Καλά, είναι δυνατόν να κατατεθεί πρόταση μομφής κατά του κ. Παύλου Πολάκη, τρεις βδομάδες πριν από τις ευρωεκλογές; Αυτές τις μέρες όλος ο δημόσιος διάλογος θα πρέπει να είναι σαν τα δελτία ειδήσεων της ΕΡΤ. Το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του πρέπει να καλύπτεται από το νομοσχέδιο για τις 120 δόσεις· τι είπε ο κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος, τι υπογράμμισε η κ. Εφη Αχτσιόγλου και τι συμπλήρωσε ο κ. Αλέξης Χαρίτσης. Τρεις υπουργοί χάλασαν την κυριακάτικη βολή τους για να κάνουν άρον άρον συνέντευξη Τύπου και κάποιοι (προφανώς χολερικοί ακροδεξιοί και νεοφιλελεύθεροι) λένε ότι επίτηδες η κυβέρνηση έφερε το νομοσχέδιο την ημέρα που είχε προαναγγελθεί ότι θα κατατεθεί η πρόταση μομφής. Γενικώς, είκοσι ημέρες πριν από τις εκλογές δεν πρέπει να λέμε πολλά, εκτός αν είναι κάτι καλό για την κυβέρνηση. Δεν πρέπει να γίνονται δημοσιογραφικές έρευνες, όπως αυτή για το Μάτι, αλλά μόνο δοξαστικά –για τη λαοσωτήριο– ρεπορτάζ.
Η φτώχεια σε ψήφους φέρνει γκρίνια, θα πουν κάποιοι και έχουν δίκιο, ασχέτως αν στον ΣΥΡΙΖΑ γκρίνιαζαν για τα ΜΜΕ και την περίοδο που ήταν εκλογικώς πλούσιοι, τότε που ανέμιζαν κατακόκκινα τα πρωτοσέλιδα της διαπλοκής. Το πρόβλημα όμως με το κυβερνών κόμμα, και τους παρατρεχάμενούς του, δεν είναι μόνο η φτώχεια. Οσο πλησιάζουν οι εκλογές, ο πανικός για την ήττα μεγαλώνει. Οσο μεγαλώνει ο πανικός, τόσο θα βλέπουμε άστοχες κινήσεις που τον σηματοδοτούν. Δεν είναι μόνο το αίτημα του κ. Αλέξη Τσίπρα για debate με τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, ένα κόλπο που πάντα κάνουν οι δεύτεροι μπας και κόψουν κάτι από τον πρώτο. Είναι η εμμονή για την τηλεμαχία και η προσπάθειά τους να το κάνουν κυρίαρχο θέμα της πολιτικής ατζέντας, κάτι στο οποίο φυσικά απέτυχαν.
Είναι επίσης η επίθεση στον δικτυακό τόπο EllinikaHoaxes.gr, που επιλέχθηκε από την εταιρεία Facebook για έλεγχο των ψευδών ειδήσεων στην πλατφόρμα της. Κοτζάμ υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής έκανε δήλωση για μια εταιρεία, και ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Ενημέρωσης έδωσε μακρά συνέντευξη –πού αλλού;– στην ΕΡΤ. Να σημειώσουμε, παρεμπιπτόντως, ότι το υπουργείο Ενημέρωσης είναι ένα χουντικό κατάλοιπο, που ιδρυτικό στόχο έχει τον έλεγχο της ενημέρωσης.
Τέλος, είναι και η υπουργοποίηση Θεοχαρόπουλου. Δεν είναι μόνο το ηθικό ζήτημα, ότι ο ουδέποτε εκλεγείς βουλευτής αλλά πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ περιφέρει τη σφραγίδα του κόμματος από καρέκλα σε καρέκλα. Δείχνει την απέλπιδα προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να μεταμορφωθεί σε «Προοδευτική Συμμαχία» («είμαστε χίλιοι δεκατρείς…»), αλλά θα γίνει μπούμερανγκ. Οι ψηφοφόροι βλέπουν ότι ακόμη και η καλή στιγμή της κυβέρνησης ήταν αποτέλεσμα συναλλαγών και όχι κάποιου καημού να λυθεί ένα ασκόπως χρονίζον θέμα. Αυτό γεννά κυνισμό, και το πρώτο θύμα του κυνισμού είναι η εκάστοτε κυβέρνηση.