Δεμένος με χοντρούς κίτρινους ιμάντες ο νεαρός Αλέξανδρος έφτασε στο κέντρο της Αθήνας από το χυτήριο της Ριτσώνας και τον παρακολουθούμε να σηκώνεται αργά από το έδαφος και με προσεκτικές κινήσεις να τοποθετείται πάνω στο ειδικό βάθρο, υπό τα βλέμματα και τα κινητά τηλέφωνα περαστικών που απαθανατίζουν μια στιγμή που άργησε αρκετά χρόνια.
Το νέο δημόσιο άγαλμα της πρωτεύουσας, ένα έργο του Γιάννη Παππά (1913-2005) που δημιούργησε το 1972 έπειτα από πολύχρονη μελέτη, παρουσιάζει τον Μέγα Αλέξανδρο έφιππο σε νεαρή ηλικία πριν αποκτήσει τα χαρακτηριστικά τού στρατηλάτη. Στη θέση που επιλέχθηκε για τη χωροθέτησή του, στη συμβολή των οδών Αμαλίας και Βασιλίσσης Ολγας, ο Αλέξανδρος έχει το βλέμμα του στραμμένο προς τη θάλασσα. «Το θεώρησα σωστό διότι τη θάλασσα πέρασε και πήγε στην Ανατολή και διέδωσε τον ελληνικό πολιτισμό. Ο Αλέξανδρος εδώ είναι ένας νεαρός οραματιστής και αυτό είναι το ενδιαφέρον με το γλυπτό», λέει στην «Κ» ο αρχιτέκτονας Παντελής Νικολακόπουλος που σχεδίασε το βάθρο του αγάλματος και επιμελείται τη διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου.
Το γλυπτό του Γιάννη Παππά δένεται με ιμάντες… και αρχίζει η διαδικασία τοποθέτησής του στο βάθρο.
Το βάθρο ακολουθεί τον λιτό σχεδιασμό του γλυπτού, είναι φτιαγμένο από μεγάλα ελάσματα, τα χωρίσματα των οποίων δεν διακρίνονται από μακριά, ενώ η πρωτοτυπία του έγκειται στο γεγονός ότι κατασκευάστηκε από το ίδιο υλικό με αυτό του αγάλματος. «Φτιάχτηκε με το ίδιο κράμα μπρούντζου κάτι που δεν έχει ξαναγίνει, τουλάχιστον στην Ελλάδα, ώστε να δημιουργείται ένα ενιαίο σύνολο. Με την πατίνα του χρόνου το άγαλμα και το βάθρο θα αποκτήσουν το ίδιο χρώμα», σημειώνει ο αρχιτέκτονας. Εξηγεί επίσης ότι το βάθρο δεν δεσμεύει το έργο, αλλά αναδεικνύει την ελευθερία και τη δυναμική του κίνηση και γι’ αυτό κάποια σημεία του αγάλματος (όπως η ουρά του αλόγου και το μπροστινό πόδι) εξέχουν μερικούς πόντους από το βάθρο. «Η χωροθέτησή του δεν ταυτίζεται με καμία πλευρά του δρόμου και αυτό δημιουργεί μια ένταση και ενδιαφέρουσες οπτικές σε σχέση με την πόλη και το περιβάλλον γύρω του. Είναι ένα έργο που μπορεί κάποιος να το δει από παντού», μας λέει ο κ. Νικολακόπουλος.
Το ίδιο αφαιρετικό ύφος θα ακολουθήσει και η διαμόρφωση της νησίδας γύρω από το άγαλμα για να υποστηρίξει το γλυπτό. Για τον σκοπό αυτό έγινε διαπλάτυνση του πλακόστρωτου και τοποθετήθηκε γύρω του ποταμίσια άμμος, ενώ υπογείως δημιουργήθηκε ένα σύστημα αποστράγγισης του βρόχινου νερού.
Ο νεαρός Μέγας Αλέξανδρος βρίσκει τη θέση του στο κέντρο της πόλης.
Το έργο παρουσιάστηκε το 1992 στην Εθνική Πινακοθήκη, στο πλαίσιο της αναδρομικής έκθεσης του Γιάννη Παππά και περίπου τότε ξεκίνησαν οι περιπέτειες της χωροθέτησής του. Αγοράστηκε από το ΥΠΠΟ και πέρασε στην κυριότητα του Δήμου Αθηναίων το 2001 για να τοποθετηθεί τελικά, χθες, έπειτα από 18 χρόνια καθυστερήσεων.
Τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος θα γίνουν την Παρασκευή 19 Απριλίου και ώρα 9.30 π.μ. και μέχρι τότε θα είναι καλυμμένο για την προστασία του.