Ελλειμμα 500 εκατομμυρίων ευρώ διαπιστώνεται στον ΕΦΚΑ εξαιτίας αυξημένων δαπανών. Ποιες δαπάνες ακριβώς κανείς δεν εξηγεί. Δαπάνες…
Δεν λέω ούτε και υπαινίσσομαι ότι κάποιοι τα έκλεψαν, ότι τα τσέπωσαν. Οχι. Κάπου θα πήγαν, ενδεχομένως για να καλύψουν άλλες ή παραπλήσιες ανάγκες της κυβέρνησης. Μέρος του κρατικού μηχανισμού που έχει στη διάθεσή της η κυβέρνηση δεν είναι, άλλωστε, ο ΕΦΚΑ; Είναι ένα από τα εργαλεία που περιέχει η τσάντα. Την ανοίγει ο μάστορας, τα εξετάζει, βρίσκει εκείνο που χρειάζεται και αυτό ήταν. Δεν χάθηκαν τα λεφτά, όχι μην ανησυχείτε. Κάπου θα τα διέθεσαν, κάπου καλά, για «τους πολλούς», και τώρα, μέσα στην τούρλα της προεκλογικής περιόδου, δεν το έχουν πρόχειρο. Ε, δεν χάθηκε και ο κόσμος!
Βλέπουμε, λοιπόν, γιατί η Αριστερά θέλει αποκλειστικά κρατικό το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και τσιρίζει για τον Πινοσέτ, όποτε ακούει για συμμετοχή και ιδιωτικής ασφάλισης στο σύστημα. Δεν είναι, επομένως, μόνον η κοινή λογική και η αντίληψη του κοινού συμφέροντος που υποστηρίζουν την πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη για μεικτό σύστημα ασφάλισης, όπως παντού στον προηγμένο κόσμο πλέον. Είναι και θέμα περισσότερης ελευθερίας, που είναι εξίσου σοβαρό. Ελευθερίας από μια κυβέρνηση, που, όπως κάθε αριστερή κυβέρνηση παντού στον κόσμο, επιδιώκει να επεκτείνει τον έλεγχό της στη ζωή των ατόμων, επειδή μόνον έτσι μπορεί να έχουν λόγο ύπαρξης οι αποτυχημένες ιδέες της.
Εχει δίκιο ο βουλευτής Σιμορέλης του ΣΥΡΙΖΑ, όταν λέει ότι «το ματσάκι δεν έχει τελειώσει ακόμη» (σκληρό αγόρι!). Δεν έχει τελειώσει μέχρι να ηττηθεί οριστικά ο ΣΥΡΙΖΑ στις 7 Ιουλίου. Οτι χρησιμοποιεί τη συγκεκριμένη μεταφορά για το ματσάκι, μας θυμίζει έναν ακόμη λόγο για τον οποίο πρέπει να φύγουν: η δημοκρατία είναι, γι’ αυτούς, ένα ακόμη ματσάκι, που δίνεται σε κάποιο αμφιθέατρο, όχι σε γήπεδο.
Για να προσφέρει
Ευτυχώς το κατάλαβε και έκανε πίσω. Ο λόγος για τον Νίκο Ανδρουλάκη του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος σκεπτόταν, κατά κάποιο τρόπο, να ανταλλάξει την έδρα του στην Ευρωβουλή με μία στη Βουλή των Ελλήνων, με το σκεπτικό ότι, χάρη στις 123.927 ψήφους που έλαβε, δικαιούται την τράμπα. Το ήθελε για να είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα, αυτό διέρρεαν οι κύκλοι του. (Σ.σ.: Ο καθένας στην πολιτική διαθέτει κύκλους. Ισχύει ό,τι ακριβώς και με τις γνώμες, σύμφωνα με τον γνωστό αφορισμό του επιθεωρητή Κάλαχαν.)
Ευτυχώς που κατάλαβαν όλοι εκεί στο ΠΑΣΟΚ πόσο προσβλητικό για τις δημοκρατικές διαδικασίες θα ήταν η επίδειξη παρόμοιας εύνοιας στο πρόσωπο ενός ευρωβουλευτή, πολύ περισσότερο όταν ο ίδιος απαίτησε, σχεδόν εκβιαστικά, την επανεκλογή του στην Ευρωβουλή, ενώ αρχικά η πρόεδρος Φώφη (επάγγελμα Γεννηματά) είχε αποκλείσει τους διατελέσαντες ευρωβουλευτές, Καϊλή και Ανδρουλάκη, από το ψηφοδέλτιο.
