To υλικό της δικογραφίας που προωθήθηκε στη Βουλή για την άρση της ασυλίας του πρώην υπουργού Ανδρέα Λοβέρδου περιλαμβάνει συμπληρωματικά στοιχεία αλλά και αντιφάσεις σε σχέση με καταθέσεις που είχαν δώσει προστατευόμενοι και μη μάρτυρες στα τέλη του 2017 και στις αρχές του 2018, κατά την πρώτη εισαγωγή της υπόθεσης Novartis στο Κοινοβούλιο.
Ο μάρτυρας Μάξιμος Σαράφης καταθέτει στις 15 Ιανουαρίου 2018 ενώπιον των εισαγγελέων Διαφθοράς, Ελένης Τουλουπάκη και Χρήστου Ντζούρα, ότι τον Αύγουστο του 2011 τιμολογήθηκαν τα σκευάσματα Gilenya και Tasigna 150mg της Novartis. Ομως, το Tasigna είχε εισαχθεί στο σύστημα τιμολόγησης δύο χρόνια νωρίτερα, το 2009. Ο μάρτυρας καταθέτει τότε ότι μια εταιρεία δημοσίων σχέσεων, η Prestige, έλαβε 200.000 ευρώ στη διάρκεια μίας διετίας. Σύμφωνα με τον μάρτυρα, η δωροδοκία του υπουργού έγινε σε σπίτι τρίτου και έπειτα από μήνυμα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας (μέιλ) που εστάλη σε ανώτατο στέλεχος της εταιρείας από τον κ. Φρουζή, ο οποίος ζητούσε 200.000 ευρώ επιπλέον. Για αυτό ο μάρτυρας αναφέρει ότι, κατά την εκτίμησή του, «το δώρο δεν είναι κάτω των 200.000 ευρώ».
Ο μάρτυρας καταθέτει ακόμη ότι, για να μην βγει απόφαση έγκρισης φαρμάκου για την ωχρά κηλίδα ανταγωνιστικού προς σκεύασμα της Novartis (Avastin), ο πρώην υπουργός πήρε ακόμα 100.000 ευρώ, από τα οποία ο κ. Φρουζής «κράτησε» το 30%. Εκείνο που αποσιωπάται είναι πως το όντως φθηνότερο Avastin χρησιμοποιείτο «εκτός ενδείξεων» (off label), και συστήματα όπως το Βρετανικό Εθνικό Σύστημα Υγείας αρνούνταν τη χρήση του.
Ο ίδιος μάρτυρας αναφέρει ότι ο Νίκος Μανιαδάκης χρησιμοποιήθηκε για να δωροδοκηθεί ο υπουργός. Προηγουμένως, στις 27.11.2018, 28.11.2018 και 12.12.2018, ο μάρτυρας είχε καταθέσει ότι ο κ. Μανιαδάκης στο χρονικό διάστημα που υπηρέτησε στο υπουργείο Υγείας, 2010-2012 και 2013-2014, έλαβε χρηματικά ποσά προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της Novartis. O κ. Mανιαδάκης, ο οποίος πληροφορήθηκε για την ύπαρξη των καταθέσεων αυτών από δημοσίευμα εφημερίδας προτού του απαγγελθούν κατηγορίες, έκανε διά των συνηγόρων του αναφορά στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, που τη διαβίβασε στους εισαγγελείς Διαφθοράς προκειμένου να την ελέγξουν.
Πάντως, ο κ. Μανιαδάκης κατηγορείται και από άλλον μάρτυρα πως λάμβανε χρήματα για να δίνει στον κ. Λοβέρδο, χωρίς να είναι σαφές πώς, πότε και γιατί, καθώς ο ίδιος ήταν υπεύθυνος για τα κλειστά ενοποιημένα νοσήλια την εποχή της υπουργίας Λοβέρδου –κατ’ ανάθεσιν του γενικού γραμματέα κ. Πολύζου– και όχι για την πολιτική φαρμάκου.
Ο μάρτυρας Μάξιμος Σαράφης αλλά και ο μάρτυρας Ιωάννης Αναστασίου (σ.σ.: που αργότερα αποκαλύφθηκε ότι είναι ο κ. Μανιαδάκης) επιβαρύνουν τον ειδικό στον υπολογισμό των τιμών Νικόλαο Μανία ότι έβγαζε τις τιμές των φαρμάκων στην αρχή στο υπουργείο Ανάπτυξης (σ.σ.: υπουργός ήταν η Λούκα Κατσέλη, με γενικό γραμματέα τον κ. Κομνηνό) και στη συνέχεια, όταν η αρμοδιότητα πέρασε στο υπουργείο Υγείας, με τρόπο ώστε να ωφελείται η Novartis.
Από το τμήμα της δικογραφίας που απεστάλη στη Βουλή μέσω της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, και συγκεκριμένα από την κατάθεση του μάρτυρα Μάξιμου Σαράφη, προκύπτει ότι ο Ανδρέας Λοβέρδος δωροδοκήθηκε για να ειδοποιήσει τον κ. Φρουζή πως θα «κουρευθούν» τα ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου με τα οποία είχε πληρωθεί η εταιρεία για φάρμακα με τα οποία προμήθευε τα νοσοκομεία. Ωστόσο, η προειδοποίηση του κ. Λοβέρδου φέρεται να έχει γίνει σε χρόνο που εκείνος δεν ήταν υπουργός Υγείας, πριν από το τέλος του 2010 και πριν αποφασισθεί το «κούρεμα» των ομολόγων.
Να επισημανθεί ότι ο σχετικός ισχυρισμός δεν περιλαμβάνεται στις αρχικές πολύωρες καταθέσεις του προστατευόμενου μάρτυρα, τον Ιανουάριο του 2018. Ο μάρτυρας, πάντως, υποστηρίζει ότι ο κ. Φρουζής, που ήταν τότε αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ), είχε ήδη επικοινωνία με τον κ. Λοβέρδο. Ο τελευταίος διαβεβαίωσε την περασμένη Τρίτη στον ΣΚΑΪ ότι δεν είχε επικοινωνία με τον κ. Φρουζή και ότι τον είχε συναντήσει μία μόλις φορά, στη διάρκεια συνάντησής του με αντιπροσωπεία του ΣΦΕΕ.