Είχα την ευκαιρία να κουβεντιάσω στο πλαίσιο της κυριακάτικης στήλης «Γεύμα με την “Κ”» με τον Κώστα Γαβρόγλου, δις (στις 29/5/2016 και στις 10/9/2017). Εκτίμησα την πολιτική του διαδρομή αλλά διέκρινα και το χιούμορ του. Για παράδειγμα, είχε αναφέρει «με μεγάλο δάσκαλο τον Μπάμπη Δρακόπουλο, εντάχθηκα πολύ νωρίς στο ΚΚΕ Εσωτερικού που είχε τότε διαμορφώσει ένα διακριτό ρεύμα “Ευρωκομμουνισμού”», ενώ στην ερώτηση εάν τον πειράζει που τον σκιτσάρουν ως τον καθηγητή Τουρνεσόλ από τον Τεν-Τεν, είχε απαντήσει ότι «νομίζω πολύ πιο εύστοχη είναι η παρομοίωσή μου με τον Γκράουτσο Μαρξ, ο οποίος αν και απαράδεκτα μισογύνης έχει πει κάποια από τα πιο χιουμοριστικά one liners».
Η προχθεσινή αναφορά του κ. Γαβρόγλου στους λόγους για τους οποίους δεν θα είναι υποψήφιος στις εθνικές εκλογές, μεταξύ άλλων είπε «νομίζω ότι όποιος είναι υπουργός Παιδείας, ειδικότερα τη στιγμή των εκλογών, δεν πρέπει να κατεβαίνει υποψήφιος διότι (υπάρχουν) πειρασμοί στο να μπορέσει να κάνει κάποια πράγματα που τα θεωρεί μεν σωστά αλλά που μπορεί –χωρίς να το θέλει και ο ίδιος να ευνοούν κάποιους έναντι άλλων», επιδέχεται πολλές ερμηνείες. Προκρίνω την ερμηνεία της ψύχραιμης αξιολόγησης των δυσκολιών της προεκλογικής περιόδου. Θεωρώ τον κ. Γαβρόγλου από τους πλέον ενδιαφέροντες πολιτικά υπουργούς Παιδείας – μαζί με τη Μαριέττα Γιαννάκου, την Αννα Διαμαντοπούλου και τον Νίκο Φίλη. Ωστόσο, απορώ με την αδυναμία του κ. Γαβρόγλου να δικαιολογήσει τις πρόσφατες αποφάσεις του, όπως αποτυπώνονται στο πολυνομοσχέδιο. Ενδεικτικά αναφέρω την προχειρότητα των συνενώσεων πανεπιστημίων και ΤΕΙ (το ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδος έγινε μπαλάκι μεταξύ του ΕΑΠ και του Παν. Πατρών μέχρι να βρει εταίρο, το Παν. Πελοποννήσου!) ή την αύξηση του αριθμού των εισακτέων στα ΑΕΙ (ο… αθεόφοβος είπε ότι παρόλο που τα ΑΕΙ κάθε χρόνο ζητούν τον μισό αριθμό εισακτέων από όσους παίρνουν από το υπουργείο, φέτος θα υπάρξει περαιτέρω αύξησή του αφού θα γίνουν διορισμοί πανεπιστημιακών).
Η αποχώρηση του κ. Γαβρόγλου από την ενεργό πολιτική θα του προσφέρει τον χρόνο, εκτός των άλλων, να ικανοποιήσει και τις φαντασιώσεις του. Οπως μου είχε πει, «μία από τις φαντασιώσεις μου είναι να γράψω ένα βιβλίο για την ιστορία του χιούμορ». Με δόσεις αυτοκριτικής, είμαι σίγουρος…