Σε ποιον κάνει κακό η αντοχή του ΚΙΝΑΛ;

Σε ποιον κάνει κακό η αντοχή του ΚΙΝΑΛ;

1' 35" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Την ίδια ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να εμφανιστεί ως ο φυσικός συνεχιστής της σκληροπυρηνικής παπανδρεϊκής κληρονομιάς, το πανταχόθεν πιεζόμενο Κίνημα Αλλαγής παρουσιάζει στο τελευταίο κύμα δημοσκοπήσεων αξιοθαύμαστες επιδόσεις.

Τι συμβαίνει στο μυαλό (και στην καρδιά) των κεντροαριστερών ψηφοφόρων και αντί να σύρονται στα στρατόπεδα των δύο μονομάχων του νέου δικομματισμού δηλώνουν αιώνια πίστη στην πρώτη τους αγάπη και παντοτινή;

Κι αυτό, μάλιστα, λίγες μόνο εβδομάδες μετά την επίθεση «φιλίας» του πρωθυπουργού, τους πρόθυμους «γεφυροποιούς» και τις προσχωρήσεις στελεχών της ευρύτερης Κεντροαριστεράς.

Κάποιος κακεντρεχής θα υποστήριζε ότι οι «αμετακίνητοι» ψηφοφόροι του Κινήματος Αλλαγής θα αποδειχθούν στους επόμενους μήνες λιγότερο «αμετακίνητοι» από αυτό που μας δείχνουν σήμερα οι πρόσφατες έρευνες κοινής γνώμης. Οσο βρισκόμαστε στη «ρομαντική» περίοδο των δημοσκοπήσεων, το Κίνημα Αλλαγής βγάζει πολλούς ερωτώμενους από τη «δύσκολη θέση», τους απαλλάσσει, δηλαδή, από την υποχρέωση να πάρουν θέση στο άβολο δίλημμα «Ν.Δ. ή ΣΥΡΙΖΑ;». Είναι μια επιλογή που δεν τους «εκθέτει», που δεν τους δημιουργεί συνειδησιακό πρόβλημα.

Το πραγματικό στοίχημα είναι αν αυτό το δυνητικό 7% ή 8% του εκλογικού σώματος θα επιδείξει αντοχές φρονήματος μέχρι τέλους. Και ως «τέλος» δεν νοούνται τόσο οι ευρωεκλογές όσο οι εθνικές εκλογές. Τι θα συμβεί, για παράδειγμα, αν μία εβδομάδα πριν από τις βουλευτικές εκλογές οι δημοσκοπήσεις δείξουν μείωση του ανοίγματος της «ψαλίδα» και υποψία «ντέρμπι»; Ή αν έχουν προηγηθεί ευρωεκλογές με ευρύ προβάδισμα της Νέας Δημοκρατίας;

Για τους δύο «μονομάχους» η αντοχή του Κινήματος Αλλαγής είναι παραδόξως και καλά και κακά νέα μαζί. Για τον ΣΥΡΙΖΑ του 2015 είναι καλό που δεν καταρρέει το παλιό ΠΑΣΟΚ και δεν απορροφάται όλο μαζί από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τον «κεντροαριστερό» ΣΥΡΙΖΑ στην εποχή του Νίκου Μπίστη και του Στέφανου Τζουμάκα. Οσο για τη Νέα Δημοκρατία, η επιβίωση ενός θεωρητικά φιλικού πόλου δεν ακούγεται ιδιαίτερα άσχημο ως γεγονός. Αν όμως αυτός ο «φιλικός» πόλος σού στερεί την αυτοδυναμία, ο ενθουσιασμός όσο να ’ναι μετριάζεται κάπως…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή