Αποκαλυπτική τόσο του ήθους που συνολικά πλέον χαρακτηρίζει τη σημερινή κυβερνώσα πλειοψηφία, αλλά και του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνεται η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ την νομή της εξουσίας, είναι η επιλογή του πρωθυπουργού να δηλώσει ότι θα μετατρέψει την πρόταση δυσπιστίας της ΝΔ κατά του Π. Πολάκη σε διαδικασία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης προς όλη την κυβέρνηση.
Ο κ. Αλ. Τσίπρας αιφνιδιάζοντας αρνητικά πολλούς, ορισμένους δε και εντός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, αντί της πολιτικά ορθής κίνησης να τηρήσει έστω αποστάσεις από το χυδαίο της ανάρτησης ενός υπουργού του που στόχο είχε την αναπηρία του υποψήφιου ευρωβουλευτή της ΝΔ Στ. Κυμπουρόπουλου, αποφάσισε ουσιαστικά να βάλει σε ρόλο «ανθρώπινης ασπίδας» πέριξ του Π. Πολάκη ολόκληρο το Υπουργικό Συμβούλιο – ταυτίζοντας με αυτό τον τρόπο άπαντες με το απρεπές ύφος του σφακιανού με το «αψύ» ύφος.
Ο πρωθυπουργός θέλησε με τον τρόπο αυτό να μην αφήσει στον κ. Μητσοτάκη το ρόλο του να καθορίσει εκείνος την πολιτική ατζέντα, ειδικά τώρα που η προεκλογική περίοδος βαίνει προς την κορύφωσή της. Και πάλι, όμως, με την επιχειρηματολογία την οποία ανέπτυξε, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατέδειξε ότι έχουν εξαντληθεί όλα τα αποθέματα που η κυβερνώσα πλειοψηφία θεωρούσε πως διαθέτει για να εμφανίζει εαυτήν ως έχουσα το πολυσυζητημένο «ηθικό πλεονέκτημα». Υπό το πρίσμα αυτό μίλησε εκ νέου και για πολλοστή φορά για σκάνδαλα, μίζες και την υπόθεση Νοβάρτις.
Υπάρχει, ωστόσο, και μια «δεύτερη ανάγνωση» – ερμηνεία της σημερινής κίνησης του πρωθυπουργού, η οποία έχει ευθεία αναφορά στους αριθμητικούς συσχετισμούς: Σύμφωνα με τον Κανονισμό, η έκριση από τη Βουλή μιας πρότασης για την παροχή εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση (επιλογή Τσίπρα) χρειάζεται ακόμα και 120 θετικές ψήφους.
Αντιθέτως, στην περίπτωση πρότασης μομφής (κίνηση Μητσοτάκη) θα πρέπει να επιστρατευθούν, με λόγια και με ψήφο, όχι μόνο όλοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και οι έξι «ανεξάρτητοι» που με την ψήφο τους συναποτελούν την πλειοψηφία.
Την αριθμητική αυτή «διαφορά», διαπιστώνει κάποιος διαβάζοντας τα σχετικά άρθρα του Κανονισμού της Βουλής:
«H Kυβέρνηση απoλαύει της εμπιστoσύνης της Boυλής αν oι πρoτάσεις εγκριθoύν από την απόλυτη πλειoψηφία των παρόντων Boυλευτών, η oπoία όμως δεν επιτρέπεται να είναι μικρότερη από τα δύo πέμπτα (2/5) τoυ όλoυ αριθμoύ των Boυλευτών» (Αρθρο 141, «Πρόταση Εμπιστοσύνης»).
«Πρόταση δυσπιστίας γίνεται δεκτή μόνo αν εγκριθεί από την απόλυτη πλειoψηφία τoυ όλoυ αριθμoύ των Boυλευτών» (Αρθρο 142, «Πρόταση Δυσπιστίας»).