H ανάσταση των ζωντανών

1' 22" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αντί κάποιας πρότασης από την τρέχουσα επικαιρότητα για τις μέρες αυτές, προτείνω να αναζητήσετε την 120 ετών πλέον «Ανάσταση» (πιο πρόσφατη έκδοση από τον Κέδρο, προ τετραετίας, σε μετάφραση της Ελένης Μπακοπούλου), το τελευταίο και το πλέον ευπώλητο στην εποχή του μυθιστόρημα του Λέοντος Τολστόι. Ο τίτλος δεν αφορά την Ανάσταση του Χριστού, αλλά του πρωταγωνιστή του, την ανάσταση ενός ζωντανού, την εξιλέωση του πρίγκιπα Ντμίτρι Ιβάνοβιτς Νεχλιούντοφ, που ξανασυναντά την Κατιούσα Μάσλοβα πολλά χρόνια αφού την είχε αφήσει έγκυο και κατόπιν εγκαταλείψει – κατατρεγμένος από τις τύψεις, θα την ακολουθήσει στη δυστυχία της, για να ορίσει τη μοίρα και την αναγέννησή του. Το βιβλίο έχει χαρακτηριστεί «μελόδραμα», αλλά στην ουσία του είναι ένα μυθιστόρημα πολιτικό, με τον Τολστόι να καταγγέλλει τις ανισότητες και τον δεσποτισμό, την υποκρισία του τσαρικού καθεστώτος και της Εκκλησίας, ρίχνοντας τη βαριά κριτική του ματιά στην ουσία της πίστης. 

Το μυαλό του Νεχλιούντοφ επιστρέφει πάντα στη λειτουργία μιας Κυριακής του Πάσχα, όπου οι δύο πρωταγωνιστές συνυπάρχουν πριν αρχίσει η τραγωδία τους. Ο Τολστόι περιγράφει τη σκηνή σε ένα μικρό κεφάλαιο, περιγράφοντας συγχρόνως τι σημαίνει να αγαπάς: «Ο Νεχλιούντοφ έμεινε κατάπληκτος που ο διάκος δεν καταλάβαινε ότι τα πάντα εδώ, αλλά και σε όλο τον κόσμο, υπάρχουν μόνο για την Κατιούσα, και ότι μπορείς να απαξιώσεις τα πάντα στον κόσμο, αλλά όχι αυτήν, διότι αυτή είναι το κέντρο των πάντων».

Η ιστορία έχει πολλές ομοιότητες με τη σωτηρία της ψυχής του Ροντιόν Ρασκόλνικοφ στο «Έγκλημα και τιμωρία» του Ντοστογιέφσκι, ο οποίος «ανασταίνεται» μέσα από την αφήγηση της ιστορίας του Λαζάρου – λιγότερο πασχαλινό, αλλά, αν ψάχνουμε κάποια ανάσταση υπαρξιακού χαρακτήρα, οι Ρώσοι κλασικοί είναι πάντα εδώ, με τους συμβολισμούς τους. ■

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή