Έξω από το γραφείο μας φύτρωσαν μποράντζες

Έξω από το γραφείο μας φύτρωσαν μποράντζες

2' 26" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πριν από μια μεγάλη μάχη, η εμψύχωση είναι απαραίτητη, προαπαιτούμενη. Γι’ αυτό οι φιλοπόλεμοι Ρωμαίοι, για να εμψυχώσουν τους στρατιώτες τους, τους έδιναν να πιουν ένα κρασί στο οποίο είχαν εκχυλίσει ένα φαρμακευτικό βοτάνι που λέγεται ότι τους έδινε θάρρος, καταπολεμούσε τη θλίψη και προκαλούσε διέγερση του εγκεφάλου με θετικές σκέψεις. Το φυτό αυτό μάλλον είναι η μποράντζα ή μποράγο – επιστημονικά Borago officinalis ή Βοράγινο το φαρμακευτικό. Αλλού λέγεται αρμπέτα, ενώ η χαρακτηριστική δροσερή του γεύση τού έχει δώσει την ονομασία αγγουρίτσα. Παλιά, κυρίως στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, περνούσε ο μανάβης με φορτωμένο τον αραμπά του και πουλούσε, εκτός από τα άλλα ζαρζαβατικά, και «σαλάτα», δηλαδή μάτσα από μαρούλι, φρέσκα κρεμμυδάκια και μποράντζα. Αν έχετε δειπνήσει τα τελευταία χρόνια σε κάποιο από τα fine dining εστιατόρια της Αθήνας ή της Ευρώπης, πιθανόν να έχετε δει το άνθος της να διακοσμεί το φαγητό, αλλά δεν ορκιζόμαστε για το αν το έχετε δοκιμάσει ή το σπρώξατε στην άκρη του πιάτου. Τα πανέμορφα μενεξεδένια μπλε-λιλά ανθάκια της μποράντζας είναι βρώσιμα και έχουν εξελιχθεί σε μια καλαίσθητη εμμονή των μαγείρων και των bartenders, που τα χρησιμοποιούν ως στολίδια.

Αν και η μποράντζα είναι αυτοφυές ενδημικό είδος στην Ελλάδα και σε όλη τη Μεσόγειο, καλλιεργείται σε όλο τον κόσμο για περίπου δύο δεκαετίες, ακριβώς επειδή οι επαγγελματίες της εστίασης ανακάλυψαν την ομορφιά των ανθέων της. Η μακρά περίοδος ανθοφορίας του φυτού εξυπηρετεί την εστιατορική ζήτηση.

Όσο για τον κορμό; Έχει χνουδωτά αγκαθάκια, τα οποία καθαρίζονται εύκολα κι έτσι μπορεί κάποιος να τα μαγειρέψει. Δεν χρειάζονται παρά 2 λεπτά σοτάρισμα, ώστε να τα απολαύσετε σε μια ανοιξιάτικη σαλάτα και να νιώσετε τη δροσερή γεύση αγγουριού που χαρακτηρίζει τα φυλλαράκια και τους τρυφερούς βλαστούς. Στη Γαλλία έχουν καλλιεργήσει ποικιλίες χωρίς πολλά αγκάθια και με άλλα χαρακτηριστικά. Η γαλλική μποράντζα έχει γεύση που θυμίζει στρείδι, γι’ αυτό δεν είναι παράλογο που οι Γάλλοι διακοσμούν με αυτήν κυρίως πιάτα θαλασσινών. Στο διακεκριμένο Le Meurice του Παρισιού σέρβιραν ποικιλία από χτένια και άλλα οστρακόδερμα μαζί με φύλλα και λουλουδάκια μποράγου. Σε άλλα παριζιάνικα εστιατόρια τα φύλλα τα κάνουν και δροσερό σορμπέ. Στη βόρεια Ιταλία με κατσικίσιο τυρί και μποράντζα κάνουν γέμιση για ραβιόλια. Στην Ελλάδα, παραδοσιακά, το έβαζαν και σε πίτες. Οι κορφές της θα μπορούσαν να μπουν σε μια δροσερή ντοματοσαλάτα, σε σαλάτες οσπρίων, σε σούπες δροσερές.

Από τα σποράκια η φαρμακοβιομηχανία παράγει ένα ιδιαίτερα θρεπτικό έλαιο, πλούσιο σε λανολεϊκό οξύ, σημαντικό για την καλή μας υγεία. Αν θελήσετε να καλλιεργήσετε στο μπαλκόνι ή σε ένα γλαστράκι, να ξέρετε ότι χρειάζεται πολύ ήλιο και νερό. Τα άνθη της, κάτω από τα οποία βρίσκονται τα σποράκια, έχουν πολλή γύρη και προσελκύουν μέλισσες. Μόλις το ανθάκι πέσει στο χώμα, σπέρνονται φυσικά και βγαίνουν πολλαπλάσια. Σε λίγο καιρό, μην παραξενευτείτε αν το δείτε και στη διπλανή ζαρντινιέρα, μπορεί και στο μπαλκόνι του γείτονα.


Πού βρίσκουμε τα άνθη: Κάθε άνθος κοστίζει περίπου 0,10 λεπτά, ανάλογα με τον καλλιεργητή. Ενδεικτικά: Μικρός Καλλιεργητής, Φάρμα Καλαράκης, Andy’s MicroFarm, The Chili Factor.

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή