«Αν τα θετικά μέτρα οδηγούσαν σε εκτροχιασμό της οικονομίας, θα αντιδρούσαν οι αγορές. Αν θελήσουν να αντιδράσουν εκδικητικά κάποιοι από τους εταίρους μας, να τους ενημερώσουμε ότι τα μνημόνια έχουν τελειώσει και κανείς δεν μπορεί να μας πει πώς θα πετύχουμε τους στόχους μας». Απόσπασμα από μια ρηχή και άνευρη τηλεοπτική συνέντευξη του κ. Τσίπρα, που αδίκησε το αυξημένο ενδιαφέρον των πολιτών.
Απορώ! Είναι τέσσερα χρόνια πρωθυπουργός. Επέβαλε το τρίτο μνημόνιο. Οταν αυτό τελείωσε, επιβάρυνε τη χώρα με πρόσθετο δανεισμό (το περίφημο «μαξιλάρι»). Και όμως, κάνει πως δεν γνωρίζει τους συμφωνημένους κανόνες. Ειδικούς στην περίπτωσή μας (χώρες με μνημόνιο), γενικούς για τα κράτη της Ευρωζώνης (ευρωπαϊκό εξάμηνο – πρόγραμμα σταθεροποίησης).
Οι αγορές κρίνουν περίπλοκα. Είναι αλήθεια ότι αμέσως μετά τις υποσχέσεις Τσίπρα στο Ζάππειο, ξεκίνησε μια γρήγορη υποτίμηση των ελληνικών αξιών, με πτώση της αξίας των ομολόγων (με άνοδο δηλαδή των αποδόσεων-επιτοκίων) αλλά και των μετοχών, ειδικώς μάλιστα των τραπεζικών.
Οι αγορές ανησυχούσαν τον τελευταίο καιρό για τη συμπεριφορά που θα επεδείκνυε η κυβέρνηση Τσίπρα, της έδωσαν όμως χώρο να ανασάνει. Οι επενδυτές, καθοδηγούμενοι βεβαίως, αλλά πάντως αγόρασαν με σχετικά καλό επιτόκιο τα νέα ομόλογα, όταν η Ελλάδα οργάνωσε την επιστροφή της στις κεφαλαιαγορές. Αποτιμώντας όμως τις τρέχουσες περιστάσεις παρακολουθούμε, μαζί με τις αγορές, την ανατροπή των ενθαρρυντικών εξελίξεων.
Οι μεγάλοι οίκοι αξιολόγησης ανέστειλαν την ήδη ανακοινωμένη (και αυτό είναι παράδοξο) περαιτέρω βελτίωση της βαθμολογίας μας. Ακόμη χειρότερα μάλιστα, εξήγησαν ότι ο λόγος που το κάνουν είναι οι αμφιβολίες που συνοδεύουν τις προεκλογικές ενέργειες της κυβέρνησης Τσίπρα αλλά και το μέγεθος των προβλημάτων που ενδεχομένως θα κληροδοτηθούν στην επόμενη κυβέρνηση. Είναι αλήθεια ότι η ομάδα του Μαξίμου επιδίδεται σε συστηματική υπονόμευση των δημοσιονομικών κεκτημένων, με την ελπίδα ότι θα υπονομευθεί το πακέτο οικονομικής ανάκαμψης που έχει εξαγγείλει ο Μητσοτάκης. Πρόκειται για μείζονα και μη προγραμματισμένη ανατροπή. Πράγματι, κατά το μάλλον, η βελτίωση κλίματος και προσδοκιών, που ώθησε τα βασικά μεγέθη, οφείλετο στη βεβαιότητα ότι ο μεν Τσίπρας θα το πήγαινε (σχετικά) ομαλά μέχρι τις εκλογές και, ακολούθως, ερχόμενος με βεβαιότητα ο Μητσοτάκης, θα λάβει μέτρα που βελτιώνουν άρδην το οικονομικό κλίμα. Γνωρίζουμε ήδη ότι αυτό δεν συμβαίνει. Αμέσως μετά τις ευρωεκλογές, θα μας ανακοινωθούν τα «κακά νέα». Κρίμα! Μπορούσαμε καλύτερα.