (εκδ. Μεταίχμιο), μια ιστορία που προηγείται μισό αιώνα των γεγονότων της κυρίως ιστορίας. Η τελευταία του δουλειά είναι το «Fire & Blood» (αμετάφραστο), ένας ογκώδης τόμος με την αναλυτική περιγραφή της ιστορίας του οίκου Ταργκάριεν, ένα πολύ μικρό μέρος της οποίας μαθαίνουμε στο «Game of Thrones». Παράλληλα, αυτά τα χρόνια κυκλοφόρησαν στα ελληνικά και ορισμένα παλιότερα βιβλία του, από τις δεκαετίες του ’70 και του ’80, όπως τα μυθιστορήματα «Τα ταξίδια του Ταυ» και το «Φως που σβήνει» (εκδ. Μεταίχμιο) ή η συλλογή διηγημάτων «Νυχτοπτερίτες» (εκδ. Anubis).
Κατά καιρούς, ο Μάρτιν έχει εκφράσει σε συνεντεύξεις του την αγωνία για το κατά πόσο θα μπορέσει να βρει τον σωστό τρόπο να ολοκληρώσει την ιστορία – η σειρά έχει προ πολλού τραβήξει τον δικό της δρόμο, ακολουθώντας μια πλοκή εν μέρει ανεξάρτητη από αυτήν που ο Μάρτιν έχει (ή δεν έχει) στο μυαλό του. Ο συγγραφέας, πάντως, εμφανίστηκε (τον Δεκέμβριο) καθησυχαστικός με μια νέα ανάρτηση στο blog του, λέγοντας ότι «δεν θα είναι αύριο, δεν θα είναι την άλλη εβδομάδα, αλλά θα έχετε το τέλος του “Τραγουδιού του Πάγου και της Φωτιάς”». ■