Νέα κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Θ. Σοφούλη

Μετά την παραίτηση της κυβέρνησης Σοφούλη του 1947, η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης ανετέθη στον αρχηγό του Λαϊκού Κόμματος Κ. Τσαλδάρη. Αυτός, επιθυμώντας να διατηρήσει το σχήμα της προηγούμενης κυβέρνησης με μερικές προσθήκες, απευθύνθηκε στους Φιλελεύθερους, έκρινε όμως τις αξιώσεις τους υπερβολικές. Στράφηκε ακόμη προς τους Στ. Γονατά και Ν. Ζέρβα, οι οποίοι διατύπωσαν αιτήματα που πάλι  θεωρήθηκαν υπερβολικά. Τελικώς, ο Τσαλδάρης κατάφερε να έρθει σε συνεννόηση με τον  αρχηγό των Φιλελευθέρων Θ. Σοφούλη και αποφασίστηκε ότι ο τελευταίος θα σχημάτιζε κυβέρνηση συνεργασίας Φιλελευθέρων-Λαϊκών.

«Ο κ. Τσαλδάρης εβεβαίωσε τον Βασιλέα ότι προσεπάθησε να σχηματισθή κυβέρνησις συνασπισμού διά της συμμετοχής των κ.κ. Γονατά και Ζέρβα ή των κ.κ. Σοφούλη, Παπανδρέου, Βενιζέλου και Κανελλοπούλου, διά να είναι σταθερωτέρα η κοινοβουλευτική αυτής βάση. Αι προσπάθειαί του όμως προσέκρουσαν εις ανυπερβλήτους δυσχερείας, τας οποίας ανέφερεν εν ολίγοις προς τον Βασιλέα. Κατόπιν τούτου κατέληξεν εις την απόφασιν όπως το κόμμα του συνεργασθή μόνον μετά του κόμματος των Φιλελευθέρων, διά να τερματισθή η κυβερνητική κρίσις [...] και διά να ικανοποιηθή η κοινή γνώμη του εσωτερικού και εξωτερικού, η οποία εκδήλως αξιοί την συνεργασίαν των Λαϊκών και Φιλελευθέρων».