Επειτα, γιατί, βρε παλικάρι μου –συγχωρήστε μου την οικειότητα, παρασύρομαι– γιατί να είναι αναγκαίο να δώσεις τη μάχη –την ηρωική και απαραίτητη, είμαι βέβαιος– για το κόμμα σου με αντάλλαγμα μια έδρα στη δική μας Βουλή; Μπορείς θαυμάσια να το κάνεις και ως ευρωβουλευτής! Μπορείς να εμφανίζεσαι support group, ως ο διακεκριμένος ευρωβουλευτής, στις προεκλογικές ομιλίες των φίλων σου και να ζεσταίνεις το κοινό για την υποδοχή του υποψηφίου. Θέλω να πω ότι, αν κάποιος θέλει σώνει και καλά να προσφέρει, γιατί δεν μπορεί παρά να προσφέρει και αν δεν τον αφήσουν να προσφέρει θα σκάσει, μπορεί να το κάνει και αφιλοκερδώς. Απλά πράγματα! Τελικώς, αν κατάλαβα σωστά, ο Ν. Ανδρουλάκης συμφώνησε να βολευτεί με μη εκλόγιμη θέση στο Επικρατείας. Εύγε και να προσέχει εκεί που πάει στη μάχη! Εντάξει;
«Αντιπρόεδρας»
Υποκλίνομαι μπροστά στην αρτιότητα του χειρισμού! Μου είχε κάνει εντύπωση τις προάλλες, όταν ο Μητσοτάκης πήρε μαζί του στις Βρυξέλλες για τη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος τον Βαγγέλα Μεϊμαράκη. Το ανάποδο, δηλαδή ο Βαγγέλας να πάρει μαζί του τον Κυριάκο, θα το καταλάβαινα – για να έχει ο Βαγγέλας κάποιον διερμηνέα. Αλλά ο Κυριάκος τον Βαγγέλα τι να τον κάνει;
Χθες κατάλαβα, όταν μάθαμε ότι κανονίστηκε να γίνει ο Βαγγέλας αντιπρόεδρος του ΕΛΚ ή, σωστότερα, αντιπρόεδρας του ΕΛΚ, μια και πρόκειται για τον Βαγγέλα. Δεδομένου μάλιστα ότι το ΕΛΚ δεν έχει μόνον μία θέση αντιπροέδρου, η γλωσσική διαφοροποίηση του τίτλου είναι χρήσιμη, καθώς αναδεικνύει τη μοναδικότητα του δικού μας Βαγγέλα! Διότι το ΕΛΚ μπορεί να έχει έναν, δύο, τρεις, δεν ξέρω πόσους, αντιπροέδρους. Αντιπρόεδρα, όμως, θα έχει έναν και θα είναι ο δικός μας Βαγγέλας. Γουστάρω, δικέ μου. (Συγγνώμη! Με παρέσυρε η ταύτιση με τον ρόλο…)
Θαυμάσια, πάντως, το χειρίστηκε ο Κυριάκος – κάτι που δείχνει ότι έχει αγωγή και αρχές. Τον πήρε από το χεράκι, τον πήγε ο ίδιος και τον παρκάρισε στο καλύτερο (και, κυρίως, στο πιο αβλαβές…) αξίωμα: αντιπρόεδρας του ΕΛΚ, η τέλεια αποστρατεία! Από εκεί, μπορεί να ονειρεύεται ακόμη και την Προεδρία της Δημοκρατίας. Οπως ένας συνταξιούχος, σε μια ωραία βίλα στο Μαλιμπού, κοιτάζει τα κορίτσια στην παραλία με το τηλεσκόπιό του…
Οφειλόμενο
Μια υποσημείωση στο χθεσινό. Να ευχαριστήσω την υπουργό κ. Γεροβασίλη, διότι παραδεχόμενη ότι με δική της «υπόδειξη» (έχει σημασία η λέξη) ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. βρισκόταν στη συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ, επιβεβαιώνει το σχετικό σημείωμα της χθεσινής στήλης.