Μικρόνοια και μικροψυχία

1' 51" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τερατώδης η αγραμματοσύνη τους. Φαίνεται στο βάναυσο λεξιλόγιο των ηγετών τους. Φαίνεται και στα δυο – τρία συνθήματα που αποστηθίζουν με κόπο, για να τα γαβγίζουν όταν θέλουν να τρομοκρατήσουν: «Αίμα – Τιμή – Χρυσή Αυγή», «Αλήτες -Προδότες – Πολιτικοί». Εως εκεί. Α, ξέρουν ν’ αλυχτάνε και το «Χάιλ», όταν γιορτάζουν μασκαρεμένοι με στολές ναζιστικές και καμαρώνουν σαν «η σπορά των ηττημένων του πολέμου».

Αλλά δεν μπορεί. Κι αυτοί οι αστοιχείωτοι ακόμα κάπου θα έτυχε ν’ ακούσουν το όνομα του Μανόλη Αναγνωστάκη. Θ’ άκουσαν επίσης ότι το 1949 καταδικάστηκε δις εις θάνατον από το έκτακτο στρατοδικείο της Θεσσαλονίκης, ε, πείστηκαν πως ήταν μέγας εχθρός της πατρίδας – και παραμένει. Λέρωσαν λοιπόν με νεοφασιστικά σύμβολα την πρόσοψη του σπιτιού του, κοντά στην πλατεία Αριστοτέλους, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Και βανδάλισαν την πινακίδα που έγραφε το εξής βαρέως αντεθνικό: «Στο σπίτι αυτό γεννήθηκε το 1925 ο ποιητής Μανώλης Αναγνωστάκης. Εμεινε εδώ με την οικογένειά του μέχρι το 1941» (με ωμέγα χαραγμένο το μικρό όνομα του ποιητή, ενώ ξέρουμε ότι το έγραφε με όμικρον). Θα βαρέθηκαν τα παλικάρια να βεβηλώνουν το ένα εβραϊκό μνημείο μετά το άλλο κι είπαν ν’ αλλάξουν διαιτολόγιο μίσους. Αλλωστε, ο Αναγνωστάκης, κάπου θα το πληροφορήθηκαν κι αυτό οι φιλομαθείς, ήταν σεσημασμένος φίλος των Εβραίων της πόλης.

Αυτά προχθές, την Πέμπτη. Τρεις ημέρες νωρίτερα, πάλι στη Θεσσαλονίκη, που κάμποσοι απ’ τους κομματικούς, θρησκευτικούς και αθλητικούς ταγούς της την κονταίνουν συστηματικά και τη στενεύουν, είχαμε άλλη μία φιλοποιητική εκδήλωση. Το δημοτικό συμβούλιο συζητούσε την εκδήλωση που ετοιμάζει ο δήμος και η εξαιρετικά στελεχωμένη οργανωτική επιτροπή στη μνήμη του ποιητή Μάρκου Μέσκου στις 13 Μαΐου, στο (υπέροχο) Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού. Κι εκεί, αντί της αναμενόμενης ομόφωνης έγκρισης, ακούστηκε βροντερή η άρνηση της παράταξης «Εντάξει», νεοδημοκρατικής απόχρωσης. Κι όχι επειδή δεν ήξεραν τον εξ Εδέσσης Μάρκο Μέσκο, αλλά ακριβώς επειδή τον ήξεραν, ή νόμιζαν ότι τον ξέρουν – πως ήταν κι αυτός «εθνικά επικίνδυνος», «ένας Σλαβομακεδόνας», όλο για τον Εμφύλιο έγραφε κ.λπ. κ.λπ. Τίποτε που ν’ αξίζει μνεία και εκδηλώσεις.

Η ζωή μού έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω και τον Αναγνωστάκη και τον Μέσκο. Οσο τους κατάλαβα, τώρα θα ντρέπονται. Οχι για την πόλη τους, αυτή την αγαπούσαν ανυποχώρητα, μα για τους μικρόνοες και τους μικρόψυχους που τη φέρνουν στα μέτρα τους.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή