Δεν θα μπορούσαν να είχαν πάει τα πράγματα χειρότερα για τον ΣΥΡΙΖΑ, και αυτό το διαπιστώνει κανείς όχι μόνο από τις πολιτικές εκτιμήσεις αλλά από την απλή συναναστροφή. Κάθε μέρα που περνάει, η βεβαιότητα της νέας εποχής βαθαίνει το χάσμα της απερχόμενης κυβέρνησης από την κοινωνία. Είναι κάτι σαν ωστικό κύμα, σαν μια αυξανόμενη επιθυμία για αλλαγή πολιτικού σκηνικού που παρασύρει όχι μόνο τους οπαδούς της Ν.Δ. αλλά κάθε πολίτη που δηλώνει αντίθετος σε όσα εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η ηττοπαθής γλώσσα της απερχόμενης κυβέρνησης και των φίλων της επαναλαμβάνει όσα την οδήγησαν στη συντριβή. Ο ΣΥΡΙΖΑ, εγκλωβισμένος σε μια εικόνα που ο ίδιος έχτισε, αδυνατεί να βρει διέξοδο προς την κοινωνία. Ωστόσο, συντηρεί προσώρας ένα ποσοστό ψηφοφόρων του, που είναι επί της ουσίας χωρίς ιδεολογική ταυτότητα, και που έλκεται, ψυχονοητικά, από τις ιδέες του αρνητισμού (και της καταγγελίας) ή από την ίδια την ιδέα του ψυχικού καταφυγίου σε μία πολιτική στέγη που δεν ζητεί από τον πολίτη δημιουργικότητα και ανέλιξη. Υπάρχουν χιλιάδες Ελληνες που ψήφισαν και εξακολουθούν και ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ από αδράνεια, από πνεύμα αρνητισμού στα «παλιά τζάκια» και από αδυναμία να δουν τον εαυτό τους σε έναν κόσμο που εξελίσσεται, αξιολογεί και μεταβάλλεται. Είναι ένα βαθιά συντηρητικό κομμάτι του πληθυσμού, το οποίο όμως στερούμενο επί της ουσίας ιδεολογίας και πολιτικής ταυτότητας, τείνει να εγκαταλείπει το πλοίο όταν αυτό βυθίζεται.
Είναι πολύ σημαντική η μελλοντική στέγαση αυτών των απολιτίκ φανατισμένων. Οσο οξύμωρο και αν ακούγεται, η αδυναμία κατανόησης του σύγχρονου κόσμου και το κόμπλεξ απέναντι στους αυτοδημιούργητους δημιουργούν δογματισμό και επιμονή σε προκατασκευασμένες απόψεις. Υπάρχει φανατισμός στην υπεράσπιση μιας κενής ιδεολογίας που στηρίζεται κυρίως στην άρνηση.
Ο απερχόμενος ΣΥΡΙΖΑ θα χάνει ολοένα και περισσότερους από αυτούς τους απολιτίκ ψηφοφόρους του, από το «παλιό» ΠΑΣΟΚ. Ηδη, είναι φανερό ότι όλο και περισσότεροι σπεύδουν να δηλώσουν δημοσίως αντι-ΣΥΡΙΖΑ. Και το δηλώνουν με έμφαση. Το μεγαλύτερο άδειασμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι η γενικευμένη πεποίθηση ότι αδυνατεί να εκφράσει οποιαδήποτε εκδοχή της Κεντροαριστεράς.