Η δοκιμασία για τον κ. Τσίπρα δεν τελείωσε προχθές. Την ερχόμενη Κυριακή έχουμε τον δεύτερο γύρο για την τοπική αυτοδιοίκηση. Η εικόνα που θα προκύψει, θα συμπληρώσει την εικόνα της μεγάλης πολιτικής ήττας των ευρωεκλογών, την έκταση της οποίας –κακά τα ψέματα– ουδείς είχε προβλέψει.
Μπορεί να ανατρέψει ο ΣΥΡΙΖΑ το αποτέλεσμα; Απίθανο! Τούτου δοθέντος, ας κάνει κάτι χρήσιμο. Πολιτικά και εθνικά. Πολιτικά χρήσιμο είναι να τοποθετηθεί θετικά στην προοπτική της νέας διακυβέρνησης. Ο ρόλος της αντιπολίτευσης είναι πάντοτε σημαντικός. Ο κ. Τσίπρας δεν έδωσε όση προσοχή χρειαζόταν σε αυτό που του παρείχε χωρίς τσιριμόνιες ο κ. Μητσοτάκης. Προφανώς δεν είναι σε θέση να εκτιμήσει επαρκώς τις δύσκολες και γι’ αυτό τόσο πολύτιμες ισορροπίες του δημοκρατικού παιχνιδιού. Η αχαριστία του εκδηλώθηκε από νωρίς. Αρχικώς προς τους πρώην συντρόφους του, που διαφώνησαν όταν ακύρωσε με τον πιο ψυχρό τρόπο το δημοψήφισμα του 2015. Αχάριστος υπήρξε και προς τη μείζονα αντιπολίτευση και προσωπικά προς τον τότε πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Βαγγέλη Μεϊμαράκη, ο οποίος στήριξε τον κ. Τσίπρα για το τρίτο μνημόνιο, με την υπόσχεση ότι αυτός δεν θα πάει σε νέες εκλογές. Ο κ. Μεϊμαράκης τον είχε κυριολεκτικώς στο χέρι και μπορούσε να του επιβάλει τη δική του λύση, αλλά προτίμησε να ενεργήσει προς όφελος της πατρίδας.
Ο κ. Τσίπρας πρέπει να μας πείσει ότι θα ασκήσει το ίδιο υπεύθυνη αντιπολίτευση με αυτή που εφάρμοσε η Νέα Δημοκρατία. Αν όμως δεν επιθυμεί να το κάνει, με τρόπο δεσμευτικό και πραγματιστικό, τότε οι εκλογείς οφείλουν να το προσμετρήσουν πολύ σοβαρά στον δρόμο προς τη νέα κάλπη. Οσο λιγότερο θα μας πείθει ο κ. Τσίπρας για τις θετικές προθέσεις του στη νέα κοινοβουλευτική περίοδο, τόσο περισσότερο θα χρειαστεί να υποστηριχθεί η κυβερνητική αυτοδυναμία του κ. Μητσοτάκη.
Οι πολίτες εύχονται να υπάρξουν καθαρές λύσεις στη διακυβέρνηση, με την ελπίδα ότι η οικονομική συγκυρία θα βελτιωθεί γρήγορα και εντυπωσιακά. Θα είναι πράγματι κρίμα μεγάλο να ακυρωθούν οι σοβαρές μεταρρυθμίσεις που σκοπεύει να βάλει σε τροχιά ο κ. Μητσοτάκης επειδή ο κ. Τσίπρας θα επιλέξει το χάος. Προσωπικά δεν το πιστεύω, όπως δεν πίστευα ότι θα επιλέξει την πεντάμηνη αμφιβολία και καθυστέρηση.
Ο κ. Τσίπρας πιστεύει πως η επιλογή του στο Σκοπιανό ήταν εθνικού διαμετρήματος. Παρ’ όλες τις αντιρρήσεις μου, οφείλω να δεχτώ ότι έχει σοβαρούς λόγους να το πιστεύει. Η ήρεμη δρομολόγηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που χρειάζεται η χώρα μας αποτελεί ευκαιρία εξίσου σημαντική, με εξίσου σοβαρή εθνική διάσταση.